Αλμα ζωής

Αλματα στη ζωή μπορεί να κάνει ακόμη κανείς, αρκεί να μην υποθέσει πως τα άλματα αυτά θα έχουν και πάλι δυσμενή κατάληξη λόγω των ασφυκτικών κοινωνικών δομών που κρατούν έγκλειστο τον μέσο πολίτη. Οι προσπάθειες για μια καλύτερη κοινωνία δεν έχουν στερέψει, για τον λόγο ακριβώς ότι όλοι αυτοί που επεχείρησαν να κανιβαλήσουν πάνω στο πτώμα μιας καθολικά ηττημένης κοινωνίας, δεν μπόρεσαν παρά να επιβραδύνουν απλά την απόλυτη αποσύνθεσή της.
Το λέω αυτό για τον λόγο του ότι  υπάρχουν ακόμη αποθέματα αντίστασης απέναντι σε όλο αυτό το συνονθύλευμα ετεροδόξων θεωριών, σε αυτό το καλλιεργούμενο ορυμαγδό από ανοησίες και χωρατά μειωμένης πνευματικής στάθμης που διανθίζουν την καθημερινότητα. Οι πληγές μπορεί να είναι πολλές όμως οι διαθέσεις αλλάζουν γιατί ποτέ ουσιαστικά δεν κατάφερε το αόρατο χέρι της εξουσίας των λίγων να εκμαυλίσει την επιθυμία των πολλών, ασχέτως αν αρκετές φορές οι πολλοί πίστεψαν τα ψέμματα και εναπέθεσαν την επόμενη μέρα σε συλλογικές αυταπάτες.
Τα άλματα λοιπόν στη ζωή μπορούν να γίνουν ακόμη περισσότερα γιατί η υποβάθμιση του βίου προκαλεί σφοδρή επιθυμία για νέο ξεκίνημα, για την ανεύρεση νέων διαύλων επικοινωνίας σε αυτό το χάος της παραπληροφόρησης και του μαζικού αποπροσανατολισμού που όμως δεν έχει ακόμη πάρει οριστική μορφή, παρά εδράζεται στην απουσία θέλησης για την αντιπέρα όχθη.