» Επ’ ευκαιρία επικαιροποίησης του θέματος λόγω βράβευσης και σχετικών άρθρων
Θα πρέπει να ’ταν πριν τουλάχιστον 45 χρόνια, ίσως και λίγο περισσότερα. Τότε που η Ευρωπαϊκή Ένωση λεγόταν ακόμα Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα (ΕΟΚ). Και η χώρα μας δεν ήταν ακόμα Μέλος.
Ο Δικηγορικός Σύλλογος Χανίων είχε προσκαλέσει σε μια βραδιά με διάλεξη πάνω στο θέμα: Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα και η χώρα μας. Ομιλητής ο Καθηγητής κ. Κ. Σημίτης. Η ομιλία ήταν στην αίθουσα του Χρυσοστόμου. Η διάρκεια της ήταν μεγάλη, σχεδόν μία ώρα. Ως συνηθίζεται, στο τέλος δόθηκε χρόνος για ερωτήσεις. Υπήρξαν πολλές.
Όταν ήλθε η σειρά μου ρώτησα: «κ. Καθηγητά, το γεγονός ότι μιλήσατε σχεδόν μια ώρα χωρίς να αναφέρετε ούτε μία θετική πλευρά υπέρ της ΕΟΚ σημαίνει ότι πρόκειται περί πολιτικού λόγου, ενώ στην πρόσκληση αναφέρεται ότι ο Καθηγητής κ. Σημίτης θα μιλήσει πάνω στο θέμα: Ελλάδα και ΕΟΚ». Κινώντας το χέρι του ο κ. Σημίτης προς το μικρόφωνο για να απαντήσει στην αίθουσα, υπήρξε ένα εκκωφαντικό χειροκρότημα με συνοδεία διαφόρων άλλων ήχων.
Και η απάντηση: «Πρέπει να αναγνωρίζομε σε κάθε πολίτη το δικαίωμα να ΄χει μια πολιτική τοποθέτηση». Σωστό βέβαια, αλλά δεν θα ΄πρεπε ο τίτλος της πρόσκλησης να ΄ναι διαφορετικός; Άρχισα να πεισμώνω θέτοντας δεύτερη ερώτηση: «Ρωτήσατε τι ζητάει η Ελλάδα στην ΕΟΚ. Πώς να ανταγωνιστεί, όταν π.χ. οι γερμανικοί Συνεταιρισμοί παράγουν από βελόνες έως τρακτέρ; Απάντησα ότι ως γνωστόν όλα αυτά τα παράγουν εταιρείες και οι γερμανικοί Συνεταιρισμοί δεν παράγουν ούτε βελόνες ούτε τρακτέρ. Πάλι η ίδια ιστορία: Μόλις κίνησε ο κ. Σημίτης το χέρι του προς το μικρόφωνο, η αίθουσα γέμισε πάλι από θόρυβο, φωνές και χειροκροτήματα και μερικά καπέλα κινήθηκαν προς τα πάνω. Να περίμεναν τουλάχιστον την απάντηση! (σκέφθηκα εγώ)
Αλλά ο φανατισμός τότε μεσουρανούσε! Δίπλα μου καθόταν ο έμπορος ηλεκτρονικών ειδών κ. Βασιάδης, πολύ γνωστός και φίλος με κατάστημα δίπλα στην τότε εμπορική τράπεζα. Με τράβηξε από το μανίκι λέγοντας μου: «Φύγε καλύτερα, γιατί υπάρχει κίνδυνος να σε φέρουν σε δύσκολη θέση». Άκουσα τη συμβουλή του και αποχώρησα.
Με τη σειρά μου κι εγώ αναγνωρίζω φυσικά το δικαίωμα καθενός ν’ αλλάζει θέση και προσανατολισμό. Ούτε έχω πολιτική σκοπιμότητα γράφοντας αυτά τα λόγια, που όσο με βοηθάει η μνήμη μου είναι σχετικής ακρίβειας. Από την άλλη πλευρά νομίζω ότι είναι καλό, όλοι μας να φωτίζομε κάποια γεγονότα, μικρά ή μεγάλα, που λίγο πολύ ενδιαφέρουν όλους μας.
Ευχαριστώ τα ‘‘Χ.Ν.’’
για τη φιλοξενία
Ιακ. Τσουρουνάκης
