Ναι, ήταν ένα επίτευγμα θαυμαστό κι η φετινή παρέλαση στη Θεσσαλονίκη για την εβδομηκοστή τέταρτη επέτειο της 28ης Οκτωβρίου.
Τόσο οι επιζώντες εκείνης της ηρωικής συνεγερτικής πάντων και πασών εποχής, αλλά και όλων των μετέπειτα γενεών, ως τους σημερινούς νέους και νέες μας, ξαφνικά νιώσαμε την ελληνική τους περηφάνεια να ξαναϋψώνεται, με διαφορετική συναίσθηση της κάθε γενιάς.
Μετά από εκείνη την υπέρμαχη και υπέρλογη νικητήρια γενιά του ’40! που την υπεροπλία και υπερστρατεία του παρανοϊκού Καίσαρα της Ρώμης Μπενίτο Μουσολίνι, ο οποίος είχε δουλώσει για χρόνια τον ιταλικό λαό στον μελανοχιτωνικό υπερφασισμό τους. Για να απειλεί με κατακτήσεις (όπως έκαμε με την Αβησσυνία, την Αλβανία) όλους τους μεσογειακούς και αφρικανικούς λαούς για να τους ενώσει… φασιστικά.
Η ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΚΑΙ ΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΚΑΙΣΑΡΙΚΟ ΘΡΑΣΟΣ
Μέσα σ’ αυτή την κενόδοξη υπερ-εξουσιαστική του παραφροσύνη απειλούσε και την Ελλάδα. Με ειδεχθή πρόκληση -πολεμική προειδοποίηση- τον βυθισμό στην εορτή της Παναγίας της Τήνου της φρεγάτας μας “Ελλη”. Για να τολμήσει με το υπέρτατο φασιστικό – καισαρικό θράσος του να ζητήσει από τον επίσης φασίστα Ελληνα δικτάτορα Ιωάννη Μεταξά την εντός τριώρου απάντησή του για “ειρηνικό” πέρασμα των συνόρων μας από τις υπερ-οπλισμένες μελανοχιτωνικές μεραρχίες του, για να μην κηρύξει σε άρνησή μας άμεσο πόλεμο εναντίον της Ελλάδας, όπως έκαμαν οι πάλαι ποτέ ρωμαϊκές λεγεώνες…
Τότε, σε μια μέγιστης ιστορικής ώρας στιγμή εκστόμισε εκείνο το παγκόσμιας αντήχησης και απήχησης ΟΧΙ των Ελλήνων. Και τούτο, παρά το γεγονός ότι ήταν γερμανο-στρατιωτικής παιδείας, εκφραστής χιτλερικής πολιτικής, παρακολουθητής και μουσολινικής ακολουθίας μιμητής.
Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ ΜΕ ΥΠΕΡΒΑΣΗ ΤΟΥ ΦΑΣΙΣΜΟΥ ΜΕΤΑΞΑ ΑΓΚAΛΙΑΖΕΙ ΤΟ ΣΩΜΑ ΤΟΥ ΓΥΜΝΟΥ ΟΧΙ
Ομως παρ’ όλα αυτά η εκ βαθέων ελληνική υπέρ ελευθερίας αγωνιστική ψυχή του ανήγαγε αυτοστιγμεί στο αυτοσύνθημα της μαγικής λέξης ΟΧΙ που εκφράζει την υπερούσια σημασία κάθε ατόμου στη διαδρομή της ζωής και κάθε ηγέτη ιστορικής ευθύνης στην ηγετική πορεία του.
Αυτή όμως η μαγική λέξη ΟΧΙ (ενάντια στην κάθε απειλή, στον κάθε καταναγκασμό, στην κάθε υποταγή και στην παραγνώριση της ελευθερίας. Για να υπερβεί το φασιστικό παρελθόν του Μεταξά, από τον ελληνικό λαό που θ’ αγκαλιάσει το μαγικό σώμα του γυμνού όχι. Με αποτέλεσμα την υπεράνθρωπη ενδυνάμωση των ελληνικών ψυχών μέσα στη χώρα και στη διασπορά. Για την εμψύχωση στα χιονισμένα αλβανικά βουνά για των προμάχων τη μέγιστη επίτευξη του αλβανικού έπους, το οποίο τελικά, το κατέλυσε, μετά την εαρινή δόξα του ο χιτλερικός όλεθρος.
ΓΕΡΜΑΝΙΚΟΣ ΟΛΕΘΡΟΣ ΚΑΤΕΛΥΣΕ ΤΟ ΕΠΟΣ ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΒΥΘΙΣΕ ΣΤΗΝ ΑΒΥΣΣΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Ομως η δόξα έμεινε αιωρούμενη πάνω από σκοτεινούς ουρανούς και ποταμούς αιμάτων σε πικρούς χρόνους δαιμονισμού και σε γλυκούς παραπλανητικούς χρόνους ευδαιμονισμού ως τις υπερφίαλες και καταστροφικές ημέρες της εξαγγελόμενης μεγάλης και ισχυρής Ελλάδας, η οποία μαζί με τις υπερφίαλες ή τις μεθοδευμένες αυτές υπερδιεγέρσεις βυθιζότανε στο βάθος της αβύσσου η οποία μετά τα τόσα οδυνηρά συντελεσθέντα βρίσκεται κυρίως από το 2009, στη συνεχή κατάσταση της οδύνης.
Γιατί δεν βρέθηκε η μεγάλη και αποφασιστική πολιτική ευθύνη για την εκστόμιση ενός ιστορικού ΟΧΙ απέναντι στους αμέτρητους εχθρούς του οικονομικού πολέμου που κηρύχτηκε κατά της Ελλάδας και εταίρους και παρεταίρους, αλλά και συνεταίρους, εισβολείς στέρησης της εθνικής κυριαρχίας και ελευθερίας μας.
ΠΟΛΛΑ ΤΑ ΝΑΙ ΣΤΟΥΣ ΠΟΡΘΗΤΕΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΜΑΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ
Για να αναζητηθούν στο προσεχές μέλλον οι συντελεστές του συνεχούς ΝΑI απέναντι στους οικονομικούς και πολιτικούς πορθητές και προτέκτορες της χώρας. Η οποία συναφή με την οικονομική της κρίση αντιμετωπίζει συνεχή οργανωμένη εθνική κρίση, με αντάλλαγμα την εύθραυστη πάντα μονόπλευρη, τουριστική μας ανάπτυξη.
Γι’ αυτό η παρέλαση της Θεσσαλονίκης για την εβδομηκοστή τέταρτη επέτειο του έπους του ’40 ανέσυρε από τα βάθη του ευρωπαϊκού αίσχους, της πολλαπλής ευρωεκμετάλλευσης και συνεχούς δυσμεταχείρισης και (έστω και για λίγο) τις ψυχές του μεγαλύτερου ποσοστού Ελλήνων και Ελληνίδων. Για να είμαστε τίμιοι να πούμε μπράβο γι’ αυτό το επίτευγμα παρά το γεγονός των αντιδράσεων για τις αχρείαστες παρελάσεις.
Χωρίς όμως να ομολογήσουμε την καθολική δυσαρέσκεια του λαού μας για πλείστα όσα ΝΑΙ που συνεχίζονται για τη μακρόχρονη επιβάρυνση και ανελευθερία μας, με μύριες παραπλανήσεις και σκοτεινές μεθοδεύσεις.
Τώρα το έπος μένει δικό μας, όμως το αίσχος ανήκει στην Ευρώπη και στην υπερατλαντική ασύμμαχη σύμμαχο που συνεχίζουν να παίζουν για πολλοστή φορά στα ζάρια το ελληνικό μέλλον.
