Αλλο ρύπανση, άλλο μόλυνση

Kύριε διευθυντά,
διάβασα με ιδιαίτερο ενδιαφέρον το εικονογραφημένο άρθρο που δημοσιεύτηκε στην έγκριτη εφημερίδα σας στις 18 Απριλίου του 2018 με τίτλο “τι μπορούν να κάνουν τα παιδιά για το περιβάλλον”. Πρόκειται για ένα εμπεριστατωμένο και πολύ ενδιαφέρον άρθρο με πολύ χρήσιμες οδηγίες για το περιβάλλον και ιδιαίτερα για την κλιματική αλλαγή, τη βιοποικιλότητα, τα πλαστικά και τους βιότοπους. Με πιο ενδελεχή ανάγνωση του άρθρου αυτού διαπιστώνει κανείς μία αδόκιμη χρήση  των περιβαλλοντικών όρων “ρύπανση” και “μόλυνση”. Κι επειδή  τις τελευταίες δεκαετίες οι όροι αυτοί έχουν μπει για καλά στην καθημερινότητα κρίνεται σκόπιμο να γίνουν ορισμένες διευκρινίσεις.
Με τον όρο λοιπόν “ρύπανση” εννοείται η  παρουσία στο περιβάλλον κάθε είδους υλικού, θορύβου, μορφής ενέργειας και ακτινοβολίας  σε τέτοια ποσότητα , συγκέντρωση ή διάρκεια, που μπορεί να προκαλέσει αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία, στους ζωντανούς οργανισμούς και στα οικοσυστήματα, ή υλικές ζημιές σε βαθμό που καθιστούν τη φύση ακατάλληλη για τις επιθυμητές χρήσεις. Από την άλλη μεριά η “μόλυνση” είναι μια μορφή ρύπανσης και χαρακτηρίζεται από την παρουσία στο περιβάλλον παθογόνων μικροοργανισμών ή δεικτών πιθανής παρουσίας  των μικροοργανισμών αυτών. Κατά συνέπεια υφίσταται ρύπανση της θάλασσας  από διαφυγή πετρελαίου, ρύπανση (και όχι μόλυνση) περιβάλλοντος από πλαστικά, ατμοσφαιρική ρύπανση από το φωτοχημικό νέφος, ρύπανση της πεδόσφαιρας από αγροχημικά, ηχητική , οπτική, θερμοκρασιακή, διαγονιδιακή ρύπανση κ.λπ. Αν τώρα μεταξύ των ρύπων υπάρχουν και παθογόνοι μικροοργανισμοί τότε γίνεται λόγος για μόλυνση.
Ευχαριστώ για τη φιλοξενία
δρ Βαγγέλης Α.Μπούρμπος
γεωπόνος ερευνητής – οικοτοξικολόγος