Αναδρομή στο παρελθόν της μελισσοκομίας επιχειρεί η Διεύθυνση Αγροτικής Οικονομίας της Π.Ε. Χανίων πραγματοποιώντας μια έκθεση με αντικείμενα που χρησιμοποιήθηκαν τα προηγούμενα χρόνια στην Κρήτη για την συλλογή του μελιού.
Eμπνευστής και δημιουργός της πολύ ενδιαφέρουσας έκθεσης ο κ. Κώστας Παπαδάκης υπεύθυνος μελισσοκομίας στη Διεύθυνση Αγροτικής Οικονομίας κατάφερε να συγκεντρώσει σπάνιο υλικό που δύσκολα σήμερα μπορεί να βρει κάποιος ακόμα και σχετικός με τη μελισσοκομία. Το υλικό αυτό παρουσιάζεται στο εκθεσιακό κέντρο της Αγιάς κατά τις ώρες λειτουργίας της Δ/νσης, για μερικές μέρες ακόμα και σε αυτόν το χώρο ο κ. Παπαδάκης ξενάγησε τα “Χ.Ν.”. Ανάμεσα στα ενδιαφέροντα εκθέματα ξεχωρίζουν:
• ΚΥΨΕΛΗ ΚΟΦΙΝΙ: Η κυψέλη που χρησιμοποιούνταν εκτενώς μέχρι και τη δεκαετία του ΄50 στην Κρήτη. Ο κ. Παπαδάκης μας εξηγεί πως οι παραγωγοί έπλεκαν το κοφίνι, πως τοποθετούσαν πηλό στο χείλος του και στο εσωτερικό του ώστε να μην περνάει το νερό, πως τοποθετούσαν τις ξύλινες βέργες πάνω στις οποίες οι μέλισσες έφτιαχναν την κερήθρα τους.
• ΠΗΛΙΝΗ ΚΥΨΕΛΗ: Ανάλογης σημασίας και μια πήλινο κυψέλη, η οποία επίσης χρησιμοποιούνταν από τους μελισσοκόμους της Κρήτης.
• ΜΕΛΟΚΟΥΡΟΥΠΟ: Ένα δοχείο αποθήκευσης μελιού και αυτό πήλινο που συνήθως εσωτερικά είχε μολύβι. Δίπλα τους ένας αμφορέας αποθήκευσης χούμελης που υπολογίζεται ότι άνω των 100 ετών.
• ΜΑΣΚΑ ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΟΥ: Φτιαγμένη στο χέρι με…σύρμα καλά πλεγμένο, μαζί με ένα κομμάτι πανί. Το φορούσαν οι παραγωγοί προκειμένου να μπορέσουν να προσεγγίσουν τις κυψέλες τους.
• ΜΕΛΟΕΞΑΓΩΓΕΑΣ: Ένας παλιός μελοεξαγωγέας, στον οποίο τοποθετούνταν τα πλαίσια και με τη φυγόκεντρο δύναμη έβγαινε το μέλι.
Μέσα στην έκθεση παρουσιάζεται επίσης μια νεότερη ξύλινη αλλά και μια πλαστική κυψέλη, μια σύγχρονη στολή μελισσοκόμου. Όπως επίσης και άλλα αντικείμενα από την αγροτική ζωή της Κρήτης όπως διάφορα είδη ψεκαστήρων, αλλά και προϊόντα δημιουργίας των οικοτεχνιών.
«Στο Νομό Χανίων αυτή τη στιγμή δραστηριοποιούνται 1050 μελισσοκόμοι οι 300 εξ’ αυτών έχουν πάνω από 300 σμήνη μελισσών. Συνολικά παράγονται πάνω από 1000 τόνους θυμαρίσιου μελιού, 800 τόνοι πευκοθυμαρόμελου και άλλα μέλια» λέει ο κ. Παπαδάκης, συμπληρώνοντας πως το μεγαλύτερο πρόβλημα σήμερα για τους παραγωγούς είναι τα εντομοκτόνα που προκαλούν μεγάλες απώλειες στους πληθυσμούς της μέλισσας αλλά και η υπερβόσκηση, η ξηρασία κα.