Αναζητώντας την κανονικότητα

Ανυπομονούμε να γίνουν όλα “φυσιολογικά”, όπως πριν. Το ερώτημα πλανάται αν πριν όλα ήσαν εύλογα, διότι γύρω μας υπήρχαν συστήματα που οδηγούσαν σε λάθος κατευθύνσεις. Μήπως η “κανονικότητα” που επιζητούμε είναι φαντασίωση; Είναι φυσιολογικό τα γάντια και η μάσκα μιας χρήσεως, το καθάρισμα των πόμολων στις πόρτες, η θερμομέτρηση στ’ αεροδρόμια και λιμάνια, η απολύμανση τραπεζών και καθισμάτων στα εστιατόρια; Και όμως αυτό επιβάλλει η προφύλαξη. Ο φόβος έσωσε. Οι έξοδοί μας έκτοτε θ’ αλλάξουν και θα συνηθίσουμε τη νέα καθημερινότητα.
Η άρση των περιορισμών είναι ακόμα αχαρτογράφητη. Η ομάδα Τσιόδρα – Χαρδαλιά, που επεξεργάζεται τον βηματισμό της επόμενης μέρας, έχει δηλώσει ότι τίποτα δεν θα είναι σαν την προ εποχής του κορωνοϊού κατάσταση. Ολοι μας προετοιμάζουν στον προηγούμενο τρόπο ζωής, τροποποιημένο με τ’ αναγκαστικά περιοριστικά μέτρα, που έγιναν για την πρόληψη της μόλυνσης με προσωρινή έστω κατάργηση της κοινωνικής ζωτικότητας. Χρειάζεται χρόνος για την ανακάλυψη της θεραπείας των ομάδων που έχουν νοσήσει και τη διαφύλαξη των κερδισμένων, που δεν νόσησαν.
Λέξη – κλειδί για την επόμενη μέρα είναι η “απόσταση”, έννοια που κυριαρχεί και προκαλεί διαταραχές στην ανθρωπολογική θεωρία. Η ανθρώπινη συναναστροφή πώς διαμορφώνεται; Η “απόσταση” ένεκα της επιδημιολογίας ακυρώνει την προϊστορία των συναναστροφών όπως τις ξέραμε. Οι νέες μορφές ανθρώπινων σχέσεων είναι ερωτήματα στα οποία απαντήσεις όλοι προσπαθούν να δώσουν αμήχανα.
Κυριάρχησε ο φόβος που διεμβόλισε την περιφρονητική στάση στο φαινόμενο και ο κόσμος συνειδητοποίησε ότι κάθε επιπολαιότητα μπορεί να οδηγήσει σε επαναλαμβανόμενες καταστάσεις, δηλαδή ότι μπορεί πολύ εύκολα να ανατραπούν όσα έχουν επιτευχθεί. Αποδεικνύεται ότι στη χώρα μας αντίθετα με άλλες χώρες, όπως το Η.Β. και οι ΗΠΑ καθορίζουν τη διαχείριση της υγειονομικής κρίσης οι επιστήμονες και όχι οι πολιτικοί. Επιστρατεύθηκαν προσωπικότητες έξω απ’ τον κυβερνητικό περίγυρο που διαθέτουν γνώση, να χειρισθούν κοινωνικές καταστάσεις όπως σωστά εμπιστεύθηκαν την επιστημονική κοινότητα με το συμβουλευτικό σχήμα Τσιόδρα – Χαρδαλιά.
Αλγεβρική εξίσωση με πολλούς αγνώστους είναι το πρόβλημα μετάβασης στην επόμενη μέρα. Στους υπολογισμούς υπάρχουν εκτός από τα θετικά και αρνητικά επακόλουθα. Τα τελευταία είναι αναπόφευκτα. Το αντίδοτο στην αντιμετώπιση των άγνωστων αντιξοοτήτων είναι η γρήγορη δραστηριοποίηση των αντανακλαστικών μας, που έχουμε δείξει οι Ελληνες ότι διαθέτουμε.
Μαθηματικός ρυθμιστής, που λαμβάνεται υπ’ όψιν στην μετάβαση της κανονικότητας είναι και το μέτρο του δείκτη ρο – μηδέν (R0), τον οποίο ο κ. Τσιόδρας έχει αναφέρει κατ’ επανάληψη. Είναι ο αριθμός των υγιών ανθρώπων στους οποίους μεταδίδει τον ιό ένας φορέας.
Όσο αυτός ο δείκτης γίνεται μικρότερος από τη μονάδα στο 0,5 ή 0,6 τότε η ανοσία έχει επιτευχθεί κατά ένα μεγάλο ποσοστό. Και η κυβέρνηση επιτρέπεται να κινηθεί αίροντας τα περιοριστικά μέτρα σταδιακά, όχι στο σύνολο της χώρας αλλά στις γεωγραφικές περιοχές που ο “R0”έχει πέσει. Οι εκτιμήσεις των ειδικών είναι ότι βρισκόμαστε στο 0,5. Τούτο δεν αποκλείει την επαναφορά των μέτρων αν επανέλθει η επιδημική έξαρση.