Aμείλικτα ερωτήματα για το Σκοπιανό

Το μέγα ερώτημα που τίθεται τώρα, είναι γιατί μας έπιασε βιασύνη, να λυθεί το Σκοπιανό άρον – άρον; Ποιον συμφέρει η λύση του; Γιατί επισπεύδουμε; Υπάρχει κάποιο πρόβλημα αξεπέραστο; Τι θα κερδίσουμε με το τρέξιμο και τί θα χάσουμε αν περιμένουμε; Λέγεται, ότι επείγονται οι Αμερικανοί, να τους βάλουν στο ΝΑΤΟ, για ν’ αποκτήσουν ένα υποτακτικό κρατίδιο στα Βαλκάνια. Δεν μπορεί ο κ. Τσίπρας με τόσα προβλήματα, που έχει ανοιχτά με την Τουρκία και την Αλβανία, να ξύπνησε ένα πρωί και να είπε, δεν λύνω και το Σκοπιανό; Εξασφαλίσαμε κάποια ανταλλάγματα για την πατρίδα ή κέρδισε το μεγάλο κόμμα της συγκυβέρνησης πολιτικά οφέλη;
Δήλωσε ο υπ. Εξωτερικών των Σκοπίων Δημητρώφ στην Φραγκφούρτερ Αλεμάϊνς Ζέϊτουνγκ ότι: «Δεν ισχυριζόμαστε, ότι είμαστε οι αποκλειστικοί Μακεδόνες. Αισθάνομαι Μακεδόνας, αλλά δεν έχω τίποτα αντίθετο με έναν Ελληνα από τη Θράκη, που αισθάνεται το ίδιο Μακεδόνας, είτε με τη γεωγραφική, είτε με την πολιτισμική σημασία». (Καθ. 20-9-17). Τι λέτε κύριε; Οι Μακεδόνες έζησαν το 330 π.Χ. και οι Σλάβοι κατέβηκαν το 600 με 700 μ.Χ. Πώς αισθάνονται απόγονοι των Μακεδόνων;
Εχουμε και κάποια δήλωση περίεργη του κ. Τσίπρα, ότι «…αν σταματήσει μια αχρείαστη ρητορική, ότι αποτελούν τους μοναδικούς απογόνους των Μακεδόνων και του Μεγάλου Αλεξάνδρου…». Δηλαδή μπορεί να είσαστε απόγονοι των Μακεδόνων αλλά είμαστε κι εμείς!! Τί εννοεί με το “μοναδικοί” ότι οι Σκοπιανοί ενδέχεται να έχουν μερίδιο πολιτιστικής κληρονομιάς των αρχαίων Μακεδόνων;
Υπάρχουν καταγεγραμμένα στοιχεία, που δυστυχώς δεν τα εκμεταλλεύομαστε, ή τα ξεχνάμε. Μετά 2-3 μήνες από τη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών το ’92 εξεδόθη στη Λισαβώνα απόφαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου (27/6/92) ότι «η κοινότητα είναι διατεθειμένη να αναγνωρίσει αυτή τη δημοκρατία με τα σημερινά της σύνορα, με ονομασία, που δεν θα περιλαμβάνει το όνομα Μακεδονία». Μέχρι σήμερα ισχύει και για την ανατροπή της απαιτείται ομοφωνία.
Μήπως έγινε και δεν το μάθαμε; Δεν έχουμε λόγο να λοξοδρομήσουμε. Αν το κάνουμε, θα δώσουμε το διαβατήριο για ΝΑΤΟ και Ε.Ε.
Μην ξεχνάμε και τον εισαγγελέα της Ε.Ε., όταν μας παρέπεμψαν στο δικαστήριο για το εμπάργκο του Ανδρέα, που έχασαν με 8-0 (6 Απρ. ’95). Είπε ότι με το νεοσύστατο κράτος θέλουν να χρησιμοποιήσουν τη Μακεδονική ιστορία, να φτιάξουν εθνική ταυτότητα, να καλλιεργήσουν τον ετερογενή πληθυσμό εμποτίζοντάς τον με την ιδέα, ότι είναι απόγονοι του Φιλίππου και του Μ. Αλεξάνδρου. Χρησιμοποιούν βιβλία και χάρτες για τη Μακεδονία, που φτάνει ως τον Ολυμπο. Αναπτύσσουν αισθήματα στη νέα γενιά μνησικακίας κατά των Ελλήνων “σφετεριστών”.
Ας θυμηθούμε τον Ντε Γκώλ, όταν οι Αγγλοι ήθελαν να μπουν στην Ε.Ε. ως Μ. Βρετανία. Στη Γαλλία υπάρχει περιοχή με το όνομα Βρετάνη, την οποίαν είχαν καταλάβει οι Αγγλοι παλαιά και τότε τη διεκδικούσαν. Και έγιναν μέλος με το όνομα Ηνωμένο Βασίλειο.
Αλλά και ο Αντενάουερ δεν αναγνώριζε την Α. Γερμανία. Ομιλούσε περί ενοποίησης των δύο Γερμανιών και όλοι γελούσαν. Και όμως έγινε η ενοποίηση.
Ιστορικά γεγονότα. Γιατί δεν διδασκόμεθα; Οσοι έλυσαν τέτοια θέματα τα βρήκαν σκούρα μπροστά τους. Εμείς δεν έχουμε κανένα λόγο βιασύνης. Η οποιαδήποτε απόφαση του κ. Κοτζιά κι αν ακόμα συμφωνηθεί με κόμματα της αντιπολίτευσης και υπογραφεί κάποια συμφωνία, να τεθεί υπό την κρίση του λαού με δημοψήφισμα. Οι Σκοπιανοί θα κάνουν, εμείς γιατί όχι;