Κύριε διευθυντά,
ανέκαθεν ο άνθρωπος χρησιµοποιούσε και χρησιµοποιούσε τις ανανεώσιµες πηγές ενέργειας του ήλιου, του αέρα και του νερού. Άλεθε το στάρι του µε ανεµόµυλους και υδρόµυλους, έβγαζε νερό και πότιζε τα χωράφια του, έδινε κίνηση στα µε πανιά πλεούµενα του µε τον αέρα. Αλλά και σήµερα ζεσταίνει το νερό του µε τον ήλιο (ηλιακός θερµοσίφωνας), αποξηραίνει κάποια τρόφιµα του µε τον ήλιο, στεγνώνει τα ρούχα του µε τη βοήθεια του ήλιου και του αέρα και πολλά άλλα ακόµη! Εποµένως δεν πρέπει και δεν µπορεί να είµαστε ενάντια στη χρήση Ανανεώσιµων Πηγών Ενέργειας.
Όµως όλες οι παραπάνω εφαρµογές που αναφέραµε ήταν ανώδυνες για το περιβάλλον και είχανε µόνο οφέλη.
Το κτήριο του µυλωνά είχε και τη φτερωτή πάνω του. Το καΐκι είχε ενσωµατωµένα τα πανιά, ο ηλιακό θερµοσίφωνας πάνω στη στέγη του σπιτιού, δηλαδή σε καµία περίπτωση δεν δέσµευαν και δεν κακοποιούσαν τον περιβάλλοντα χώρο.
Ερχόµαστε τώρα στο σήµερα που η τεχνολογία µπορεί µε ηλιακά πάνελ και ανεµογεννήτριες να µετατρέψει την ενέργεια του ήλιου και του αέρα σε ηλεκτρικό ρεύµα, το οποίο µπορεί να µεταφέρει σε µεγάλες αποστάσεις για να τροφοδοτήσει πόλεις και χωριά, και όχι µόνο. Μεγάλο τεχνολογικό επίτευγµα! Γι’ αυτό δεν αµφιβάλλει κανείς. Όµως αυτές οι παραγωγές ενέργειας απαιτούν τη δέσµευση µεγάλων εκτάσεων, που αν δεν γίνουν οι σωστές επιλογές θέσης, κινδυνεύει το περιβάλλον της υπαίθρου και να συρρικνωθεί η όποια παραγωγή του και να κακοποιηθεί.
Και εξηγούµαστε: τα πάνελ συλλογής ηλεκτρικής ενέργειας όταν τοποθετούνται σε καλλιεργήσιµες εκτάσεις αλλά και σε ακαλλιέργητες, δεσµεύουν παραγωγική γη και στις δύο περιπτώσεις και έχουν ως αποτέλεσµα τη µείωση των συνολικά παραγόµενων προϊόντων. Στην πρώτη περίπτωση γεωργικών και στη δεύτερη µελισσοκοµικών και κτηνοτροφικών, πέρα βέβαια από την όποια κακοποίηση της καλαισθησίας του κάθε τόπου. Τώρα για τις ανεµογεννήτριες, όταν τοποθετούνται πάνω στα βουνά, πέρα από τη βάναυση κακοποίηση της καλαισθησίας του τόπου, µετατρέπουν σε λατοµεία τις περιοχές αυτές (κυρίως) µε τη διάνοιξη των απαραίτητων δρόµων (πολύ µεγάλο πλάτος) που απαιτείται για τη µεταφορά τους.
Σκεφτείτε ότι για να καλυφθεί µια υψοµετρική διαφορά πενήντα µέτρων (50m) (µε βάση τη µέγιστη επιτρεπόµενη κλίση 5%), απαιτείται το λιγότερο ένα χιλιόµετρο δρόµος (1km).
Για να αποφύγουµε λοιπόν αυτήν την (πολλών λογιών) κακοποίηση της υπαίθρου µας, προτείνουµε στην πολιτεία να επιδοτεί (µε τα χρήµατα των φορολογούµενων), µόνο τις σωστές θέσεις για εγκατάσταση πάνελ συλλογής ηλιακής ενέργειας και ανεµογεννητριών.
Σωστές θέσεις για µας είναι:
Για τα πάνελ συλλογής ηλεκτρικής ενέργειας, µόνο οι στέγες κτηρίων και σε στέγαστρα πάνω από ασφαλτοστρωµένους δρόµους και για τις ανεµογεννήτριες µόνο στη θάλασσα (πάνω σε πλατφόρµες που θα συγκρατούνται από τον πυθµένα µε άγκιστρα) και σε ικανή απόσταση από την ξηρά. (Θα µπορούσαν να κάνουν τέτοιες επιλογές θέσεων που να µη φαίνονται από την ξηρά καθόλου!)
Για οποιεσδήποτε άλλες επιλογές θέσεων για εγκατάσταση από φορείς ή ιδιώτες να µην επιδοτούνται από το κράτος και την Ευρωπαϊκή Ενωση.
Με εκτίµηση από το ∆.Σ.
του Σωµατείου “ΤΟ ΧΑΡΑΜΑ”
(σωµατείο ιδιοκτητών
και ενοικιαστών γης Ν. Χανίων)
