Κύριε διευθυντά,
νομίζω ότι αγνοούμε την πραγματική κρητική ιστορία -η νεότερη ιστορία της Κρήτης πρέπει να διδάσκεται στα σχολεία της Κρήτης με ανάλυση και κατανόηση των ιστορικών γεγονότων που τη συνέχειά τους ζούμε σήμερα, θέμα απολύτως απαραίτητο και επιτακτικό για να διδασκόμαστε, γιατί είναι τουλάχιστον απορίας άξιο, να επανέρχονται κάποιοι με δημοσίευμα στην εφημερίδα σας, σελ. 8 στις 21-1-2020, και να συζητούν την επανατοποθέτηση του ανδριάντα του Πρίγκηπα αρμοστή της Κρητικής Πολιτείας στην πλατεία της Σούδας- του εφαρμοστή στο τέλος της επιβαλλόμενης συμφωνίας από τις μεγάλες δυνάμεις τότε της δήθεν ανεξάρτητης Κρητικής Πολιτείας με την επικυριαρχία των ξένων -σε κάθε ένα τους ένας Νομός- και του Σουλτάνου του τουρκικού κράτους – η σημαία περιλάμβανε το τουρκικό αστέρι. Το δημοσίευμα αυτό νομίζω προξένησε ανάμεικτα συναισθήματα για τους γνώστες της ιστορίας μας αφού και στην πρώτη σελίδα της εφημερίδας σας, την ίδια ημέρα, κύριο θέμα σας οι προκλητικές διεκδικήσεις από την Τουρκία της Κρήτης, επικαλούμενη αυτά τα συμφωνητικά, αυτής της περιόδου, της Κρητικής Πολιτείας, τα οποία με αγώνες και θυσίες οι Κρήτες αγωνιστές ανέτρεψαν και αναπνέομε ελεύθερα αέρα εμείς σήμερα.
Τελικά αυτό το σύμβολο -σύμβολο επιβολής και υποταγής- αυτό το σύμβολο θα συζητήσουμε να βάλομε να αντικρίζουν μόλις πατήσουν τα πόδια τους στην Κρήτη ντόπιοι και ξένοι ερχόμενοι στην λεβεντογέννα Κρήτη; Δεν είναι ώρα για επιπολαιότητες, εάν είναι μόνο επιπολαιότητα… Παρακολουθούμε με απορία κάποια χρόνια τώρα την προσπάθεια παραποίησης της Ελληνικής ιστορίας ακόμη και στα σχολικά βιβλία… πολλές συμπτώσεις…
Οι ανδριάντες είναι για τους ανδρείους. Δηλαδή ποια ιστορική μνήμη επικαλούνται στο δημοσίευμα, να ξεχάσομε ότι το άγαλμα αυτό του πρίγκηπα τοποθετήθηκε 40 χρόνια αργότερα το 1952 αμέσως μετά τον εμφύλιο πόλεμο που οι ελληνικές κυβερνήσεις ήταν σχεδόν εξαρτημένες και κατευθυνόμενες από τις ίδιες μεγάλες δυνάμεις του τότε; Πρέπει να ξεχάσομε ότι ο πρίγκηπας στο τέλος της θητείας του είχε γίνει δυνάστης εφαρμόζοντας νόμους και πολιτικές εντολές επιβολής, προκαλώντας την αντίδραση λαού και κλήρου την εποχή εκείνη, κλείνοντας μία εβδομάδα στη φυλακή Καλαμίου τον Ελευθέριο Βενιζέλο, με αποκορύφωμα της αντίστασης την Επανάσταση του Θερίσου, την μάχη του Αλμυρού και του Ακρωτηρίου, τον τεράστιο αυτό αγώνα και θυσία των Κρητικών με τον Βενιζέλο που εναντιώθηκαν και αποτίναξαν το μοίρασμα της Κρήτης στους μεγάλους ξένους με τον εγκάθετό τους πρίγκηπα που δραπέτευσε δια νυχτός από την περιοχή Ταμπακαριά με βάρκα προς τα ξένα πλοία που βομβάρδιζαν το στρατόπεδο των επαναστατών στο Ακρωτήρι, θέλοντας να κρατήσουν τα προνόμια επιβολής τους στην Κρήτη και να εμποδίσουν την ανεξαρτησία και την ένωση με τον κορμό της Ελλάδας;
Δεν είναι κανενός μεμονωμένου θέμα να πάρει τέτοια απόφαση για ανδριάντα ενός μη ανδρείου. Δεν είναι τοπική απόφαση, είναι απόφαση που αφορά όλο τον νομό όλη την Κρήτη, να μην θέλομε στην κεντρική είσοδο της Κρήτης ένα σύμβολο επιβολής των ξένων και του Τούρκου επικυρίαρχου Σουλτάνου.
Σε έναν τέτοιο χώρο δεν αρμόζει σύμβολο δουλοπρέπειας, το μόνο που αρμόζει είναι ό,τι μας κάνει υπερήφανους για ό,τι είμαστε, για ό,τι ήταν οι πρόγονοί μας, να μας θυμίζουν την Κρητική λεβεντιά και το χρέος μας.
Π.χ. εγώ λέω να μπει το άγαλμα του ανδρείου Καγιαλέ σύμβολο ουσίας και ιδανικών που εμπνέει… Χάριν σ’ αυτούς τους αγωνιστές αποτινάχθηκαν οι ξένες δυνάμεις και ο Τούρκος δυνάστης, ο οποίος με θρασύτητα επανέρχεται σήμερα και διεκδικεί την Κρήτη, επικαλούμενος εκείνα τα ιστορικά γεγονότα όπως αναφέρεστε στο πρωτοσέλιδο κύριο θέμα της εφημερίδας σας, 21/1/2020.
Φανταστείτε να ήταν σήμερα η Κρήτη μόνη… εκεί θα γυρίσομε στην υποτέλεια;
Ευχαριστώ
Σγουράκης Ανδρέας