Πέρα από τις εμπειρίες που θυμάμαι από τις ημέρες της Γερμανικής κατοχής και που δημοσιεύθηκαν στο τεύχος του Δήμου Χανίων για τα 50 χρόνια της Μάχης και σε εφημερίδες Χανίων – Ρεθύμνου, παρότι κατά το τέλος της κατοχής στο Ρέθυμνο ήμουνα μόνο εννέα ετών, κατάφερα να διασώσω πολύ λίγα απ’ όσα άφησαν οι κατακτητές στο σπίτι μας εκεί που είχαν επιτάξει για την στρατιωτική μουσική της Φρουράς Ρεθύμνου.
Η E.Π.Ο.Ν.
Στα δημοσιεύματα, πρόσφατα, στα “Χ.Ν.” για την ιστορία και δράση της Ε.Π.Ο.Ν., έχω να προσθέσω και εγώ κάτι από το αρχείο μου, γιατί και αν διαφωνείς με την ιδεολογική τοποθέτηση των ανθρώπων της, δεν παύει να αποτελεί ιστορία και πρέπει να καταγράφεται με καλή διάθεση.
Από το πρωτότυπο προκήρυξης καταχωρώ φωτοαντίγραφο. Εκυκλοφόρησε από το Συμβούλιο περιοχής Κρήτης την 6-5-1947 και καλεί τους Κρητικούς να περιφρουρήσουν την οργάνωση, την ημερομηνία αυτή που στο Εφετείο Αθηνών εκδικάζεται η έφεση της Ε.Π.Ο.Ν. κατά της απόφαση του Πρωτοδικείου Αθηνών για την διάλυσή της. Η προκήρυξη είχε κατασχεθεί από το τμήμα Ασφαλείας Χανίων.
Οι μικρού μεγέθους προκηρύξεις είχαν ριφθεί στους δρόμους του Ρεθύμνου όπου διαμέναμε τότε, την 28η Οκτωβρίου 1944 (οι Γερμανοί είχαν αποχωρήσει από Ρέθυμνο λίγες ημέρες πριν) και την 25η Μαρτίου 1945 και παρ’ ότι τότε εννέα χρονών είχα την πρόνοια να τις μαζέψω και φυλάξω και έχουν ρυπανθεί από τις πατημασιές των περαστικών στον δρόμο.
Η γερμανική ιστορική έρευνα και η συλλογή με 40.000 αντικείμενα Μάχης Κρήτης – Κατοχής
Πληροφορήθηκα από ενδιαφέρον ρεπορτάζ στα “Χ.Ν.” της 27ης Φεβρουαρίου για μια μεγάλη ιστορική έρευνα από Γερμανό ερευνητή και για ότι αναζητά στοιχεία για τις γερμανικές μονάδες στην Κρήτη κατά την κατοχή.
Εχω αναφερθεί στα “Χ.Ν.” και παλαιότερα και ίσως και άλλοι σε έναν νεαρό σχετικά Χανιώτη, φαινόμενο ιστορικού και συλλέκτη χωρίς ιδιαίτερη οικονομική επιφάνεια, που από πολύ νέος άρχισε τη συλλογή του και ήδη κατέχει περί τα 40.000 αντικείμενα (ναι τόσα, δεν είναι λάθος) από την Μάχη της Κρήτης και την κατοχή και άλλα περ. 10.000 από την περίοδο της Τουρκοκρατίας, κλπ.
Είναι ο Στέλιος Τριπαλιτάκης από τον Γαλατά που αγωνίζεται ήδη να μπορέσει να τα στεγάσει σε χώρο – μουσείο. Για 75 χρόνια μιλάμε για Μουσείο Μάχης Κρήτης όταν ήδη υπάρχει τέτοιο που σε καμιά περίπτωση δεν θα μπορούσαν να δημιουργήσουν κάποιοι άλλοι.
Ο Στέλιος έφθασε μέχρι τα βόρεια σύνορα της χώρας μας και κατάφερε, περνώντας ακόμη και την μεθόριο να ξεθάψει και πολεμικά ενθύμια από τη μάχη του Σκρα!!
Εχει συγκεντρώσει επίσης αναρίθμητες αδημοσίευτες φωτογραφίες της ίδιας περιόδου κάποιες από τις οποίες συμπεριέλαβε σε λεύκωμα που κυκλοφόρησε το 2015.
Η μεγάλη του όμως εργασία, που, ίσως, και επιστήμονας ιστορικός ερευνητής δεν θα μπορούσε να έχει, είναι η καταγραφή και σχεδίαση όλων των οχυρωματικών έργων, καταφυγίων κ.λπ. των Γερμανών στην Κρήτη και όχι μόνο αυτό αλλά και τα στοιχεία για κάθε έργο για το ποιές μονάδες τα επάνδρωναν, τι οπλισμό είχαν, ποιός ο διοικητής των, κλπ. Έργο φανταστικό που ήδη ετοιμάζει την έκδοση βιβλίου, κατ’ αρχήν για τα οχυρωματικά του νομού Χανίων.
Ο Στέλιος, αν δεν έχει ήδη δώσει στον Γερμανό ερευνητή στοιχεία, είναι ο πλέον κατάλληλος γι’ αυτό αλλά ίσως δεν θα είναι σωστό να παραχωρήσει σε άλλους εργασία, αφάνταστα κοπιώδη και ετών, πριν να την εκδόσει.
