Η επικαιρότητα του Αποκόρωνα είναι χαρακτηριστική του µεγάλου προβλήµατος που αντιµετωπίζει η ενδοχώρα των Χανίων.
Οµορφιές αµέτρητες, προοπτικές ατελείωτες. Σοβαρό σχέδιο όµως; Ανύπαρκτο.
Βλέπουµε τις εκάστοτε δηµοτικές Αρχές να παλεύουν µόνες τους πρακτικά, µε τις πενιχρές δυνάµεις που έχει ένας µικρός ∆ήµος, για να σταµατήσει η ερήµωση των χωριών, να δηµιουργηθούν αναπτυξιακές προοπτικές µε σεβασµό στη φύση, στο περιβάλλον, στην ιστορία. Κι έρχεται το κεντρικό κράτος (µε χειροκροτητή πολλές φορές την Περιφέρεια) και αποφασίζει εν αγνοία των τοπικών αυτών κοινωνιών. Επιβάλλει σχέδια, παρεµβάσεις, που τραβούν το χαλί της βιώσιµης ανάπτυξης, ακυρώνοντας όλα τα συγκριτικά πλεονεκτήµατα της ενδοχώρας.
Χαρακτηριστικό λοιπόν παράδειγµα ο Αποκόρωνας αυτές τις ηµέρες. Ένας µικρός ∆ήµος που παλεύει να καθιερώσει τον εναλλακτικό τουρισµό, µε πρωτοβουλίες όπως το καταδυτικό πάρκο (το πρώτο στην Ελλάδα), τις περιπατητικές διαδροµές, την ανάδειξη των µνηµείων και της φυσιολατρικής διαδροµής του Κοιλιάρη.
Όλα αυτά, έρχονται να τα “σκεπάσουν” οι πυλώνες. Το τερατούργηµα αυτό που επιµένει να υλοποιήσει ο Α∆ΜΗΕ, µε τη σύµφωνη µέχρι σήµερα γνώµη της Πολιτείας και την ανοχή της Περιφέρειας.
∆ιαµαρτυρίες, επιχειρήµατα, επιστηµονικός αντίλογος. Όλα αγνοούνται. Ανάπτυξη όµως στη… σκιά των πυλώνων δεν γίνεται.
