Από το 2025, περίπου 80 χιλιάδες τόνοι υλικών που έχουν ίνες γυαλιού όπως αυτό εδώ, πρέπει να ανακυκλώνονται κάθε χρόνο στην Ευρώπη. Πώς μπορούμε να τα ανακυκλώσουμε με βιώσιμο και οικονομικά συμφέροντα τρόπο;
Πρωτότυπη μηχανή έχει σχεδιαστεί για θρυμματίζει πολυμερή υλικά ενισχυμένα με ίνες, όπως αυτά που ήταν στο παρελθόν τμήματα ανεμογεννητριών. Είναι μια δύσκολη αποστολή γιατί τα υλικά αυτά είναι ιδιαίτερα περίπλοκα. Γι’ αυτό οι ερευνητές πρέπει να βρουν πρωτότυπους και καινοτόμους τρόπους που να τα διαχωρίζουν μηχανικά και να θρυμματίζουν τα υλικά για να χρησιμοποιηθούν ξανά στο μέλλον.
«Η βασική πρόκληση για μας είναι να ελέγξουμε όλη τη διαδικασία. Πρέπει να συναρμολογήσουμε σωστά τον εξοπλισμό για να βελτιώσουμε την παραγωγή του τελικού προϊόντος έτσι ώστε να μπορεί εύκολα να χρησιμοποιηθεί ξανά. Αλλά χρειάζεται να παρακολουθούμε από κοντά όλη τη διαδικασία, από ενεργειακής άποψης. Πρέπει να είναι έτσι συναρμολογημένος ο εξοπλισμός ώστε να είναι ενεργειακά αποδοτικός. Για να μειώσουμε την κατανάλωση τόσο της ενέργειας, όσο και των διαφορετικών εργαλείων που χρειάζεται να χρησιμοποιήσουμε σε διάφορες μηχανικές διαδικασίες» επισημαίνει η Νικολέτα Πικόνε, μηχανικός περιβάλλοντος στο Εθνικό Ινστιτούτο Έρευνας της Ιταλίας.
Οι ανακυκλωμένες ίνες γυαλιού πρέπει να ελεγχθούν για να παραχθούν κατασκευαστικά υλικά σ’ αυτό το εργοστάσιο στη Βόρεια Ιταλία. Περίπου 4,5 εκατομμύρια τετραγωνικά μέτρα φύλλα στεγάνωσης παράγονται εδώ κάθε χρόνο. Τα ανακυκλωμένα υαλονήματα έχουν λιγότερο ανθεκτικές μηχανικές ιδιότητες από τα συνηθισμένα. Αλλά υπάρχουν λύσεις και γι’ αυτό.
«Η τεχνολογία που έχουμε αναπτύξει μας επιτρέπει να προσθέσουμε νέες ίνες γυαλιού στην διαδικασία κατασκευής. Με αποτέλεσμα να μπορούμε να καλύψουμε και να ενισχύσουμε στο τέλος την έλλειψη ανθεκτικότητας των υαλονημάτων. Αλλά φυσικά τα πάντα εξαρτώνται από τι προϊόν παράγεις. Ένα τραπέζι από ίνες γυαλιού δεν έχει τις ίδιες απαιτήσεις όπως τα φύλλα στεγάνωσης που εκτίθενται στον αέρα για παράδειγμα» εξηγεί ο Τζιάκομο Μποναϊτι, διευθύνων σύμβουλος της εταιρίας Rivierasca, στην οποία ανήκει το εργοστάσιο.
Τα τεστ που γίνονται εδώ, αποτελούν μέρος του ευρωπαϊκού ερευνητικού προγράμματος FiberEUse που έχει να κάνει με την ανακύκλωση σύνθετων υλικών. Οι επιστήμονες προσπαθούν από αυτά τα άχρηστα υλικά να σχεδιάσουν προϊόντα που έχουν αξία.
«Η ίδια η βελτιστοποίηση είναι διαφορετική, αν μιλάμε για μηχανική κονιοποίηση ή για μεταφορά των σκουπιδιών ή για την διαχείριση των ινών που έχουμε εξάγει. Άρα τα πάντα εξαρτώνται από την ίδια τη διαδικασία» αναφέρει η Έσι Σάρλιν, επιστήμονας υλικών στο Πανεπιστήμιο του Τάμπερε.
Με αυτόν τον τρόπο δημιουργούνται νέες βιομηχανικές εφαρμογές: «Αρκετές γερμανικές εταιρίες σχεδιάζουν νέα εξαρτήματα για αυτοκίνητα, τα οποία έχουν προέλθει από αυτά τα άχρηστα υλικά. Θα μπορούν να αφαιρούνται από τα αυτοκίνητα για να επισκευαστούν. Και θα μπορούν να συναρμολογούνται αμέσως μετά. Αυτό θα μας επιτρέπει όχι μόνο να επανακτούμε το υλικό, αλλά και να το επαναχρησιμοποιούμε για τον λόγο για τον οποίο αρχικά σχεδιάστηκε» υπογραμμίζει ο Μαρτσέλο Κολεντάνι, μηχανικός στο Πολυτεχνείο του Μιλάνου και συντονιστής του ευρωπαϊκού πρότζεκτ FiberEUse.
