Αναζητώντας το χαμένο χαμόγελο

Απελπισμένοι πρόσφυγες με παιδιά στην αγκαλιά… Καραβάνια από χιλιάδες ανθρώπους, ακόμη και άτομα σε αναπηρικά αμαξίδια που διασχίζουν την Ελλάδα στοχεύοντας να περάσουν τα σύνορα, ώστε να φτάσουν στις χώρες της Κεντρικής Ευρώπης.
Αγώνες και αγωνίες για επιβίωση τόσων ταλαιπωρημένων ανθρώπων, με ζωγραφισμένη στα πρόσωπά τους την απόγνωση και τον φόβο για το άγνωστο αύριο.  Με τα μεγαλύτερα θύματα αυτής της πρωτοφανούς προσφυγικής κρίσης, βρέφη και μικρά παιδιά… Τα οποία βρίσκονται ξαφνικά σε μία άγνωστη χώρα… να αναζητούν το χαμένο χαμόγελο, μέσα από τα αθώα μελαγχολικά τους μάτια…
Εικόνες που παρακολουθεί συγκλονισμένη, γεμάτη συγκίνηση, θλίψη και οργή, ολόκληρη η Ελλάδα… και όχι μόνο. Με τις ειδήσεις που τις συνοδεύουν να συγκλονίζουν και αυτές: Ενα δίχρονο προσφυγόπουλο από τη Συρία βρέθηκε να περιφέρεται στην Ορεστιάδα, μόνο χωρίς οικογένεια… ένα οκτάχρονο μπήκε σε μία βάρκα που αναχώρησε από τα τούρκικα παράλια για την Ελλάδα, με τους γονείς και τα δύο αδέρφια του να “περισσεύουν” στο παραφορτωμένο σκαρί, απομένοντας να το κοιτούν καθώς απομακρυνόταν…
Ενα άλλο προσφυγόπουλο, περπατά μόνο του στην άκρη του δρόμου, σέρνοντας μια τσάντα και κρατώντας το μπουφάν στο χέρι του. Είναι άγνωστο αν πρόκειται για ένα ακόμα από τα χιλιάδες ασυνόδευτα ανήλικα που προσπαθούν να επιβιώσουν στον δρόμο προς την Ευρώπη ή αν κάποιοι γνωστοί ή συγγενείς βρίσκονται κοντά του… Και -αλήθεια- πόσες άλλες παρόμοιες περιπτώσεις…
Κανέναν δεν αφήνει ασυγκίνητο το μέγεθος αυτής της ανθρωπιστικής κρίσης που βιώνουν οι χιλιάδες πρόσφυγες. Μετέωροι εδώ και πολλές μέρες στις μεγάλες λεωφόρους της χώρας μας, αναζητούν – ελπίζουν-  μία  καλύτερη  ζωή… Η οποία όμως -ως φαίνεται- θα αργήσει πολύ να έρθει…