Ο κ. πρωθυπουργός παίρνει όλο το παιχνίδι πάνω του, φτιάχνοντας ένα σχήµα µε ανανεωµένο πολιτικό τοπίο της εµπιστοσύνης του από πρόσωπα που η απασχόλησή τους είναι η ύπαρξη του κόµµατος. Άµεση επιδίωξή του να προσαρµόσει τον δικό του σχεδιασµό. Προβλέπει να φθάσει µέχρι το φθινόπωρο για να υλοποιήσει την τελευταία του επιθυµία προς τις εκλογές, στηρίζοντας τις ελπίδες του στη µη απώλεια δυνάµεων λόγω πολιτικής φθοράς.
Η αλλαγή προσώπων έχει µεγάλη σηµασία, δεν είναι όµως η λύση, αλλά µέρος της λύσης. Επελέγησαν κάποιοι απ’ τους παλιούς, αλλά και οι 40άρηδες µε την πεποίθηση ότι θα συµβάλλουν στην εδραίωση της Ν.∆. και για τρίτη θητεία, κάτι που κανείς ‘Έλληνας πολιτικός δεν το έχει καταφέρει µέχρι σήµερα.
Η ανανεωµένη κυβέρνηση του σχήµατος µαµούθ 59 µελών δεν απαλλάσσει από µια πολιτική µετακινήσεως χωρίς δυσάρεστα συναισθήµατα, επειδή, όπως φαίνεται από δηλώσεις, κυριαρχεί επιθυµία να παραχθεί έργο και να διορθωθούν παλιά λάθη. Μήπως µετά την επίτευξη των αναµενόµενων θα θελήσει και θα µπορέσει ο πρωθυπουργός ν’ αλαφρώσει το δυσκίνητο σπάταλο και πολυµελές κυβερνητικό σχήµα; ∆ιότι άπαξ και οι νεοεισελθόντες βολεύτηκαν κι έµαθαν τα ‘‘τερτίπια’’ της εξουσίας, δεν θα θυµώσουν, δεν θ’ αντιδράσουν; Αν ο ανασχηµατισµός ήταν προϊόν συµβιβασµών και παρά ταύτα συνεχισθεί η ίδια πολιτική διαπάλη δεν θ’ απαλλαγεί ο τόπος να πληρώνει την αποτυχία της κυβέρνησης του.
Στον πρόσφατο ανασχηµατισµό, όλοι διαπίστωσαν ότι οι δύσπιστοι αντιλαµβάνονται πως η κορυφή της εξουσία στάθηκε ανήµπορη να συντονίσει και διεκπεραιώσει τις ανάγκες του τόπου, να βάλει ανθρώπους σε θέσεις κλειδιά, χωρίς τριγµούς και δίχως να ‘ναι υποχρεωµένος να υποστεί εναντίωση στις εντολές του. Θεωρείται βιασύνη του πρωθυπουργού να προβεί σ’ αυτήν τη διαδικασία ‘‘µάνι – µάνι’’ µετά την ορκωµοσία του νέου προέδρου της ∆ηµοκρατίας; Σηµασία έχει πλέον ν’ αποδώσει καλύτερα η κυβέρνηση, είναι δεν είναι σωστή η απόφαση του πολυµελούς σχήµατος, που δεν συνάδει στο να στείλει µηνύµατα εγκράτειας, νοικοκυρέµατος και περιορισµού της σπατάλης σε περίοδο κρίσεως.
Η αξιοποίηση της πολιτικής συντηρείται από ανακόλουθες πράξεις των κυβερνώντων. Η Ν.∆. συνεχίζει να παίζει τα ρέστα της χρεώνοντας τα µνηµόνια στους προηγούµενους, λες και ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης αγνοεί ότι η χώρα έφτασε στο παρά πέντε να χρεοκοπήσει απ’ την αδράνεια του Κώστα Καραµανλή και τη συγκυβέρνηση Σαµαρά – Βενιζέλου.
Μερικές φορές ένας ανασχηµατισµός αντί να βελτιώσει την εικόνα µιας κυβέρνησης φέρνει αντίθετα αποτελέσµατα. Οι πολίτες δεν εντυπωσιάζονται. Μάλλον απογοητεύονται, διότι αντιλαµβάνονται τις διαµάχες που δηµιουργούνται για τις αρµοδιότητες, τα οφίτσια, που παραπέµπουν σε άλλες εποχές µε τις µίζες και τα «φαγοπότια», που µερικοί τιµωρήθηκαν για τον τρόπο που διαχειρίστηκαν τα οικονοµικά των υπουργείων τους.
