Η απουσία νοημάτων και ιδεολογιών, το τέλος της σκέψης και του στοχασμού έχουν επιφέρει μια άνευ προηγουμένου πνευματική ερημιά.
Κατάσταση που επιδεινώνεται σε συνδυασμό με την ανενεργή θέληση των πολιτών να ανασύρουν όλους αυτούς τους θεωρητικούς, που όχι απλά μίλησαν για την επικρατούσα κατάσταση της εποχής τους, αλλά πρόβλεψαν και πρότειναν για το σήμερα.
Από πού να αρχίσει κανείς και πού να τελειώσει…
Είναι το σημάδι μιας ανολοκλήρωτης κοινωνίας, ενός κόσμου που παραπαίει ανάμεσα στο τι πρέπει να κάνει και τι μπορεί. Είναι τα ίχνη μιας κενής εποχής, μιας εποχής όπου όλοι όσοι θέλουν να σκεφθούν, θα πρέπει να κοπιάσουν και να ανατρέξουν στο παρελθόν, στους κλασσικούς συγγραφείς, στην ιστοριογραφία, την ποίηση, τη λογοτεχνία και τη φιλοσοφία.
Αν μη τι άλλο ζούμε μια απαίδευτη εποχή, συνέχεια προηγούμενων ασήμαντων δεκαετιών όπου κυρίαρχη σκέψη ήταν και είναι ο γρήγορος πλουτισμός και το εύκολο κέρδος, η εσπευσμένη ρητορική και η ασαφής επιχειρηματολογία:
Η αναζήτηση χαμένων νοημάτων είναι κάτι περισσότερο από επιτακτική.
Αναζήτηση νοημάτων
1 Comment
Αφήστε ένα σχόλιο
Εντός εκτός και επί τα αυτά
Μικρές αγγελίες
Μόνιμες στήλες
Το αντίθετο ισχύει, το τέλος της ιδεολογίας σημαίνει την αρχή της σκέψης. Πρόκειται για μια απόλυτη απελευθέρωση, την στιγμή που ο άνθρωπος αφήνει πίσω του τις ιδεολογίες ανοίγεται με όλο του το είναι στην πραγματικότητα, μπορεί να την απολαύσει ελεύθερα και να της κάνει ελεύθερη ανάγνωση με το απίστευτο “εργαλείο” που διαθέτει, τον κοινό νου. Χαμένα νοήματα δεν υπάρχουν, η κάθε ανθρώπινη στιγμή έχει τα νοήματα της. Συνήθως βλέπει αυτός όλους δυστυχισμένους γύρω του που είναι ο ίδιος δυστυχισμένος, πολλές φορές αιτία της δυστυχίας του είναι οι αλυσίδες της ιδεολογίας του που δεν τον αφήνουν να τρέξει προς την ζωή. Οι πιο ευτυχισμένες μέρες της ζωής μας ήταν όταν ήμασταν παιδιά – είχαμε τότε κάποια ιδεολογία; Κάποτε ίσως έχετε την τύχη να σπάσετε τις αλυσίδες, αλλά προσοχή μετά χρειάζεται σκέψη για να γράφετε καλά άρθρα.