Στην καθημερινότητά μας οφείλουμε να προσέχουμε για το τι λέμε ή τι γράφουμε. Τούτο ενδείκνυται πιο πολύ για τα στελέχη των κομμάτων, που στις διατυπώσεις τους «υπάρχει κίνδυνος παρερμηνιών». Κάτι τέτοιο συνέβη με τον υπουργό κ. Γεωργιάδη, οποίος δεν είναι η πρώτη φορά, που δημιουργεί εσωκομματικά προβλήματα με τις τοποθετήσεις του, χαρακτηριζόμενες ως αλαζονικές.
Στις περασμένες εκλογές υποστήριξε δημοσίως, ότι στόχος της Ν.Δ., ήταν να πάρει 180 έδρες, ώστε «μόνοι μας να πάμε, ν’ αλλάξουμε το Σύνταγμα». Ο κ. πρ/ργος χαρακτήρισε «λάθος» τη δήλωση, υποστηρίζοντας, ότι «δεν αποτυπώνουν σε καμία περίπτωση τη δική μου φιλοσοφία».
Σ’ αυτή την υπερφίαλη πολιτικής απληστίας δήλωση, έλαβε θέση ο κ. Δένδιας λέγοντας ότι «θα προσυπέγραφα μια πολύ πιο σεμνή αντίληψη. Να κρατήσουμε ένα καλό ποσοστό, να έχουμε μια δεύτερη τετραετία συνέχισης της πρώτης, να μπορέσουμε να οδηγήσουμε τη χώρα σε ένα καλύτερο ευρωπαϊκό αύριο».
Τούτο ώθησε τον κ. Γεωργιάδη, να δείξει την αμετροέπεια του στρέφοντας «καρφιά» κατά μελών της κυβέρνησης, που «είναι πρώτοι σε δημοφιλία, αλλά δεν βγαίνουν, να υποστηρίξουν δημοσίως τον πρ/ργο σχετικά με την τραγωδία στα Τέμπη…».
Και έρχεται ξανά με δήλωσή του, να ταράξει τα νερά στη Ν.Δ., όταν επροτάθη απ’ το Κ.Κ.Ε. η συγκρότηση Εξεταστικής Επιτροπής περί του τραγικού δυστυχήματος των Τεμπών. Είπε: «οι πολίτες αγωνιούν για τα καθημερινά προβλήματα και δεν ενδιαφέρονται, αν θα υπάρξει μια κοινοβουλευτική διαδικασία αναζήτησης πολιτικών ή ποινικών ευθυνών, όπως επιδιώκει η αντιπολίτευση… Πόσοι πιστεύετε, στους 100 που θα ερωτηθούν, να ενδιαφέρονται για την Εξεταστική ή Προανακριτκή για τα Τέμπη;».
Η δήλωση είναι κυνική, απάνθρωπη. Υπάρχουν όρια. Κρύβει πολιτική αθλιότητα, που δεν αρκεί η εκδήλωση δυσαρέσκειας και λεκτική μόνο καταδίκη, όσο και αν επεχείρησε να ανασκευάσει. Είπε: «Εγώ δεν είπα, ότι ουδείς ενδιαφέρεται για τα Τέμπη… αλλά για την προανακριτική… για την πολιτική διελκυστίνδα της αντιπολίτευσης για την τραγωδία…». «Η τραγωδία δεν προσφέρεται για πολιτική εκμετάλλευση. Όλοι οι Έλληνες πονάμε για τα Τέμπη και θέλουμε, να χυθεί άπλετο φως. Ζητώ συγγνώμη απ’ τους συγγενείς των θυμάτων».
Ήθελε να μάθει, πόσοι στους 100 ενδιαφέρονται για τα Τέμπη! Αν ήσαν 100 στα πρώτα βαγόνια, οι 57, που δεν έχουν πλέον φωνή, πήραν εκείνων που ρωτάνε. Γιατί;
Ερωτηθείς ο πρ/ργος απάντησε σε χρόνο ενεστώτα, ότι «είναι ένα σοβαρό θέμα». Ύστερα το διόρθωσε σε αόριστο χρόνο, ότι «ήταν», που σημαίνει οτι σ’ αυτό το χρόνο ευδοκιμούν τα… «κουκουλώματα». Εκλήθη δε από την αντιπολίτευση, ν’ αποπέμψει απ’ το κυβερνητικό σχήμα τον κ. Γεωργιάδη.
Στο Μαξίμου υπάρχει η αίσθηση, ότι παρερμηνεύθηκαν τα όσα είπε και εφόσον ζήτησε δύο φορές συγγνώμη, δεν συμβαίνει τίποτα. Άρα ο κ. υπουργός και αντιπρόεδρος της Ν.Δ. έχοντας το «γνώθι σ’ αυτόν» όφειλε να μην λέει τέτοιες κουβέντες. Με τις εντυπώσεις, όμως που άφησαν οι δηλώσεις του, θα πρεπε από μόνος του, να ‘παιρνε ‘‘το καπελάκι του’’ και να ‘φευγε!