Οταν κάτι δεν αρέσει στους Γερμανούς, όσον αφορά τα μέτρα που προσπαθεί να πάρει η κυβέρνηση για την ανακούφιση των κατώτερων τάξεων ή να κάνει φορολογικές ρυθμίσεις, να λέει για το τέλος του μνημονίου και άλλα τερπνά, βγαίνει ο κ. Σόιμπλε και καταστροφολογεί. Οι δηλώσεις του και παρεμβατικές μπορεί να θεωρηθούν και εκφοβιστικές δίχως ίχνος ευαισθησίας. Ο άνθρωπος έχει δείξει, ότι εμείς δεν πρέπει να στηριζόμαστε στην πολιτική του ευθυκρισία και στη συνέπειά του. Που αλλού θα έκανε τις δηλώσεις του; Μα στο ανθελληνικό “Focus” το οποίο μετά τις αντιδράσεις της Ελληνικής κυβέρνησης εξήγησε, ότι τα λόγια του Σόιμπλε “παρερμηνεύτηκαν”. Είπε, ότι θα χρειαστούμε νέο δάνειο. Να χορηγηθεί κι άλλο πακέτο στήριξης περίπου 10 δισ. ευρώ και θα μας το δώσουν όχι με τον τρόπο όπως έγινε με την αναδιάρθρωση του χρέους (εννοούσε το PSI) αλλά θα υπάρχουν “αστερίσκοι και υποσημειώσεις” σκληρές δεσμεύσεις και συνέχιση των μεταρρυθμίσεων.
Μας προειδοποίησε να προετοιμαστούμε, για να συνεχίσει η χώρα, να παραμείνει στην οικογένεια του ευρώ. Του απήντησε το Υπ. Οικονομικών, ότι εμείς θα συνεχίσουμε τις μεταρρυθμίσεις και θα διαπραγματευτούμε τον τρόπο αναδιάρθρωσης του χρέους. Αλλά σε φραστικές αντιδράσεις το αφτί του Σόιμπλε δεν ιδρώνει. Ενώ θα ’πρεπε να είναι συνεπής, με τις αποφάσεις του γιούρογκρουπ για το χρέος μετά τη δημιουργία πρωτογενούς πλεονάσματος, τώρα λέει άλλα. Αγεται και φέρεται όπως και η κα Μέρκελ που έχει χάσει τον προσανατολισμό της. Υποστήριζε την υποψηφιότητα του Γιούνκερ και μετά τις ευρωεκλογές υπεχώρησε. Αυτό που ίσχυε, ότι τίποτα δεν γινόταν στον Ευρωπαϊκό χώρο χωρίς να το θέλει η Γερμανία τώρα αμφισβητείται. Το άστρο της τρεμοσβήνει και προσπαθεί να το κρατήσει λαμπερό με τις παρεμβάσεις του Σόιμπλε. Δεν είναι μόνο ο Σόιμπλε ο οποίος μπορεί να έχει βρει συνομιλητές εντός και εκτός της χώρας αναπτύσσοντας τέτοιες πρωτοβουλίες.
Είναι και οι άλλοι της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που ανησυχούν για τις εξελίξεις στην Ελλάδα, ύστερα και από την “οικειοθελή παραίτηση” Θεοχάρη. Φοβούνται μήπως πάνε πίσω ή μεταβληθούν οι μεταρρυθμιστικές πρωτοβουλίες. Μην ξεχνάμε και την αιφνίδια συνάντηση των Παρισίων μεταξύ Λαγκάρντ – Τόμσεν και Στουρνάρα – Παπασταύρου με αντικείμενο συζήτησης το κούρεμα του μη βιώσιμου χρέους. Θέτουν όρους φαίνεται ευθυγραμμιζόμενοι με τον Σόιμπλε για τη συνέχιση της εφαρμοζόμενης οικονομικής πολιτικής, για ν’ αποφύγουμε τους κινδύνους. Εμμέσως πλην σαφώς, μας λένε ότι έχουμε πολύ δρόμο να κάνουμε. Οι δανειστές γνωρίζουν τα προβλήματά μας και την αδυναμία της κυβέρνησης να τα αντιμετωπίσει. Τα αποτελέσματα των Ευρωεκλογών “έτσουξαν” τον κ. Σαμαρά. Αναλογίζεται, ότι δεν μπορεί να εκπληρώσει τις ειλημμένες υποχρεώσεις του. Γι’ αυτό χαλαρώνει την οικονομική πολιτική, αναστέλλει, αναβάλλει και προσπαθεί πριν ακόμη οι αμφισβητήσεις πάρουν διαστάσεις, να θολώσει τα νερά με τον ανασχηματισμό. Παράλληλα έκανε κινήσεις για να διευρύνει την παράταξη, να προσελκύσει οπαδούς και από τα αριστερά και από τα δεξιά. Με σπασμωδικές κινήσεις προσπαθεί να εντάξει στη ΝΔ τους κεντρώους και τους φιλελεύθερους.
Συνεργάζεται με ιστορικά στελέχη της ΝΔ του Κων/νου Καραμανλή, για ν’ αποσαφηνίσουν το ιδεολογικό στίγμα της παράταξης και να ανακόψουν το δρόμο των δυσαρεστημένων προς την ακροδεξιά Θέλει με τον ανασχηματισμό να επανακαθορίσει την ταυτότητα του κόμματος, που τούτη τη στιγμή περνά μεγάλες στεναχώριες. Αναζητά συνεργασίες, να διαχειριστούν την κρίση, που όλοι μαζί εδημιούργησαν. Ως φαίνεται μάλλον μερεμέτια έγιναν. Επανακυκλοφόρησε τα τραπουλόχαρτα στο ίδιο τραπέζι και ζήτησε συγκαταβατικότητα για συνεργασίες με κατευθυνόμενους όρους. Τι θα κάνει η νέα κυβέρνηση; Απλώς θα συνεχίσει να είναι κυβέρνηση μέτρων
