■ Επιδιώξεις να γινόμαστε περισσότεροι
■ «Τρίγωνο συνύπαρξης παραγωγικών τομέων δράσης».
Η κρίση που περνούμε δεν δημιουργεί μόνο δυσκολίες στην καθημερινότητά μας, συνθέτει και αναζητήσεις για το ξεπέρασμα αυτών. Κάποιοι, επιστρατεύουμε τις γνώσεις μας, γενικές, ειδικές, εξειδικευμένες, μικρής και μικρομέγαλης εμβέλειας, σε εμπνεύσεις, μεθοδεύσεις, διαβλέψεις, στοχεύσεις. Βρισκόμαστε μπροστά σε συνειδησιακές πιέσεις, αναζήτησης διεξόδου, από τα αδιέξοδα που η κρίση αναπαράγει. Οι ιδεολογικές μας υποδομές, μας επιτρέπουν να διαχωρίζουμε τα εφικτά και τα ανέφικτα στα απαιτούμενα για την αναγκαία συμμετοχή μας, στον προσδιορισμό του αναπτυξιακού μας προσανατολισμού που θα οδηγεί σε διεξόδους από την κρίση. Βλέπουμε μπροστά μας, συγκρουόμενες αντίπαλες δυνάμεις, που έρχονται από το παρελθόν, αλληλομάχονται σήμερα για την κυριαρχία του μέλλοντος.
Η παντοδυναμία του οικονομικού πλούτου για τη διατήρησή του και το ζητούμενο ακόμη η παντοδυναμία των λαών, μέσα από την συνένωσή των, που θα ανοίγει ορίζοντες ανατροπής της ανθρωποφαγίας της αδίστακτης οικονομικής ολιγαρχίας.
Ο οικονομικός πλούτος ανήθικης προέλευσης, αποκτιέται και στηρίζεται από πολιτικές πολιτικών που εκλέγονται από τον παραπλανούμενο λαό. Η συνένωση των αδικημένων λαϊκών στρωμάτων εμποδίζεται με θεσμούς από τους ίδιους πολιτικούς της ίδιας πολιτικής. Δύσβατοι οι δρόμοι τη συνένωσης του λαού. Γίνονται πιο δύσβατα μέσα από τις συγκρουόμενες συνειδήσεις των ιδίων, που συνθέτουν τον κοινωνικό τους περίγυρο.
Ακούμε από μερίδα πολιτικών λαοπλάνων. Θα κάνουμε ότι μπορούμε να κλείσουμε τον δρόμο αυτών που δυναμώνουν τους αγώνες, που δίνουν ελπίδες ανατροπή του οικονομικού μας κατεστημένου. Ταλαίπωρε λαέ, οι νόμοι που ψηφίζονται είναι απαιτήσεις αυτών που οδήγησαν τη χώρα μας κατά το παρελθόν σε δανεισμούς και έκαναν κάποιους πλούσιους, πλουσιότερους. Οι ίδιοι αυτοί ζητούν να κλείσουν τον δρόμο της ανατροπής, που με δυσκολίες επιδιώκεται για να επανέλθουν στη συνέχειά τους ως πρότερον.
Υστερα απ’ όλα αυτά καλούμαστε να δράσουμε, να ανοίξουμε δρόμους προοπτικής διεξόδου μας από την κρίση. Ο δρόμος προς την ανάπτυξη, δεν είναι χάρισμα αυτών μόνο που οδηγεί τον λαό από το κακό στο χειρότερο και τους ίδιους οικονομικά ισχυρότερους. Ο δρόμος προς την ανάπτυξη πρέπει να είναι μέσα στον καθένα μας, που έχει αξιακή δύναμη, πίστη στις αξίες του και ζωντανή ελπίδα κατάκτησης κυρίαρχων ζητουμένων. Καλούμαστε να συνυπάρξουμε σε ένα τρίγωνο επενδυτικού αναπτυξιακού προσανατολισμού. Καλούμαστε να ενδυναμώσουμε και αξιοποιήσουμε τις εν δυνάμει υπάρχουσες αξίες με τα διαφαινόμενα χαρίσματά μας.
Η μηχανή του απαιτούμενου αναπτυξιακού προσανατολισμού για να λειτουργήσει, πρέπει να συγκροτηθεί. Μπορεί να είμαστε εμείς οι ίδιοι, που θα την συγκροτήσουμε. Η μηχανή για να δουλεύει πρέπει να της προσδιορίσουμε και να της διασφαλίσουμε τα απαιτούμενα μέσα.
Μπορεί να είμαστε εμείς οι ίδιοι ικανοί για τα απαιτούμενα. Να βρίσκουμε πηγές απόκτησης μέσων, να διαμορφώνουμε αρχές λειτουργίας και οργάνωση αξιοποίησης παραγόμενου πλούτου. Προϋπόθεση όλων αυτών είναι: Η ύπαρξή μας, ως πρόσωπα στα γρανάζια της μηχανής. Η ύπαρξη γνώσεων και η ικανότητα σύνθεσης των γνώσεών μας, ως εμπλεκόμενοι στη λειτουργία της μηχανής. Έτσι το τρίγωνο συνύπαρξής μας, διαμορφώνεται με κορυφή και βάση την ίδια τη μηχανή, εμάς τους ίδιους.
Οι πλευρές του τριγώνου είναι τρεις. Γνώσεις, ικανότητα αξιολόγησης αυτών και καταμερισμός αρμοδιοτήτων αυτών. Είμαστε εμείς οι ίδιοι που θα συνθέσουμε τις πλευρές.
Οι γωνίες επίσης του τριγώνου είναι τρεις. Εμπνεύσεις, μεθοδεύσεις, διαβλέψεις. Είμαστε εμείς οι ίδιοι που τις έχουμε. Η ίδια μηχανή για να λειτουργεί, απαιτεί οι άνθρωποι της κορυφής και της βάσης να επιστρατεύουν γνώσεις, γενικές, ειδικές, εξειδικευμένες που τις έχουν και να τις αξιοποιούν. Κεφάλαια που απαιτούνται για το στήσιμο και τη λειτουργία όλου του μηχανισμού είναι: ΑΝΘΡΩΠΟΙ -ΓΝΩΣΗ – ΧΡΗΜΑ. Έχουμε τους ανθρώπους με τις γνώσεις. Η σωστή συνύπαρξή των θα διασφαλίζουν και το χρήμα. Χρειαζόμαστε τόλμη και εμπιστοσύνη στις δυνάμεις μας. Είναι εφικτά όλα αυτά; Κάποιοι λέμε ΝΑΙ, εάν τα θέλουμε να υπακούσουν στα πρέπει. Καλούμαστε να γίνουμε πολλοί οι κάποιοι.
Παντελής Χίνος
