Ανάδελφο έθνος

Το 1987 o π. πρόεδρος της Δημοκρατίας Χρ. Σαρτζετάκης είπε ότι είμαστε «έθνος ανάδελφο». Δηλαδή μια χώρα που δεν έχει ούτε “αδελφό” ούτε “αδελφή”.
Mπορεί ορισμένοι να σατίρισαν τότε αυτόν τον χαρακτηρισμό, αλλά παρακολουθώντας τα τελευταία γεγονότα πιστεύω ότι πλησιάζει προς την πραγματικότητα. Η στάση των οργανισμών (που υποτίθεται ότι είμαστε “ισότιμο” μέλος) απέναντι στα προβλήματα που ανέκυψαν είτε στην οικονομία, είτε με την προκλητική στάση της Τουρκίας, μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι πρέπει να στηριχθούμε στις δικές μας δυνάμεις!
Υπάρχουν πολλοί που πιστεύουν ότι η χώρα δεν μπορούσε να είναι ουδέτερη, είτε στον οικονομικό τομέα, είτε στον στρατιωτικό τομέα. Μπορεί να είναι και έτσι. Όμως στις κρίσιμες ώρες που περνά ο τόπος οι “σύμμαχοί” μας, είτε στο ΝΑΤΟ, είτε στην Ε.Ε., μας στηρίζουν; Και μάλιστα όταν απειλείται η εδαφική μας ακεραιότητα; Επιλέξαμε τις Δυτικές συμμαχίες, γιατί ο συσχετισμός των δυνάμεων που προέκυψε μεταπολεμικά, προσιδίαζε προς τη Δυτική κατεύθυνση της χώρας. Επιλέξαμε αυτή την κατεύθυνση γιατί πιστέψαμε και πιστεύουμε ότι τόσο οικονομικά όσο και στρατιωτικά, θα εξυπηρετούντο καλύτερα τα ιδικά μας συμφέροντα. Αλλά και γιατί τα συμφέροντα των Δυτικών δυνάμεων ταυτίζονταν με τα ιδικά μας.
Έτσι πιστέψαμε και πιστεύουμε!
Και μάλιστα, μάς διέκρινε σ’ αυτή μας την πολιτική επιλογή ένα “σύμπλεγμα κατωτερότητας” δηλαδή σαν μικρή χώρα που είμαστε, μας κάνουν χάροι οι ισχυροί που μας έχουν… συμμάχους.
Η πλήρης εθνική μας αυτοπεποίθηση και υπερηφάνεια είχαν και έχουν εγκλωβισθεί μέσα στα συμφέροντα των ισχυρών αυτών δυνάμεων. Πιστέψαμε ότι μέσα στον ισχυρό οικονομικό πυρήνα της Ε.Ε. δεν θα “φαλιρίσουμε” ποτέ. Και μέσα στο ΝΑΤΟ δεν κινδυνεύει η εδαφική μας ακεραιότητα.
Δείξαμε τόση μεγάλη υποτέλεια, που δυστυχώς υπέσκαψε την εθνική μας υπερηφάνεια και την οικονομική μας αυτοτέλεια. Αυτό πέτυχε η ιθύνουσα τάξη της χώρας. Γιατί άλλοτε, έλεγε στους ισχυρούς των “συμμαχιών” «Ιδού ο στρατός σας».
Και άλλοτε στέλναμε στρατό στην… Κορέα! Γιατί έτσι ήθελαν οι ισχυροί! Και ‘μεις λέγαμε ότι είναι στρατός τους και διακηρύσσαμε ότι δεν έχουμε δικό μας… στρατό!! Γιατί πιστεύαμε αυτά διακήρυσσαν οι ισχυροί των συμμαχιών, ότι ο κίνδυνος για την χώρα βρίσκεται στα Βόρεια σύνορά μας και όχι στα ανατολικά. Κι δημιουργήσαμε Ένοπλες δυνάμεις υπάκουες περισσότερο στους ισχυρούς του ΝΑΤΟ και μια οικονομία εξαρτημένη από τους οικονομικά ισχυρούς της Ε.Ε. Πιστέψαμε ότι αν υψώναμε την “φωνή” μας, για να διεκδικήσουμε ή να προστατέψουμε τα ιδικά μας συμφέροντα, θα αποτελούσε ατίμωση για την Ελλάδα. Και να ποια είναι τα σημερινά αποτελέσματα.
Σήμερα η χώρα μας απειλείται οικονομικά και στρατιωτικά και οι δήθεν “σύμμαχοι”, διαπράττουν μια μεγάλη ατιμία σε βάρος του μέλλοντός της.
Έχουν αθετήσει τις υποχρεώσεις τους απέναντι σε μια “συμμαχική” χώρα και ενδιαφέρονται μόνο για τα οικονομικά τους συμφέροντα. Αυτά προηγούνται! Έμπρακτη αλληλεγγύη προς την χώρα μας δεν υπάρχει, όπως εξάλλου επιτάσσουν τα καταστατικά των οργανισμών, που υποτίθεται ότι είμαστε “ισότιμο” μέλος. Άφησαν την Τουρκία να καταλάβει την μισή Κύπρο με πόλεμο ανάμεσα σε δύο συμμάχους και το ΝΑΤΟ αδιαφορούσε. Έχουν περάσει 45 χρόνια και τα τουρκικά στρατεύματα κατοχής, είναι ακόμη στο νησί!
Βγάζουν πότε – πότε κανένα “ψευτοψήφισμα”, για να ξεγελάσουν την παγκόσμια κοινότητα και να ρίξουν “στάχτη” στα μάτια του Ελληνισμού. Αφήνουν την Τουρκία να εξοπλίζεται προκλητικά και επικίνδυνα για την παγκόσμια ειρήνη (έτσι άφησαν τον Χίτλερ), να αγνοεί το Διεθνές Δίκαιο και να απειλεί την εδαφική ακεραιότητα της χώρας. Και οι σύμμαχοι δεν παίρνουν κανένα μέτρο σε βάρος της. Και το ΝΑΤΟ και η Ε.Ε. αδρανούν! Και μάλιστα μια μικρή χώρα σαν την Ελλάδα, που συνεισφέρει το 3% του ΑΕΠ στην “συμμαχία” του ΝΑΤΟ, περισσότερο από την Γαλλία και Γερμανία, για να προστατευθούν τα συμφέροντα της… Δύσης.
Και ο απλός Έλληνας πολίτης διερωτάται: Αν αυτά τα τεράστια ποσά που δίνουμε στην συμμαχία για δεκαετίες τα διαθέταμε για τον δικό μας στρατιωτικό εξοπλισμό, θα είμαστε πιο ήσυχοι; Η Τουρκία δεν υπολογίζει ούτε συμμαχίες, ούτε Ε.Ε. Εξοπλίζεται από την Ρωσία (να γιατί είμαστε ανάδελφοι) και το ΝΑΤΟ σιωπά. Παραβιάζει την ισορροπία των στρατιωτικών δυνάμεων μεταξύ των δύο χωρών και κάνει κάτι “ψευτοδηλώσεις” για να δικαιολογήσει την… ύπαρξή του.
Η Τουρκία προκαλεί την Ε.Ε. και έχει “γελοιοποιήσει” τους ηγέτες των ισχυρών χωρών της και δεν λαμβάνει η Ε.Ε. οικονομικά μέτρα εις βάρος της.
Προηγούνται τα οικονομικά συμφέροντα της Γερμανίας. Η αλληλεγγύη των Ευρωπαϊκών Λαών, που αποτέλεσε και βασική αρχή της δημιουργίας της Ε.Ε., ξεχάστηκε. Την αφήνουν μόνη της, την χώρα μας, να αντιμετωπίσει το προσφυγικό πρόβλημα και δεν δέχτηκαν να μοιραστούν οι χώρες τους 4.000 ορφανά και αζήτητα παιδιά.
Εδώ δεν υπάρχει όχι μόνο αλληλεγγύη, αλλ’ ούτε ανθρωπισμός. Έτσι συμπεριφέρονται στην Ελλάδα, που πρόσφερε χιλιάδες νεκρούς και τεράστιες καταστροφές, για νάναι σήμερα η Ευρώπη ελεύθερη. Είχε χιλιάδες θύματα για να απελευθερωθεί η Ευρώπη από τον Γερμανικό φασισμό.
Η Τουρκία ούτε ένα θύμα!
Αυτή είναι η συμπεριφορά της Δύσης, απέναντι σ’ ένα λαό που αντιστάθηκε για την προάσπιση των αρχών της Ελευθερίας και της Δημοκρατίας. Αυτή είναι η στάση των Δυτικών οργανισμών, δηλαδή του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε., απέναντι στον πολύπαθο λαό μας. Τον έχουν αφήσει μόνο να παλεύει τους Τούρκους. Και όταν βρέθηκε ο λαός μας σε δύσκολη οικονομική κατάσταση, είτε από δική μας ευθύνη, είτε  γιατί η οικονομική Ένωση της Ευρώπης έγινε για να επεκτείνει τα οικονομικά συμφέροντα των ισχυρών της, έπεσαν σαν κοράκια κατά πάνω του και τον ταπείνωσαν.
Γνωρίζουν ότι ένας οικονομικά εξουθενωμένος λαός είναι δύσκολο να προασπίσει τα κυριαρχικά του δικαιώματα. Και όμως δεν τους νοιάζει! Προηγούνται τα οικονομικά τους συμφέροντα.
Γιατί όμως φθάσαμε σ’ αυτά τα αδιέξοδα;
Γιατί δείξαμε υποτέλεια στους Δυτικούς “συμμάχους”;
Λέγαμε ότι είμαστε μικρό έθνος και αδύναμο για να προασπίσουμε τα οικονομικά και κυριαρχικά συμφέροντά μας. Η Τουρκία σήμερα απειλεί την Ελλάδα. Παραβιάζει το Διεθνές δίκαιο, το καταστατικό του ΝΑΤΟ. Και οι “σύμμαχοι” σιωπούν. Τα σύνορα της Ευρώπης φθάνουν μέχρι το Αιγαίο και η Ευρώπη σιωπά, που η Τουρκία παραβιάζει τα σύνορά της καθημερινά! Εξοπλίζεται με Ρώσικους πυραύλους, παρά τους κανόνες των κανονισμών του ΝΑΤΟ και αυτό σιωπά. Κρατά πολιτική ίσων αποστάσεων. Συμπεριφέρεται το ίδιο και στο θύμα και στον θύτη.
Και ‘μεις όχι μόνο δεν αντιδρούμε σ’ αυτή την στάση της “συμμαχίας”, αλλά εξακολουθούμε να τους κάνουμε τα “χατίρια”, που δεν ενισχύει την θέση μας και δεν ταιριάζει στην υπερήφανη ιστορία μας.
Μόλις προχθές παραχωρήσαμε στην κυρίαρχη δύναμη του ΝΑΤΟ, νέες διευκολύνσεις στην Κρήτη και η Τουρκία ταυτόχρονα μας απειλεί ότι θα φθάσει η επεκτατικότητά της μέχρι την Κρήτη.
Αλήθεια αν συμβεί κάτι τέτοιο, αυτές οι στρατιωτικές εγκαταστάσεις θα προστατέψουν την Κρήτη;
Μάλλον όχι!
Όμως δεν μπορούσαμε να πούμε στους ισχυρούς “συμμάχους” μας, να “μαζέψουν” την Τουρκία, γιατί δεν θα πάρετε νέες στρατιωτικές διευκολύνσεις;
Γιατί δεν εκμεταλλευόμαστε την στρατηγική θέση της Κρήτης; Ό,τι έκαναν οι Τούρκοι στους συμμάχους τους όταν ήθελαν χρήματα. Θα σας κλείσουμε τις βάσεις, έλεγαν, αν δεν πληρώσετε. Έτσι έλεγαν στους Αμερικανούς. Και αυτοί πλήρωναν!
Την χώρα μας την θεωρούν δεδομένη, γιατί μας ακολουθεί το σύνδρομο της “κατωτερότητας” και ότι είμαστε μικρό Έθνος για να διαπράξουμε την “ατιμία” των… εκβιασμών. Σε ποιούς; Σ’ αυτούς που δεν μας φέρονται τίμια! Εκεί μας οδήγησε η πολιτική των υποχωρήσεων, των μη διεκδικήσεων, το σύμπλεγμα του “φτωχού συγγενή”, απέναντι στους ισχυρούς της “συμμαχίας”.
Μόνο ένα βροντερό ΟΧΙ στην αδιαφορία τους, θα τους προβληματίσει.