Η μέρα χθες ήταν βροχερή μετεωρολογικά.
Πέρασα εν επιγνώσει από τον Δημοτικό Κήπο των Χανίων για να κατέβω στα γραφεία της εφημερίδας.
Ανεπιγνώστως είδα την ερημιά και την εγκατάλειψη.
Ούτε άνθρωποι, ούτε αγρίμια, ούτε πάπιες.
Να βγάλουμε «ερυθρά αναζήτηση»;
Η Δημοτική Αρχή των Χανίων τα κατάφερε καλά· έχει στα χέρια της ένα πιστοποιητικό της φανφάρας που προσεχτικά έχτισε. Επίσης έχουν στα χέρια τους πια και ένα πολύ χρήσιμο χαρτί γεμάτο με τα ζωτικά σημεία που χωλαίνουν.
Αύριο πάλι σε ένα άλλο θέμα, πάλι τα ίδια θα κάνουν. «Άνθρωποι άγνωστοι και σκοτεινοί», όπως έλεγαν οι Λατίνοι.
Οι τοπικοί εξουσιούχοι μοιάζουν σαν ένα αδιαμόρφωτο, χύμα ρεύμα· τώρα το έχασαν και αυτό.
Βασικά έχουν χάσει και τα αβγά και τα καλάθια. Μας έμειναν αμανάτι μόνο στα Χανιά οι αυθόρμητες, καταστροφικές παρορμήσεις τους.
Ειρήσθω εν παρόδω, με το πάρκινγκ της πρώην “Ρεγγίνα” τι γίνεται; Τυχαία ρωτώ.
Τι τα θες, τι τα γυρεύεις;
RED alert!
Αναζητώντας τον άνθρωπο και το φιλότιμο βρήκαμε τον άνθρωπο αλλά χωρίς το φιλότιμο.
Τι μέλλει γενέσθαι, είναι το ερώτημα, ίσως ρητορικό αλλά ως επί το πλείστον ουσιαστικό.
Γενεές επί γενεών πέρασαν από αυτά τα χωμάτινα μονοπάτια, περιδιαβαίνοντας ανάμεσα στα στενά παρτέρια με τα καταπράσινα τοπικά και εξωτικά φυτά και δέντρα και όντας παιδιά καμαρώσαμε τα αγρίμια, ντόπια και εξωτικά, που κατά καιρούς ο κήπος μας είχε περισσότερα και σε μεγαλύτερη ποικιλία.
Θυμάμαι, κάποια εποχή πριν αρκετά χρόνια, είχε και ένα μεγάλο περιφραγμένο χώρο μπροστά στην μεγάλη πλατεία του με περισσότερα από ένα είδη. Μέχρι και μαϊμούδες και παπαγάλους είχε!
Τα χρόνια πέρασαν και οι αναμνήσεις πολλές αλλά για λίγους.
Τώρα ερημιά, προσπαθούμε να αφουγκραστούμε την “ψυχή” του αλλά μάταια.
Μην τον αφήσουμε να την χάσει γιατί κοντά του μήπως χάσει και την αίγλη του και ένα από τα ιστορικά καφέ της πόλης μας αλλά και του κόσμου.
Πόσοι, ειδικά τις Κυριακές τα καλοκαίρια, δεν συνδιάζουν τον πρωινό περίπατο με τα παιδιά τους για να γνωρίσουν τα αγρίμια ή με την παρέα τους και μετά για καφέ στον Κήπο ή τα βράδυα και για σινεμά στο Δημοτικό κηποθέατρο.
Μη μας μείνει μόνο το καφέ Κήπος και το κηποθέατρο, επειδή ίσως και αυτά ακολουθήσουν την τύχη τού… κήπου.
Και κατά το άρθρο, στην ερημιά και στην εγκατάλειψη!
Και όσο για την σύνδεση των δύο γειτονικών πάρκων μέσω της Πλουμιδάκη, μήπως θα είναι χωρίς ανισόπεδη διάβαση;
Αν κατάλαβα καλά, αυτή θα είναι διαμέσου της οδού.
Τι εγγυήσεις δίνονται λοιπόν για την ασφαλή προσπέλαση τών επισκεπτών εν μέσο κίνησης οχημάτων;
Μήπως η Πλουμιδάκη μετατραπεί σε πεζόδρομο;
Αυτά και άλλα πολλά και εν αγνοία πορευόμενοι!