Μετά τη 10ήμερη “συντήρηση” του Nord Stream 1, ο Πούτιν άνοιξε τις στρόφιγγες και τροφοδοτείται η Ευρώπη απ’ τον εν λόγω αγωγό με φυσικό αέριο, αλλά με μειωμένη ροή. Ο Ρώσος πρόεδρος έπαιξε ένα παιχνίδι, απ’ το οποίο δύσκολα συμπεραίνει κανείς ποιοι είναι οι σαφείς στόχοι του. Κάνει πόλεμο στην Ουκρανία και έναν άλλο ψυχρό προπαγάνδας, όμοιο μ’ αυτόν που είχε καθιερώσει η ΕΣΣΔ μεταπολεμικά, με θύματα τους Δυτικούς. Εκείνοι που την πλήρωσαν περισσότερο απ’ όλους ήταν οι Ευρωπαίοι που και σήμερα “ξαναπληρώνουν”, γιατί οι ηγέτες τους είναι μικρόνοες σχεδόν ανύπαρκτοι που εφαρμόζουν πολιτική για να δικαιολογήσουν τα αδιέξοδα που δημιούργησαν φλυαρώντας.
Ο Πούτιν είναι ένας ιδιόρρυθμος πολιτικός που έχει περάσει τη ζωή του δια πυρός και σιδήρου. Ακολουθεί τη λογική του, που πιστεύει ότι με την υποκρισία μπορεί να παρατηρεί την κατάσταση, με δύο πρόσωπα. Με το ένα δείχνει γελαστός και με το άλλο σκυθρωπός, λες και αντιγράφει τον Ερμή του Πραξιτέλη. Φαινομενικά είναι ευφυής στις κινήσεις του, αλλά στην ουσία είναι κοντόφθαλμος, αγνοώντας το αξίωμα της ιστορίας, ότι κάθε κοινωνία έχει άνοδο και κάποτε πιάνει πάτο. Το σημερινό άνευρο διευθυντήριο των Βρυξελλών αναλαμβάνει πρωτοβουλίες εκτόνωσης άνευ αποτελέσματος, φορτώνοντας στον ρωσοουκρανικό πόλεμο τις διπλωματικές πρωτοβουλίες του που αποτυγχάνουν.
Πρόκειται για εγωκεντρικό άνθρωπο, που οδηγείται σε πράξεις μονοδιάστατες, σκεπτόμενος ότι γι’ αυτόν ό,τι κάνει είναι μονόδρομος, δεν υπάρχει “εναλλακτική λύση”, δεν αναγνωρίζει αρχές άλλες, εκτός απ’ αυτές που αντιλαμβάνεται ο ίδιος. Θεωρεί ότι οι άνθρωποι μπορούν να προσαρμόζονται σε κάθε αντιξοότητα, προκειμένου να επιζήσουν, αποδεχόμενοι παθητικά την ανέχεια, τη δυσπραγία και την αγωνία που προκαλούν οι κινήσεις του.
Τι κατάφεραν οι Ευρωπαίοι με την επιβολή κυρώσεων και την κατάργηση του εισαγωγικού εμπορίου απ’ τη Ρωσία, εκτός απ’ τα πετρελαιοειδή; Ταρακούνησαν την κάπως αποδεκτή ισορροπία μεταξύ Ρωσίας και Δυτικών και αποδυνάμωσαν την επάρκειά τους, χωρίς να εξασφαλίσουν εναλλακτικές λύσεις. Ανεπαρκείς και μοιραίοι με την εκκωφαντική σιωπή τους κατάφεραν αυτή τη φορά να μπουν στη δίνη του κυκλώνα, μιας νέας ύφεσης, ένεκα των λανθασμένων επιλογών τους. Δεν παραδειγματίστηκαν απ’ την οικονομική κρίση του 2008, τη μεγαλύτερη εστία πυρκαγιάς για την Ευρώπη με το μεγαλύτερο θύμα τη χώρα μας. Ο Ρώσος πρόεδρος εστράφη στην Κίνα και Ινδία, που αύξησε όχι μόνο τις εξαγωγές του αλλά και τις τιμές, εμφανίζοντας πλεόνασμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών το πρώτο τρίμηνο του 2022 κατά 70 δισεκ. ευρώ.
Οι Ευρωπαίοι των Βρυξελλών τον έσπρωξαν να διευρύνει τις δραστηριότητές του μαζί με τον ισχυρό Νατοϊκό Ερντογάν στη Μέση Ανατολή, να εμπλέξει και την Τεχεράνη στο θέμα της Συρίας και το Κουρδικό.
Αυτό κατάφεραν.
