Αναμένοντας το 2050!

Τις τελευταίες μέρες όλα τα διεθνή μέσα παρακολουθούν τις εξελίξεις στη διαπραγμάτευση ανάμεσα στην ελληνική κυβέρνηση και τους Ευρωπαίους εταίρους.
Στο πλαίσιο των διαπραγματευτικών ελιγμών και άσκησης πιέσεων στην αντίπαλη πλευρά είναι γνωστή η μέθοδος των διαρροών ελεγχόμενων πληροφοριών στα Μ.Μ.Ε. Για πρώτη φορά όμως είδαμε να γίνονται διαρροές επισήμων εγγράφων και μη (non papers) και από τις δύο πλευρές κυρίως για επηρεασμό της κοινής γνώμης, αλλά και για δικαιολόγηση της μη επίτευξης συμφωνίας.
Διαβάζοντας και μελετώντας όσα έγγραφα έπεσαν τουλάχιστον στην αντίληψή μου με σκοπό να σχηματίσω μία όσο το δυνατόν πιο αντικειμενική εικόνα, μεγάλη εντύπωση μου έκανε το non paper* που διέρρευσε η ελληνική κυβέρνηση όπου εκτός των άλλων περιείχε και τις εισηγήσεις του υπουργού Οικονομικών κ. Βαρουφάκη προς τους Ευρωπαίους εταίρους στο Eurogroup στις 16 Φεβρουαρίου 2015.
Στο συγκεκριμένο εδάφιο του εγγράφου ο κ. Βαρουφάκης αναφέρεται στη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους ως ποσοστό του Α.Ε.Π. και παραθέτει δύο πολύ σημαντικά διαγράμματα για τα οποία κανείς οικονομικός αναλυτής ξένος ή Ελληνας δεν έχει αναφερθεί.
Κάνοντας την υπόθεση ότι από το 2015 και κάθε χρόνο το πρωτογενές πλεόνασμα του προϋπολογισμού θα διατηρείται στο 1,5% του Α.Ε.Π. της χώρας με ταυτόχρονη ανάπτυξη της οικονομίας της χώρας, της τάξης του 4% τότε παραθέτει το παρακάτω διάγραμμα 1, στο οποίο απεικονίζεται το δημόσιο χρέος ως ποσοστό του Α.Ε.Π. (Gross Public Debt) όπως και η καθαρή παρούσα αξία του χρέους ως προς το Α.Ε.Π. της χώρας (NPV of Gross Public Debt). Σε αυτό το διάγραμμα παρατηρούμε ότι αναμένεται το δημόσιο χρέος της χώρας να φτάσει στο 80% του Α.Ε.Π., από το 178% που είναι τώρα, μέσα στα επόμενα 35 χρόνια, δηλαδή το 2050!
Μόλις τότε, το δημόσιο χρέος θα θεωρείται πλέον βιώσιμο και μάλιστα αυτό το σενάριο       -με ετήσιο πλεόνασμα 1,5%- προωθεί ο Ελληνας υπουργός Οικονομικών, αφού στόχος είναι η βιωσιμότητα του χρέους και όχι η πλήρης αποπληρωμή του, όπως αναφέρει. Σε αντίθεση με το παραπάνω διάγραμμα, στο διάγραμμα 2  απεικονίζεται η δυναμική πορεία του ελληνικού δημόσιου χρέους (Gross Public Debt) όπως και η καθαρή παρούσα αξία του χρέους ως προς το Α.Ε.Π. της χώρας (NPV of Gross Public Debt), με προϋποθέσεις ετήσιο πλεόνασμα της τάξης του 4,5% του Α.Ε.Π. και ανάπτυξη της οικονομίας σταθερή στο 4%.

Παρατηρούμε ότι με αυτές τις προϋποθέσεις -πλεονάσματος και ανάπτυξης- το 2050 θα έχουμε πετύχει την πλήρη αποπληρωμή του χρέους. Σε κάθε περίπτωση όμως και όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα της τρέχουσας διαπραγμάτευσης – συμφωνίας της κυβέρνησης με τους εταίρους, απ’ τη στιγμή που δεν περιλαμβάνεται κούρεμα του χρέους ή έστω μερική αναδιάρθρωση του σε αυτή, είναι δεδομένο ότι θα ζούμε υπό το ασήκωτο βάρος της αποπληρωμής του, τουλάχιστον έως το 2050.
Επειδή τα παραπάνω σενάρια είναι θεωρητικά και οι υπολογισμοί είναι βάσει υποθέσεων, σε βάθος 35ετίας πολλοί αστάθμητοι παράγοντες οικονομικοί ή και γεωπολιτικοί μπορεί να αλλάξουν τα δεδομένα ως προς το χειρότερο. Ένα γεγονός που θα προκαλέσει μειώσει στον αριθμό των τουριστών στη χώρα μας, το κλείσιμο μεγάλων επιχειρήσεων, η έλλειψη νέων επενδυτικών κεφαλαίων, ο αποπληθωρισμός, εύκολα οδηγούν στη μείωση της ανάπτυξης της οικονομίας. Επίσης προσλήψεις μεγάλου αριθμού δημοσίων υπαλλήλων, αύξηση δαπανών της κεντρικής κυβέρνησης μπορούν να δημιουργήσουν ελάττωση του πρωτογενούς πλεονάσματος, άρα επιμήκυνση του χρονικού ορίζοντα για την απόσβεση του χρέους, κάνοντας τότε το 2050 να φαντάζει ως το βέλτιστο σενάριο.

*Το σχετικό έγγραφο βρίσκεται στο site http://www.capital.gr/News.asp?id=2232700.