“Αναμοχλεύοντας τις αναμνήσεις μου”

Για άλλη μια φορά αιστάνομαι την ανάγκη να ευχαριστήσω τον κ. Τυραϊδή Δημήτρη για το καινούργιο ντου βιβλίο «Αναμοχλεύοντας τις αναμνήσεις μου» που μου το έστειλε με την όπως πάντα φιλική και ευγενική ντου αφιέρωση.
Γι’ αυτό και τον ευχαριστώ πολλές φορές και από τον χώρο της έγκριτης εφημερίδας «Χανιώτικα νέα» και του απευθύνω τσ’ εγκάρδιες ευκές μου για κείνο και την οικογένειά ντου για καλή υγεία, δύναμη και αντοχή, για καλή συνέχεια στσοι πνευματικές του δραστηριότητες.
Ο κ. Τυραϊδής, όπως προκύπτει και από τα γραφόμενά ντου, γεννημένος στο Τρίλοφο της Λαμίας, εγεύτηκε από τα μικιά ντου τις δυσκολίες και τα βάσανα της ζωής κείνησας τσ’ εποχής στα χωριά. Κοντά με τους τσοπάνηδες, τσ’ αγαπημένης του Όθρυς, που άκουσε τσοι φλογέρες τωνε στσοι πλαγιές και τσοι λαγκαδιές τση, κι έμαθε τσοι δυσκολίες τση ζωής τωνε. Συμπορπάτηξε και με τσ’ αθρώπους του μόχθου στον κάμπο κι ένιωσε από κοντά τσοι χαρές, τσοι δυσκολίες και τα βάσανα τση ζωής τωνε. Τα ‘δε να μάχονται το καιρό τση σποράς, κι εγνώρισε την αγωνία ντωνε για τη συγκομιδή. Άκουσε από τσοι διηγήσεις τωνε, τσοι θρύλους και τσοι παραδόσεις του τόπου ντου κι έμαθε τσοι κακοτοπιές και τα παρατράγουδα τση ζωή τω συναθρώπω ντου. Άκουσε ακόμη για έρωτες και ζηλοτυπίες για κακοστραθιές κι αναποδιές τση ζωής και γι’ απροσδόκητες εξελίξεις και κακότροπες μικροψυχίες.
Μ’ ούλα τουτανά τ’ ακούσματα και τσοι προσωπικές εμπειρίες τσοι δικιές του, την εγέμισε τη δεξαμενή των αναμνήσεών του. Και εδά, κάθε τόσο μασε σεργιανίζει σε τουτουσάς τσ’ όμορφους τόπους, με τα βιβλία ντου, απου μας διηγάται τα διάφορα περιστατικά απου κάθε φορά ανασύρει από τούτηνα την δεξαμενή, περιποιημένα και καλοχτενισμένα με την λογοτεχνική του δεξιοτεχνία, που είναι αναγνωρισμένη, βραβευμένη και παινεμένη από ένα πλήθος αρμοδίων λογοτεχνικών εταιρειών και φορέων και μ’ αυτά τα βιβλία κρατά συντροφιά στσ’ αναγνώστες του με τα ενδιαφέροντα και ποικίλα θέματα απου περιγράφει.
Θυμίζοντάς μας παράλληλα τσοι δυσκολίες και τα βάσανα μιας άλλης εποχής, αλλά και τα ήθη και έθιμα τσ’ ιδιαίτερης πατρίδας του τση Ρούμελης. Πολλές δε συγκινήσεις ξεσηκώνουνε τσ’ ευαισθησίες των αθρώπω οι αληθινές ιστορίες και τα γεγονότα απου μας διηγάται ο συγγραφέας· απου εντείνουνε το ενδιαφέρον για το διάβασμά ντωνε.
Εκτός όμως από τα παραπάνω και τούτονε το βιβλίο του κ. Τυραϊδή δασκαλεύει ακόμη τσ’ αναγνώστες του πως τσοι περασμένους καιρούς δεν υπήρχανε οι σημερινές ευκολίες. Γι’ αυτό και η ζωή των αθρώπω είχε περισσότερα βάσανα και πολλές δυσκολίες στη καθημερινότητά τση.
Στ’ αλήθεια, πόσο δυσκολότερη θα ‘τανε η ζωή χωρίς τροχοφόρα, τρακτέρ και θεριστικές και αλωνιστικές μηχανές! Μ’ αποτέλεσμα να υποχρεώνουνται πολλοί στη λύση του ξενιτεμού, για καλύτερη ζωή· που κι εκείνος με τη σειρά ντου άνοιγε καινούργιες πληγές κι έσβηνε πολλά όνειρα κι εχάνουντανε πολλές ελπίδες, εξαιτίας του.
Η πληθώρα, το λοιπός, από τα περιστατικά από τ’ ακούσματα και τσοι προσωπικές εμπειρίες του κ. Δημήτρη Τυραϊδή σε τουτηνά τη δεξαμενή των αναμνήσεών ντου, του ξεσηκώνει το ενδιαφέρον του να ψαρέψει τα θέματα απού οι δικές του ευαιστησίες τον οδηγούνε να διαλέξει κάθε φορά, απου θα μασε διηγηθεί με το καλύτερο τρόπο σε κάθε ντου βιβλίο όπως κάνει και σε τουτονέ «Αναμοχλεύοντας τις αναμνήσεις μου». Που και κείνο είναι καλό και άξιο όπως και τα προηγούμενα με πολλές συγκινήσεις με παράξενες συγκυρίες και ενδιαφέρουσες συμπτώσεις, κρατά ευχάριστη συντροφιά στσ’ αναγνώστες του και παράλληλα τσ’ ενημερώνει για τσοι συνήθειες και τον τρόπο ζωής των αθρώπω του παλιού καιρού, σε τούτονα τον τόπο, κυρίως τση Ρούμελης.
Γι’ αυτό και εκτός τα πολλά μου ευχαριστώ στον συγγραφέα ντου κ. Δ. Τυραϊδή που μου το ‘στειλε και τσοι πολλές εγκάρδιες ευχές μου για καλή δύναμη κι υγεία, επαινώ και την αξιόλογη προσφορά ντου στη συγγραφή βιβλίων για ήθη και έθιμα, απου τα ξενόφερτα ρεύματα κάποιω δήθε πολιτισμώ οδηγούνε στη λησμονιά. Μ’ αποτέλεσμα και τα όμορφα τση παλιάς εποχής να χάνονται στο χάος τση λησμονιάς για πάντα.
Γι’ αυτό και για άλλη μια φορά σου εύχομαι κ. Δημήτρη καλή συνέχεια και μπράβο σου για την προσφορά σου.
Πάντα άξιος.
Με εκτίμηση
Κουτράκης Εμμανουήλ του Γεωργίου
Χωραφάκια