Η αύξηση των εξαγωγών, επώνυμου, τυποποιημένου ελαιολάδου αλλά και η πιστή τήρηση ορθών πρακτικών παραγωγής και επεξεργασίας από το χωράφι μέχρι την εμφιάλωση, αποτελούν μονόδρομο για το χανιώτικο ελαιόλαδο προκειμένου να μπορέσει να ανταποκριθεί στις σύγχρονες προκλήσεις του διεθνούς ανταγωνισμού και να εξασφαλίσει ένα καλό εισόδημα για τους ελαιοπαραγωγούς.
Oι παραπάνω επισημάνσεις έγιναν το περασμένο Σάββατο στο πλαίσιο του 24ου Πανελλήνιου Συνεδρίου Νέων Αγροτών που ολοκληρώθηκε χθες στις εγκαταστάσεις του Μεσογειακού Αγρονομικού Ινστιτούτου Ελλάδας (Μ.Α.Ι.Χ.). Το συνέδριο που είχε ως θέμα «Ελαιοκομία – Κτηνοτροφία, δύο πυλώνες ανάπτυξης» διοργάνωσε η Πανελλήνια Ένωση Νέων Αγροτών.
Στο χανιώτικο ελαιόλαδο αναφέρθηκε ο εξαγωγές ελαιολάδου Ελευθέριος Ρενιέρης υπογραμμίζοντας, μεταξύ άλλων, ότι η καλλιέργεια της ελιάς αποτελεί την κυριότερη καλλιέργεια στον Νομό Χανίων με την ετήσια παραγωγή να ανέρχεται σε 25-30 χιλιάδες τόνους. Ωστόσο, όπως διευκρίνισε παρότι έχουν γίνει σημαντικά βήματα τα τελευταία χρόνια μόλις 10-12 χιλιάδες τόνοι τυποποιούνται.
Τόνισε δε ότι από την ποσότητα που παράγεται περίπου 6 χιλιάδες τόνοι εξάγονται στην Ε.Ε. «Στόχος πρέπει να είναι τα επόμενα χρόνια να διπλασιαστεί η ποσότητα που τυποποιείται και οι εξαγωγές να φτάσουν τους 10 χιλιάδες τόνους», επεσήμανε και σημείωσε ότι μόνο μέσα από την τυποποίηση μπορεί να περιοριστούν οι μεγάλες διακυμάνσεις στις τιμές και να εξασφαλιστούν υψηλότερες τιμές για τους παραγωγούς, να καρπώνεται η τοπική οικονομικά την υπεραξία του προϊόντος και να παράλληλα να δημιουργούνται νέες θέσεις εργασίας.
ΑΠΕΙΛΕΣ
Σε ό,τι αφορά τις κυριότερες απειλές για το ελαιόλαδο των Χανίων ο κ. Ρενιέρης έκανε λόγο για τη δακοπροσβολή και τις καιρικές συνθήκες. Ωστόσο, ως μεγαλύτερο κίνδυνο χαρακτήρισε τον ανθρώπινο παράγοντα και συγκεκριμένα την αλόγιστη χρήση φυτοφαρμάκων, τις συνθήκες αποθήκευσης του ελαιολάδου και τις επιμολύνσεις από τη χρήση μη λάθος πρακτικών.
Ειδικότερα για τις επιμολύνσεις εξήγησε ότι οι κυριότερες πηγές είναι οι πλαστικοποιητές, τα φυτοφάρμακα που χρησιμοποιούνται χωρίς έγκριση αλλά και οι παραφινικοί υδρογονάνθρακες (MOSH/POASH, MOAH).
Ο κ. Ρενιέρης εξήγησε σχετικά ότι αν οι παραγωγοί δεν ακολουθούν πιστά τους κανόνες για τη σωστή καλλιέργεια και χρήση των φυτοφαρμάκων το προϊόν που παράγεται δεν μπορεί να έχει τύχη στο εξωτερικό καθώς οι ξένες αγορές δίνουν μεγάλη έμφαση στις προδιαγραφές παραγωγής. Σημείωσε δε ότι έχουν περιστατικά που έχουν «μπλοκαριστεί» εξαγωγές λόγω της ανίχνευσης βλαβερών ουσιών σε ελληνικό ελαιόλαδο.
ΟΡΘΕΣ ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ
Την ανάγκη οι παραγωγοί να ακολουθούν ορθές πρακτικές επεσήμανε στα «Χ.ν.» ο γεωπόνος – ερευνητής και πρώην διευθυντής του Ινστιτούτου Υποτροπικών και Ελιάς Κώστας Χαρτζουλάκης.
«Η παραγωγή μας “πονάει” στο γεγονός ότι ενώ οι ανταγωνιστές μας εκσυγχρονίζονται εμείς μένουμε πίσω», σημείωσε και έφερε ως παράδειγμα την Τυνησία η οποία τα τελευταία χρόνια έχει καταφέρει να πετύχει σταθερά καλύτερες τιμές από το κρητικό ελαιόλαδο λόγω της έμφασης που έχει δώσει στην ποιότητα του προϊόντος. «Αυτό δεν συμβαίνει λόγω συμφερόντων αλλά γιατί σε διεθνές επίπεδο ένας έμπορος δεν πρόκειται να πληρώσει ακριβότερα ένα χαμηλότερης ποιότητας λάδι», εξήγησε ο κ. Χαρτζουλάκης και πρόσθεσε ότι ενώ στην Κρήτη έχουμε καλές και εμπορεύσιμες παγκοσμίως ποικιλίες και ευνοϊκές εδαφο-κλιματικές συνθήκες «πάσχουμε» στο επίπεδο των ορθών πρακτικών.
«Οι ορθές πρακτικές είναι συγκεκριμένες: ανάλυση εδάφους που θα μας οδηγήσει σε σωστή λίπανση και άρδευση. Το κάθε φάρμακο και λίπασμα όπως και το νερό χρειάζεται να μπουν συγκεκριμένες περιόδους για να έχεις την ελάχιστη αρνητική επίδραση στο τελικό προϊόν. Χρειάζεται σωστό κλάδεμα από ανθρώπους που ξέρουν. Η δακοκτονία σε μια περιοχή ΠΓΕ και ΠΟΠ πρέπει να γίνεται έγκαιρα και σωστά. Για να γίνει αυτό θα πρέπει να μεταφερθούν όλες οι αρμοδιότητες από το κράτος στην Περιφέρεια…», σημείωσε, μεταξύ άλλων, ο κ. Χαρτζουλάκης, ενώ υπογράμμισε ότι αυστηρές προδιαγραφές θα πρέπει να ακολουθούνται και στο στάδιο της επεξεργασίας στο ελαιουργείο.
