Eνα ηχηρό μήνυμα σε μικρούς και μεγάλους στέλνει μια μαθήτρια από το 1ο Γυμνάσιο Ελευθερίου Βενιζέλου, η οποία μπαίνει στον “ρόλο” του γονιού και γράφει για το ρατσισμό και την υπεράσπιση της διαφορετικότητας.
Η μικρή Χανιώτισσα, στα πλαίσια του μαθήματος της Νεοελληνικής Γλώσσας και με αφορμή το θέμα “Φαντάζομαι τον εαυτό μου στη θέση του γονιού”, έγραψε το παρακάτω κείμενο που η ευαισθησία του μας επιτρέπει να ελπίζουμε πως ένας κόσμος αλληλεγγύης, σεβασμού και δικαιοσύνης είναι εφικτός:
«Αγαπημένο μου ημερολόγιο, Χανιά 26/1/2018
Κάθε μέρα νιώθω και πιο πιεσμένη, τα ερωτήματα στο κεφάλι μου φουσκώνουν… Κρίση, ρατσισμός, σχολικός εκφοβισμός, φτώχεια, ναρκωτικά, τσιγάρα, κακές παρέες και πολλά άλλα τριγυρίζουν στο κεφάλι μου, κανείς δεν είναι εδώ να με βοηθήσει. Στις μέρες μας να έχεις ένα παιδί στην εφηβεία είναι πολύ δύσκολο. Με αφορμή, λοιπόν, ένα πρόσφατο γεγονός που με έβαλε σε αρκετές σκέψεις πήρα την απόφαση να τα γράψω όλα σε ένα ημερολόγιο, συναισθήματα, σκέψεις, αντιδράσεις και συζητήσεις.
Πριν από μία εβδομάδα περίπου στο σχολείο της κόρης μου συνέβη κάτι που ενόχλησε κάποιους γονείς και μαθητές. Η αιτία αυτής της αναταραχής ήταν το γεγονός ότι οι μαθητές αλβανικής καταγωγής θα άρχιζαν μαθήματα αλβανικών στο σχολείο, όπου θα πήγαιναν μόνο τις Κυριακές. Πριν από τα μαθήματα έγινε μία εκδήλωση ως ένδειξη φιλίας και κρεμάστηκαν η Αλβανική και η Ελληνική σημαία έξω από την αίθουσα που θα πραγματοποιούνταν τα μαθήματα. Το γεγονός αυτό, όμως έδειξε να ενοχλεί κάποιους. Αυτή η ενόχληση συνεχίστηκε όταν οι μαθητές του σχολείου αποφάσισαν να κάνουν κατάληψη. Συνοψίζοντας, το γεγονός αυτό πήρε μεγάλη διάσταση καθώς πολλά κανάλια αποφάσισαν να ασχοληθούν με το θέμα που προέκυψε. Ο λόγος που αναφέρω όλο αυτό το συμβάν είναι για να τονίσω την στάση της κόρης μου απέναντι στην συγκεκριμένη κατάσταση. Είμαι υπερήφανη να έχω ένα παιδί με ανοιχτό μυαλό και καθαρή ψυχή.
Η στάση της κόρης μου απέναντι στους συμμαθητές της και το συμβάν με εξέπληξε, καθώς πήγε ενάντια στους φίλους και τους συμμαθητές της και αποφάσισε με δύναμη και θάρρος να τους τονίσει τη σημαντικότητα των πραγμάτων, να πάει ενάντια στον ρατσισμό.
Η στάση μου απέναντί της την έχει επηρεάσει πολύ και τα λόγια μου αντηχούν στα αυτιά της. Είμαι τόσο υπερήφανη που έχω καταφέρει να δώσω το σωστό παράδειγμα στο παιδί μου και να το αφήσω ελεύθερο να έχει τις δικές της αντιλήψεις. Πιστεύω πως το καλύτερο πράγμα που μπορεί να κάνει ένας γονέας, είναι να μαθαίνει στο παιδί του την αλήθεια και να το αφήνει ελεύθερο να έχει την δική του άποψη και βούληση. Για την πετυχημένη σχέση γονέα-εφήβου πρέπει και οι δύο από την μεριά τους να ακούν, να συζητούν και να σέβονται, έτσι ώστε να υπάρχει μία ισορροπία ανάμεσα τους. Πιστεύω και ελπίζω να έχω κάνει μία αξιόλογη δουλειά με την κόρη μου, αφού όσα λέει και πιστεύει υποστηρίζουν το δίκαιο. Βέβαια δεν είναι λίγες οι φορές που ερχόμαστε σε σύγκρουση καθώς τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ένας έφηβος στις μέρες μας είναι αμέτρητα. Δεν είναι λίγες οι ώρες που αφιερώνω στις σκέψεις μου, καθώς δεν θέλω να φέρνω συχνά αντιρρήσεις στην κόρη μου διότι παίρνω ως παράδειγμα άλλους γονείς που συναναστρέφομαι και η στάση τους με προβληματίζει.
Κάθε μέρα προσπαθώ να βελτιώνομαι, σκέφτομαι όλα όσα συνέβησαν και διορθώνω τα λάθη που ίσως έχω κάνει. Όμως, πάντα ένα χαμόγελο σχηματίζεται στο πρόσωπό μου γιατί γνωρίζω πως έχω ένα παιδί με καθαρή ψυχή και αυτό μόνο μου φτάνει για να είμαι χαρούμενη, να είμαι χαρούμενη που έχω δημιουργήσει μία υγιή σχέση με την κόρη μου. Μα εκτός από χαρούμενη είμαι και υπερήφανη που έχω ένα παιδί με σωστές απόψεις και αντιλήψεις. Eνα παιδί που δεν φοβάται στον κόσμο του σήμερα να γίνει παράδειγμα για τους συμμαθητές της. Eνα παιδί που σε μία κοινωνία συνεχών ανακατατάξεων μπορεί να διακρίνει το σωστό από το λάθος και το δίκαιο από το άδικο. Γι’ αυτό λοιπόν, είμαι υπερήφανη».
Μια μαθήτρια
του 1ου Γυμνασίου Ελ. Βενιζέλου
