Με αναπάντητα ερωτήματα για τα ακριβή αίτια του θανάτου του παιδιού της παραμένει η οικογένεια του 20χρονου ποδοσφαιριστή Μιχάλη Φουντουλάκη που πέθανε στις 31 Μαΐου από «σηπτικό σοκ που προήλθε από πολυοργανική ανεπάρκεια, χωρίς να προσδιορίζεται ο παθογόνος παράγοντας», σύμφωνα με το πιστοποιητικό θανάτου του Νοσοκομείου. Χθες, κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου στο Εργατικό Κέντρο, ο παππούς του αδικοχαμένου νέου, πρώην πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Χανίων κ. Μανώλης Χαριτάκης, αφού διετύπωσε συγκεκριμένα ερωτήματα, επέρριψε ευθύνες για το γεγονός ότι δεν έγινε εγκαίρως νεκροψία – νεκροτομή ώστε η οικογένεια να ξέρει από ποια παθογόνο αιτία έχασε το παιδί της. Αναλυτικότερα, όπως ανέφερε ο κ. Χαριτάκης «επειδή πολλοί άνθρωποι ρωτάνε όλη την οικογένεια από τι πέθανε το παιδί μας και επειδή αυτή είναι μια βασανιστική ερώτηση, κρίναμε ότι πρέπει να ενημερώσουμε την κοινωνία διά των μέσων μαζικής ενημέρωσης». «Το παιδί εισήχθη το πρωί στις 28 του μήνα και τα ευρήματα των πρώτων εξετάσεων δεν ήταν ανησυχητικά κατά τους γιατρούς.
Ομως ψάξανε να βρουν πιθανή αιτιολογία για τον λόγο που το παιδί είχε αυτό το άλγος στην κοιλιά, στο στομάχι. Κατέληξαν ότι πρέπει να γίνει εισαγωγή το βράδυ στην Παθολογική Κλινική. Από το βράδυ της Τετάρτης μέχρι την Πέμπτη το πρωί άρχισε να επιδεινώνεται η κατάσταση του παιδιού, μπήκε στην Εντατική, διασωληνώθηκε και εκεί την Παρασκευή το βράδυ 30 του μήνα το παιδί μας κατέληξε, παρά το γεγονός ότι από τις έρευνες που έχουμε κάνει η φαρμακευτική αγωγή που δόθηκε ήταν η καλύτερη που μπορούσε να γίνει», ανέφερε ο κ. Χαριτάκης και πρόσθεσε: «Το παιδί πέθανε και μας δώσανε ένα πιστοποιητικό θανάτου που λέει ότι πέθανε από σηπτικό σοκ που προήλθε από πολυοργανική ανεπάρκεια, χωρίς να προσδιορίζεται ο παθογόνος παράγοντας που δημιούργησε την πολυοργανική ανεπάρκεια. Ρωτήθηκαν οι γονείς, αν θέλουν να γίνει η νεκροψία. Ομως προηγουμένως κατά το χρονικό διάστημα Πέμπτης – Παρασκευής όλοι οι γιατροί μιλούσαν για λεπτοσπείρωση. Πήραν αίμα για να κάνουν καλλιέργειες, τις έκαναν στο ΚΕ.ΕΛ.Π.ΝΟ., στείλανε δείγματα και στη Θεσσαλονίκη και όλες ήταν αρνητικές, πλην όμως τόνιζαν ότι είναι πιθανόν να πρόκειται για λεπτοσπείρωση, διότι για να φανεί καθαρά στην καλλιέργεια έπρεπε να περάσουνε επτά ημέρες προκειμένου ο οργανισμός να παράξει αντισώματα. Δεν πέρασαν επτά ημέρες διότι το παιδί κατέληξε».
ΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ
Στο σημείο αυτό ο παππούς που αδικοχαμένου νέου, Μανώλης Χαριτάκης, διετύπωσε τα εξής ερωτήματα: «Ποιος ήταν εκείνος ο παθογόνος παράγοντας που οδήγησε σε αυτήν την οδυνηρή κατάληξη; Εμείς αναζητήσαμε καθηγητές Πανεπιστημίων, έμπειρους γιατρούς που μας είπαν ότι το πιο πιθανό ήταν να επρόκειτο για λεπτοσπείρωση ανεξαρτήτως εάν φάνηκε στην καλλιέργεια ή όχι. Από τη συμπεριφορά δηλαδή του μικροβίου οδηγούνται σε αυτό το συμπέρασμα. Ομως δεν το έχουμε αυτό ως δεδομένο σε καμιά περίπτωση. Σκεφτήκαμε να προχωρήσουμε σε διαδικασία εκταφής και νεκροψίας, αλλά οι επιστήμονες που μίλησα με αποθάρρυναν γιατί τα στοιχεία πλέον έχουν εξαφανιστεί. Αυτά θα μπορούσαν να εντοπιστούν αν γινόταν η νεκροψία εντός του πρώτου 24ώρου ή του δεύτερου 24ώρου. Και εδώ μπαίνει το εξής θέμα: Γιατί ερωτήθηκαν οι γονείς να συναινέσουν ή όχι στη διαδικασία; Αφού οι γιατροί του Νοσοκομείου δεν είχαν σαφή εικόνα για τον ακριβή παθογόνο παράγοντα, γιατί δεν προχώρησαν στη νεκροψία; Και εάν χρειαζόταν η συνδρομή και του εισαγγελέα προκειμένου να γίνει αυτό -αν η νομοθεσία έχει κάποια κενά- γιατί δεν το έκαναν, ώστε να μας δώσουν μια σαφή απάντηση και να μας πουν από ποια αιτία χάθηκε το παιδί; Δυστυχώς δεν το έκαναν και εκεί -κατά την άποψή μας- ευθύνεται το Νοσοκομείο και οι γιατροί που προχώρησαν σε αυτή την κίνηση». «Δυστυχώς χάσαμε το παιδί μας και υπάρχει το ερώτημα και θα μένει πάντα το ερώτημα από ποιο μικρόβιο “χάθηκε” μια ζωή», ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Χαριτάκης που ευχαρίστησε την τοπική κοινωνία και όλους τους ανθρώπους που συμπαραστάθηκαν στο πένθος της οικογένειας. Ο ίδιος ξεκαθάρισε πως «ούτε εγώ, ούτε τα παιδιά μου, θέλουμε να δημιουργήσουμε ενόχους. Ομως η παράλειψη αυτή που έγινε (για τη μη νεκροψία) θεωρώ ότι ήταν πολύ σημαντική έως και εγκληματική».
