Στο ερώτημα «Τι είναι η Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία;» θα λέγαμε ένας οδικός χάρτης που μεταφράζεται σε εκατοντάδες δις € τα οποία θα κληθούν να καταβάλλουν οι επενδυτές με τη μέθοδο της μόχλευσης, αλλά και οι φορολογούμενοι ώστε να πραγματοποιηθούν οι κατάλληλες επενδύσεις. Ο στόχος είναι να βελτιωθεί η ευημερία των πολιτών. Οι κατευθυντήριες γραμμές είναι α) η ΕΕ να καταστεί κλιματικά ουδέτερη έως το 2050, β) αναμονή για προστασία της ζωής των ανθρώπων, των ζώων και των φυτών, μειώνοντας τη ρύπανση, γ) οι ς επιχειρήσεις αναμένεται να γίνουν παγκόσμιοι ηγέτες στα καθαρά προϊόντα και τις καθαρές τεχνολογίες και ένα γενικό αποτέλεσμα είναι να διασφαλιστεί η μετάβαση σε μια δίκαιη και χωρίς αποκλεισμούς κοινωνία. Η ΕΕ δεσμεύεται να προωθήσει τον παγκόσμιο αγώνα κατά της κλιματικής αλλαγής. Οι ηγέτες της ΕΕ επιδιώκουν έναν νέο, φιλόδοξο στόχο: να καταστήσουν την Ευρώπη ουδέτερη για το κλίμα, σύμφωνα με τη Συμφωνία των Παρισίων.
Για να προχωρήσει η κοινωνία σε μια, ας το πούμε ιδανική απεικόνιση, προετοιμάζονται σειρά πράξεων που αφορούν το πλαίσιο που συνοψίζουμε στη συνέχεια σε τέσσερις ενότητες:
• Ενέργεια: Απανθρακοποίηση του ενεργειακού τομέα, με βάση τη διαπίστωση ότι στην παραγωγή και τη χρήση ενέργειας αναλογεί περισσότερο από το 75 % των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου της ΕΕ.
• Κτίρια: Ανακαίνιση κτιρίων, ώστε να βοηθήσουμε τους πολίτες να μειώσουν τους λογαριασμούς και τη χρήση ενέργειας, με δεδομένο ότι Το 40 % της κατανάλωσης ενέργειας οφείλεται στα κτίρια.
• Βιομηχανία: Υποστήριξη της βιομηχανίας για να καινοτομήσει και να αναδειχθεί σε ηγέτη σε παγκόσμιο επίπεδο στην πράσινη οικονομία, με την υπενθύμιση ότι η ευρωπαϊκή βιομηχανία χρησιμοποιεί ανακυκλωμένα υλικά σε ποσοστό μόλις 12%.
• Κινητικότητα: Ανάπτυξη καθαρότερων, οικονομικότερων και πιο υγιεινών μορφών ιδιωτικής και δημόσιας μεταφοράς, δεδομένου ότι στις μεταφορές αναλογεί το 25 % των εκπομπών μας.
Η ΕΕ θα είναι κλιματικά ουδέτερη το 2050. Η Επιτροπή θα προτείνει έναν ευρωπαϊκό νόμο για το κλίμα, μετατρέποντας έτσι αυτήν την πολιτική δέσμευση σε νομική υποχρέωση και ενεργοποιώντας επενδύσεις. Για την επίτευξη αυτού του στόχου θα απαιτηθεί η ανάληψη δράσης σε όλους τους τομείς της οικονομίας.
Αυτά αναμένονται να περιληφθούν στο τελικό συμπέρασμα για το νέο Green New Deal που προσφέρει μια ανάσα καθαρού αέρα στο τέλος της συνεδρίασης της COP25 στη Μαδρίτη.
Πολλοί είναι οι υμνητές της νέας προέδρου της Κομισιόν κας Ούρσουλα φον ντερ Λάϊεν, που παρουσίασε τις προτάσεις που συνοψίσαμε στο παρόν κείμενο. Αλλά πολλοί αναλυτές συμπεριλαμβανομένων των νέων, ζητούν περισσότερες φιλοδοξίες, κυρίως ο στόχος να έχει επιτευχθεί για το 2030. Έτσι η COP είναι πράγματι μια φιλόδοξη ενέργεια ή το Net Zero Coalition που συγκεντρώνει πλέον 75 χώρες, συμπεριλαμβανομένων των Φίτζι. Μάλιστα ο πρωθυπουργός της χώρας αυτής δήλωσε ότι «Δεν πρέπει να δεχόμαστε δικαιολογία για να μην προχωρήσουμε στην ουδετερότητα του άνθρακα».
Πολλοί παρεμβαίνοντες ζητούν περισσότερη χρηματοδότηση, και στο σημείο αυτό επικεντρώνονται πολλές αναφορές. Και αν όντως οι επενδύσεις είναι ικανές να οδηγήσουν στη βελτίωση του αέρα που αναπνέουμε, τότε οι οργανώσεις νεολαίας ανέφεραν την ευρωπαϊκή αντιπροσωπεία, διαμαρτυρόμενες ότι αντιτίθενται στην έλλειψη φιλοδοξίας της πράσινης νέας διαπραγμάτευσης.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, χωρίς την επείγουσα δράση, η παγκόσμια θερμοκρασία θα μπορούσε να επιταχυνθεί σε 2 ℃ σύντομα μετά το 2060, μετατρέποντας τη γη σε “θερμοκήπιο”. Ενώ μερικά χρόνια πίσω, τα ακραία καιρικά φαινόμενα φαινόταν να επηρεάζουν μόνο τις μακρινές τοποθεσίες σε όλο τον κόσμο, οι επιπτώσεις της υπερθέρμανσης του πλανήτη γίνονται αισθητές στην Ευρώπη και στο σπίτι μας μέσα. Ας ρίξουμε μια ματιά στις ημερήσιες καταστροφές από πλημμύρες και πυρκαγιές.
Τα αποδεικτικά στοιχεία είναι σαφή:
• οι τελευταίες τρεις δεκαετίες ήταν οι πιο καυτές !
• Η Ευρώπη γνώρισε ακραίες καταιγίδες σε τέσσερα από τα τελευταία πέντε χρόνια
• οι μέσες ετήσιες θερμοκρασίες σε όλη την Ευρώπη μεταξύ 2008 και 2018 ήταν μεταξύ 1,6 ℃ και 1,7 ℃ υψηλότερα από ό, τι πριν από τη Βιομηχανική Επανάσταση.
Για το 2030 τέθηκαν νέοι στόχοι:
• μείωση κατά τουλάχιστον 40% των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου (από τα επίπεδα του 1990)
• αύξηση σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας τουλάχιστον κατά 32%
• βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης μειώνοντας την κατανάλωση ενέργειας κατά τουλάχιστον 32,5%
Προκειμένου να επιτευχθούν αυτοί οι στόχοι, έχουν τεθεί σε εφαρμογή ορισμένα μέτρα.
Τα μέτρα αυτά θα εξειδικεύσουμε σε προσεχές σημείωμά μας.
