Αν δεν ντρέπεσαι, ξεκίνα να το κάνεις

Μνήσθητί µου, Κύριε, µε όλους όσοι έχουν βρει πεδίο δόξης λαµπρό στα µέσα κοινωνικής δικτύωσης, για να βγάλουν όλη την εκκωφαντική προσπάθεια τους να φανούν.
Στέκεται δίπλα στον νέο δήµαρχο Αθηναίων, η κόρη γνωστής και αξιόλογης – κατά την άποψη µου – δηµοσιογράφου, κοριτσάκι µικρό και χαρούµενο.
Από δηµοσιογραφική αστοχία, ιστοσελίδα δηµοσιεύει ότι πρόκειται για κορίτσι Παλαιστινιακής καταγωγής. Ξεχύθηκαν στα πληκτρολόγια, για αναρτήσεις, µε ό,τι πιο λυπηρό και εµ@τικ@ µπορεί να υπάρξει για το ανθρώπινο είδος.
Παραµένει απροσπέλαστο, το να κατανοήσω πώς είναι δυνατόν να υπάρχουν συν-κοινωνοί µας στη ζωή, δίποδα όντα, που µπορούν να τραυµατίσουν ψυχικά, να επιτεθούν λεκτικά, να εκφραστούν αηδιαστικά, για µικρά παιδιά.
Φυσικά και όλα τα παιδιά του κόσµου είναι παιδιά µας.
Όσοι δεν το αποδέχονται µπορούν να εισέλθουν στον κόσµο της αυτοκριτικής και της περισυλλογής. Επ΄ αυτού ουδεµία συζήτηση.
Το κοριτσάκι δεν ήταν από την Παλαιστίνη. Είναι η κόρη του ζεύγους Ζαµπέτογλου – Γαλακτερού.
Είναι η µικρή Σοφούλα, η οποία µε ενθουσιασµό υποδέχτηκε το νέο έτος, συγκινήθηκε, µέτρησε αντίστροφα για την έλευση του 2024 και σκούπισε τα µατάκια της από συγκίνηση.
Πες όµως ότι δεν ήταν η µικρή Σοφούλα κι ήταν η µικρή Αϊτιούλ, ή η µικρή Αντουανέτα από το Κάιρο, ή η Μικρή Σοράγια από το Κουβέιτ.
Πού είναι το πρόβληµα σας;
Τι δηλώνει η παρουσία ενός παιδιού δίπλα σε επίσηµους κατά την αλλαγή του έτους, πέρα από Ελπίδα, Χαρά, Αγάπη, όνειρα.
Πόσος φόβος αδικαιολόγητος, ανεξήγητος, υποκριτικός, ανούσιος, εκδηλώνεται κι εκφράζεται πίσω από την ασφάλεια ενός πληκτρολογίου;
Φυσικά και υπάρχει διαφορά µεταξύ της Σοφούλας µε την Αϊτιούλ.
Η Σοφούλα ζει εν ειρήνη…
Η Αϊτιούλ εν µέσω κραυγών πόνου, αγωνίας και ήχων από ρουκέτες και πυροβολισµούς.
Αν όµως η Σοφούλα επέλεγε να κάνει παρέα για να παίξει στην αυλή του σπιτιού της κάποιο πρόσωπο, την Αϊτιούλ θα επέλεγε. Όχι κάποιον ανεγκέφαλο νεοΗρώδη.
∆ιότι δυνατός και προστάτης του τόπου και της γης σου, δεν είσαι όταν ορµάς να ξεσκίσεις ψυχικά ένα παιδί µη ελληνικής καταγωγής.
Είσαι δυνατός, προστάτης, άνθρωπος, όταν παίρνεις ένα σκαπέτι και µε τη βοήθεια παιδιών από κάθε γωνιά της γης, ενταφιάζεις το µίσος, τον φασισµό, την πολεµοκαπηλεία. Θάβεις στα έγκατα της γης καθετί που ντροπιάζει το ανθρώπινο είδος, κάθε ψήγµα ασέβειας προς τις παιδικές ψυχές, κάθε σπυράκι που µε το fascism πύον του, µπορεί να θρέψει το fascism άρρωστο ποιόν, fascism ασθενών ψυχικά και συναισθηµατικά fascism ανθρώπων.
Κουράζουν τα άκρα, διότι όταν στέκεσαι συνέχεια στην άκρη του γκρεµού, όταν κοιτάς συνεχώς την άβυσσο, στο τέλος αναγουλιάζεις, χάνεις την ισορροπία σου και γκρεµοτσακίζεσαι.