Ανάδυση κι αποκάλυψη πνευματικών αληθειών

Mε αφορμη το εξοχο αρθρο της εκλεκτης ποιητριας κ. Ορσας Δρετακη, που δημοσιευτηκε προσφατα στα ¨Χ.Ν.¨ την 28-5-2021 και τον παραξενο τιτλο ¨ Ανορθογραφη Αγαπη¨, θα επιχειρησουμε να αναδειξουμε κι ερηνευσουμε, ετι περαιτερω, μερικες αξιοθαυμαστες πνευματικες αληθειες που αναδυονται κι αποκαλυτονται στο συγκλονιστικο ανωτερω αρθρο και είναι:

1.- ¨ Η Αγαπη δεν είναι συναισθημα, αλλα συμπεριφορα¨,
2.- ¨ Η Αγαπη είναι προσωπο¨ [!! ],
3.- ¨ Ο εγκλωβισμος στο καλουπι του εγωκεντρισμου¨,
4.- ¨ Αν αγαπας, εισαι ένα με το ΕΝ¨ και
5. ¨ Η Αγαπη παραμενει ανορθογραφη¨.

Οφειλουμε να ομολογησουμε, αγαπητοι φιλοι κι ανανωστες των ¨Χ.Ν.¨, ότι η παρουσα εργασια βασιζεται, με τη χαρη του Θεου, στις απλες εμπειρικες – βιωματικες και λοιπες γνωσεις και μονο, ζωντας μεσα στην αγαπητικη Ορθοδοξη Κοινωνια της Εκκλησιας του Χριστου, όπως ολοι οι πιστοι Χριστιανοι. Επισης, προσωπικως, εξεπλαγην από το υπεροχο περιεχομενο του ανωτερω αρθρου της κ. Ορσας Δρετακη, εντελως αγνωστου μου συνανθρωπου. Χαιρομαστε συχνα από εξαιρετες συνεργασιες, αρθρα, δοκιμια απλα κι ειστημονικα που καλυπτουν ολες σχεδον τις εκφανσεις της συγχρονης Κοινωνικης Πραγματικοτητας, τοσο πολλων κι εκλεκτων συμπολιτων μας και όχι μονο, που μοιραζονται αφειδωλευτα μαζι μας τα υπεροχα τους δημιουργικα πονηματα [πεζος λογος κι εξοχη ποιηση].

Σκεφθηκα, προσωρας, αλλα κι αναρωτηθηκα:
Μα, πως είναι δυνατον η Αγαπη να είναι ¨ Ανορθογραφη¨ και να ¨πορπατει¨ κιολας σε ¨ Ανορθογραφους δρομους¨; Ασφαλως και δεν είναι δυνατον! Ωστοσο, το φιλοσοφησα και βρηκα ότι οι Ποιητες δημιουργοι –εχω βρει τον μπελα μου με δαυτους- μπορουν να πλαθουν και ανορθογραφη την Αγαπη, για τους δικους τους αλλοκοτους κι ανεξιχνιαστους λογους: Δεν τοχουν και πολύ να βαζουν στην ποιηση τους λεξεις που τρελαινονται και στηνουν τον δικο τους χορο που ¨σερνει¨ με ανειπωτο λυρισμο τα πιο βαθια κι ανεκλαλητα συναισθηματα τους! Και πώς να τους καταλαβουμε;

-Αλλα οφειλουμε να προχωρησουμε: Πραγματι, η αληθινη κι ανυποκριτη Αγαπη είναι ΣΥΜΕΡΙΦΟΡΑ, κι όχι ένα απλο συναισθημα. Περα απο τον γνωστο ΥΜΝΟ της ΑΓΑΠΗΣ του Αποστολου των Εθνων Παυλου, ο εξαιρετος Θεολογος Καθηγητης και συγγραφεας Σταυρος Φωτιου [Θαρρω Ελληνοκυπριος] προσεγγιζει και δινει ένα εξοχο και περιεκτικο ορισμο της αληθινης Αγαπης, και με λιγες μικρες προσθηκες:

¨ ΑΓΑΠΗ είναι η εμπονη, η αυτοθυσιαστικη ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ [όχι το απλο συναισθημα], η προσωπικη κινηση αυτοεξοδου, το σπασιμο του ΕΓΩΚΕΝΤΡΙΣΜΟΥ, η αυτοπαραδοση στον αγαπωμενο συνανθρωπο μας και στα αλλα οντα και δημιουργηματα της Κτισης. Καθενας κανει στον άλλο ΔΩΡΟ την υπαρξη του, υπαρχει επειδη αγαπα, ο άλλος είναι η υπαρξη του. Ο εγκλωβισμος του αλλοτριωμενου κι αποξενουμενου ανθρωπου στη φιλαυτια, αυτος, τελικα, προκαλει την ασωτια και τον θανατο της υπαρξης. Μοναχα η ΕΝΟΤΗΤΑ είναι που προσφερει ολοκληρωση και πληροτητα στην ανθρωπινη ζωη¨.

Με θαυμαστο τροπο, παρατηρουμε ότι τα ανωτερω αναφερομενα στοιχεια στο σπανιο αρθρο της κ. Ορσας Δρετακη εμπεριεχονται στον ορισμο και την αληθεια της ανυποκριτης Αγαπης!
¨ Η Αγαπη είναι Προσωπο¨!! Πραγματι, είναι Προσωπο κι όχι ¨ατομο¨. Αλλα, τι είναι, επιτελους, το ¨Προσωπον¨; Ο διεθνους φημης Αγγλος Θεολογος Καθηγητης και Επισκοπο Διοκλειας [Λονδινο] Καλλιστος Γουεαρ γραφει και κηρυττει: ¨ Ένα αληθινο ανθρωπινο προσωπο, κατ εικονα και ομοιωση του Θεου, είναι:
Ελευθερο, Ευχαριστιακο, Κοινωνικο και Πνευματικως – Συναισθηματικως Ωριμο¨. Ωστοσο, δεν είναι της ωρας να προβουμε σε ερμηνεια κι αναλυση των ανωτερω τεσσαρων στοιχειων του Προσωπου.

Κατά την ασφαλη – κι ΑΠΟΦΑΤΙΚΟ τροπο- Γνωση της Αληθειας της Ορθοδοξης Χριστιανικης Εκκλησιας, ο Θεος είναι η ΑΠΕΙΡΗ ΑΓΑΠΗ και τα τρια Προσωπα, Πατηρ, Υιος και Αγιο Πνευμα, αλληλοπεριχωρουνται μεσω αμοιβαιας κι ακαταπαυστης αγαπης!

Και το απολυτο μεγεθος της Ελευθεριας –ελευθερα και χωρις καμια αναγκη- , ακολουθησε το άλλο διδυμο απολυτο μεγεθος, η ΑΓΑΠΗ δηλαδη: η συζευξη –παντρεμα- των ανωτερω διδυμων απολυτων μεγεθων, δηλαδη της Ελευθεριας και της Αγαπης, είναι που ενωνει ολους τους ανθρωπους, απανταχου της γης, ανεξαρτητως των οποιων διαφορετικων τους υπαγωγων – καταβολων [θρησκεια, γλωσσα, χρωμα, εθνοτητα, καταγωγη, κουλτουρα κ.λ.π.].

ΩΣΤΟΣΟ, εμεις οι αδυναμοι κι αστοχοι ανθρωποι εγκλωβισμενοι στο καβουκι – καλουπι του ΕΓΩΚΕΝΤΡΙΣΜΟΥ και της ηθελημενης αυθυπαρξιας κι αυτονομιας, δεν θελουμε κι ουτε αφηνουμε –εστω μια- ΧΑΡΑΜΑΔΑ για να βλεπουμε πως κι εκει εξω υπαρχουν και οι αλλοι, οι ετεροι, οι συνανθρωποι μας, προσωπα ελευθερα, μοναδικα, διαφορετικα κι ανεκτιμητης αξιας, που κι αυτά εχουν αρετες, αξιες, ικανοτητες, χαρισματα κι άλλες δωρεες που δεν συγχυζουν κι ουτε διαιρουν, αλλα ενωνουν.

-Καποτε, ο μεγας ασκητης και αγιος ο Ισαακ ο Συρος [Από τις μεγαλυτερες πατερικες μορφες της Ορθοδοξιας] ρωτηθηκε: ¨ Και τι εστιν Αληθεια;¨ κι απαντησε: ¨ Αισθησις [όχι συναισθημα] εν τω Θεω¨. Αυτή η Γνωση της Αληθειας –με τον Αποφατικο τροπο της γνωσης από την Ορθοδοξη Εκκλησια του Χριστου- , είναι η κατά χαρη ¨ θεωση¨ του Χριστιανου που δημιουργειται σαν αποτελεσμα της εμπειρικης – βιωματικης σχεσης της Τριαδικης Θεοτητας με τον ανθρωπο κι όλα τα δημιουργηματα. Ας σταματησουμε εδώ, γιατι μπαινουμε σε δυσκολα πνευματικα καναλια που θελουν και χρονο πολυν και ειδικες πνευματικες γνωσεις.
Με εξαιρετική εκτίμηση
και φιλική αγάπη.