Ανείπωτη η τραγωδία, με τους χιλιάδες νεκρούς και τους δεκάδες χιλιάδες εγκλωβισμένους σε ερείπια, μετά τους καταστροφικούς σεισμούς στην Τουρκία και τη Συρία.
Άνθρωποι που βίωσαν εν μία νυκτί μια από τις φρικιαστικότερες εμπειρίες που μπορεί να ζήσει άνθρωπος, με τις ομάδες διασωστών να επιχειρούν νυχθημερόν, να μάχονται ασταμάτητα για να εντοπίσουν ζωή στα χαλάσματα.
Τραγωδία που αποδεικνύει ότι αξίες όπως ο ανθρωπισμός, η αλληλεγγύη, η συμπόνια, η αλληλοβοήθεια, η αυταπάρνηση, δεν γνωρίζουν σύνορα.
Βούρκωσε η ανθρωπότητα όταν παρακολουθούσε ζωντανά στους τηλεοπτικούς δέκτες την προσπάθεια των διασωστών να ανασύρουν από τα ερείπια μικρά παιδιά και βρέφη αλλά και ενήλικους.
Γιατί, δεν παύουν -μακριά από τις όποιες αντιπαλότητες των χωρών- να είναι παιδιά όλου του κόσμου, που δίνουν τη μάχη για να σωθούν. Να είναι παιδιά και ενήλικοι που κινδυνεύουν κάτω από χαλάσματα και δίνουν το δικό τους αγώνα να κρατηθούν στη ζωή.
Όμως, το “τσουνάμι” αλληλεγγύης, είναι εδώ, για μία ακόμη φορά.
Και θα είναι, κάθε φορά που συνάνθρωποί μας, θα έχουν ανάγκη.
