Αλλος με τη βάρκα μας;

Το πήραμε και χθες το φιλικό το χτύπημα στην πλάτη, καθώς ο πρωθυπουργός μπήκε στην… εκατοντάδα των πολιτικών που έχουν διαπιστώσει πως «η Κρήτη έχει πληρώσει στους δρόμους μεγάλο φόρο αίματος και οι Κρητικοί δικαιούνται ένα σύγχρονο οδικό δίκτυο».
Σήμερα βέβαια, ερχόμενος οδικώς από το Ηράκλειο στα Χανιά, ο Αλέξης Τσίπρας θα έχει την ευκαιρία να ζήσει σαν… ντόπιος, την εμπειρία της οδήγησης στον Βόρειο Οδικό Αξονα του νησιού, να μετρήσει τα εικονοστάσια, τις κατολισθήσεις και ν’ αναλογιστεί το μέγεθος του προβλήματος, περιμένοντας στο φανάρι της καθίζησης στα Μεγάλα Χωράφια.
Το συγκεκριμένο ζήτημα προφανώς και δεν είναι κομματικό. Αλλωστε, τις ίδιες… καλές προθέσεις που δηλώνει πως έχει ο πρωθυπουργός, έχουν εκφράσει πλείστοι όσοι προκάτοχοί του, αλλά και βουλευτές, υπουργοί, αρχηγοί κομμάτων.
Το αποτέλεσμα όμως των καλών προθέσεων παραμένει ίδιο: νεκροί, τραυματίες και ένα μεγάλο εμπόδιο στην περαιτέρω οικονομική ανάπτυξη του νησιού που θα έφερνε ο εκμηδενισμός των αποστάσεων.
Αν λοιπόν οι κυβερνήσεις αλλάζουν χωρίς να βελτιώνεται τίποτε, τότε ποια είναι η σταθερά του συγκεκριμένου προβλήματος;
Μα, οι πολίτες της Κρήτης. Αυτοί παραμένουν οι ίδιοι που ακούν και ξανακούν υποσχέσεις, που αποδέχονται ουσιαστικά τη διαχρονική απραξία, χωρίς ποτέ να διεκδικήσουν με σθένος αυτό που όλοι τους λένε πως δικαιούνται.
Από λαγούς και πετραχήλια λοιπόν, “χορτάτοι” είμαστε. Ας μην ακούσουμε ξανά σήμερα λόγια παχιά.