Ανέγερση Μνημείου Μ. Κρήτης και σχετικού Μουσείου

Χρόνια περάσανε πολλά απού τη μάχη εκείνη
που ο κόσμος την εθαύμασε γιατ’ άλλη δεν εγίνα.
Τόσοι φτωχοί και άοπλοι, τρανούς να πολεμήσουν
για την πατρίδα πρόθυμα το αίμα των να χύσουν.
Ξένοι την ονομάτησανν σαν μάχη των αιώνων
ανασταθήκανε, ήρθανε δόξες παλιών αγώνων.
Σαν τέτοια την θεώρησαν απόγονοι εκείνων
που έπεσαν κατά καιρούς, ελεύθεροι να μείνουν.
Διαλέξανε και βρήκανε τόπο που να ταιριάζει
στα κατωρθώματα αυτών που κόσμος να θαυμάζει.
Νότια ‘που το Γαλατά, Βαρύπετρο, Περβόλια
κοντά ‘ναι και “ο Γολγοθάς” που πέφτανε τα βόλια.
Σ’ αυτό το χώρο στήσανε μετά πενήντα χρόνια
μνημείο να επεκταθεί και να θυμιζ’ αιώνα.
Αυτούς που θυσιάστηκαν και πέσανε στη μάχη
ενθύμιο παντοτεινό πρέπει ο κόσμος να ‘χει
Μελέτες γίνηκαν πολλές, άξιες και μεγάλες
τσι ντόπιους να θυμίζουνε, και τσι ψυλές τσι άλλες.
Ξεκίνησε να λειτουργεί μετά πενήντα χρόνια
ελπίσμ’ ούλοι να γενεί και να θυμιζ αιώνια.
Ήρθανε και εσμίξανε, ούλοι εχθροί και φίλοι
και διαλαλήσανε μαζί πως ήρθε η Ειρήνη.
Ενοιώσανε συγκοίνηση και από τσοι πέντε ηπείρους
όσοι βρεθήκανε εδώ και σμίξανε με φίλους.
Φίλους που ζουν κι επιθυμούν να έρθει η Ειρήνη
Ποτέ ξανά ο φασισμός εις το νησί μην μείνει
Θαρρώ θα νοιώθουμε ντροπή ούλοι μικροί μεγάλοι
κάθε φορά που θ’ άρχουνται οι φίλοι μας και πάλι
Πρέπει να το τελειώσουμε, μνημείο και μουσείο
και ούλοι να χαιρόμαστε όσο μας γράφει βίο.