Αν και συχνά έχουμε αναφέρει τα προβλήματα που μας δημιουργεί η εργασία (υπερκόπωση, άγχος κ.λπ.), η εργασία δεν παύει να είναι δικαίωμα για κάθε άνθρωπο. Καταλαμβάνει το 1/3 του χρόνου μας και μέσω αυτής κοινωνικοποιούμαστε, αναπτύσσουμε σχέσεις πέρα από τις οικογενειακές, πραγματοποιούμε τους στόχους και τα σχέδιά μας. Η έλλειψη εργασίας, εκτός από τα οικονομικά προβλήματα που δημιουργεί στο άτομο, αφήνει χαραγμένο το στίγμα της και στον ψυχολογικό κόσμο του ατόμου.
Τα ποσοστά ανεργίας μήνα με τον μήνα αυξάνονται και πια η Ελλάδα συγκαταλέγεται στις χώρες με την υψηλότερη ανεργία στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Το να μείνει κανείς άνεργος επηρεάζει άμεσα τον ίδιο, αλλά και το περιβάλλον του. Η καθημερινότητα του ατόμου αλλάζει ραγδαία και η αίσθηση ανασφάλειας και φόβου για το αύριο μεγαλώνει διαρκώς. Μετά το αρχικό σοκ της απόλυσης, την ουρά στον Ο.Α.Ε.Δ. και το άγχος για το αν δικαιούσαι επίδομα ανεργίας, έρχεται το σύνδρομο αορατότητας.
Ο άνεργος αισθάνεται σαν να μην «μετράει», σαν να μην υπάρχει, αφού στην άκρως ανταγωνιστική κοινωνία που έχουμε δημιουργήσει «μετράει» ο έχων εισόδημα για κατανάλωση. Αναγκάζεται να μειώσει την κοινωνικότητά του λόγω μειωμένων πόρων, αλλά και τις αγοραστικές του συνήθειες. Αυτό τον κάνει να νιώθει αόρατος από τους γύρω του. Νιώθει ανήμπορος να αντεπεξέλθει στη ζωή που είχε οικοδομήσει και προσπαθώντας να αντεπεξέλθει αισθάνεται ανεπαρκής.
Αν και αρκετοί αντιμετωπίζουν προβλήματα, λίγοι βρίσκουν τη δύναμη να ζητήσουν βοήθεια σε ειδικούς ή ακόμη και σε φίλους ή συγγενείς αφού ντρέπονται. Οι ψυχολογικές επιπτώσεις διαφέρουν ανάλογα με την ηλικία των ανέργων. Τα νεαρά σε ηλικία άτομα εξαγριώνονται, έχουν επιθετικές τάσεις και εναντιώνονται προς το κοινωνικό σύνολο. Στη συνέχεια περιορίζουν τις κοινωνικές επαφές, αυξάνουν την παθητική τους στάση και παρουσιάζουν καταθλιπτικές τάσεις.
Απομονώνονται στο σπίτι, ντρέπονται την οικογένεια ή τους φίλους τους, εμφανίζουν πεπτικά ή δερματολογικά προβλήματα και νιώθουν να ευθύνονται για την ανεργία τους. Τα άτομα μεγαλύτερης ηλικίας στην αρχή νιώθουν αποπροσανατολισμένοι και φοβισμένοι για το τι θα συμβεί. Για κάποιον καιρό θα παρουσιάζουν μια άρνηση της ανεργίας και θα συμπεριφέρονται σαν να είναι σε διακοπές. Με το πέρασμα του χρόνου θα αρχίσουν να αναζητούν εργασία. Πιθανή αποτυχία ανεύρεσης εργασίας θα δημιουργήσει ευερεθιστότητα. Θα νιώθουν πως το φαινόμενο της ανεργίας είναι προσωπική αποτυχία και θα περάσουν στην ψυχολογική αδράνεια.
Τα νεύρα και ή όλη καταπίεση του θυμού θα οδηγήσει σε καρδιαγγειακές παθήσεις. Τα άτομα που έμειναν άνεργα και εμφανίζουν γενικευμένο θυμό, οξύθυμες αντιδράσεις, απάθεια και κατάθλιψη, προβλήματα στον ύπνο και στο φαγητό θα πρέπει να αναζητήσουν ιατρική συμβουλή και στήριξη. Δρα υποστηρικτικά στον εαυτό μας και στους γύρω μας η συμμετοχή σε εθελοντικές ομάδες για την παροχή εθελοντικής εργασίας. Βιβλιογραφία: Η Θεωρία της Ανεργίας, Patitkin, Εκδ. Παπαζήσης Οικονομική κρίση και ψυχική υγεία, Γιωτάκος, Ψυχιατρική 2010 Επιμέλεια κειμένου: Τσιγκάκη Δέσποινα, σύμβουλος ψυχικής υγείας, μέλος των “Γιατρών του Κόσμου” Σκέψεις… από μια εθελόντρια Βρέθηκα σε μια τράπεζα από αυτές που μας έχουν απομείνει -με αλλαγμένο όνομα βέβαια- τελευταίες ημέρες του μήνα.
Πλήθος τα παπουλάκια μέσα στην αίθουσα να περιμένουν υπομονετικά με τη σειρά τους για να τους περάσει ο υπάλληλος τη σύνταξη μέσα στο βιβλιάριο. Όπως έκανε και η μητέρα μου. Ας της είχα πει δεκάδες φορές πως η σύνταξη ήταν μέσα στον λογαριασμό της. Ότι το ταμείο την έβαζε την καθορισμένη ημέρα στο όνομά της και δεν χρειαζόταν να πάει εκεί για να έχει τα λεφτά. – Τι λες καλέ που θα μου πεις εμένα ότι τα λεφτά θάναι στο βιβλιάριο άμα δεν πάω. Τα λεφτά μπαίνουν την ημέρα που πηγαίνω, γι’ αυτό και πρέπει ανελλιπώς να είμαι τη συγκεκριμένη ημερομηνία έξω από την τράπεζα. Μα έβρεχε, μα χιόνιζε. Αυτή εκεί.
Μην τυχόν και γίνει καμιά στραβή και δεν μπουν τα λεφτά. (Τέτοια εμπιστοσύνη μας είχε δημιουργήσει αυτό το κράτος). Περιμένοντας τη σειρά μου, παρατηρούσα τους απόμαχους της ζωής. Άλλοι κοτσονάτοι και άλλοι πιο καταβεβλημένοι. Εκεί όλοι. Να αλληλοκαλημερίζονται, γνωστοί χρόνια βλέπεις και μετά να δίνουν εντολές στους υπαλλήλους. – Εγώ θέλω μόνο να μου περάσεις τη σύνταξη. – Εμένα θα μου δώσεις και τόσα μετρητά. – Στείλε κι άλλα τόσα στο κοπέλι που σπουδάζει. Κι εκεί στο χάζεμα πάνω βλέπω και την κυρία που με είχε προσπεράσει στην είσοδο. Τότε είχα σχολιάσει με το μυαλό μου, τη συγκεκριμένη, για την περίεργη αμφίεσή της.
Ένα μακρύ ρούχο σκέπαζε όλο το κάτω μέρος του κορμιού της. Ξεχωρίζανε όμως τα πόδια της χωρίς κάλτσες μέσα στα παπούτσια, πράγμα πολύ ασυνήθιστο για την κρύα μέρα του χειμώνα που διανύαμε. Τότε απλώς είδα τα ξεκάλτσωτα πόδια και καμιά υποψία δεν πέρασε από το μυαλό μου. Ούτε όταν γύρισε προς το μέρος μου μπαίνοντας και σχολίασε τον άνθρωπο που με απλωμένο χέρι μας ζητούσε βοήθεια και δήλωνε πως δεν έχει ψωμί να φάει. – Λες και μεις έχουμε ψωμί…. μου είπε συνωμοτικά. Πάλι δεν έδωσα σημασία. Θεώρησα πως το έλεγε για να δικαιολογήσει τον εαυτό της που δεν ενέδωσε στην ικεσία. Τώρα μέσα στην τράπεζα γινόμουν εγώ και κάμποσοι άλλοι ακούσιοι ωτακουστές της συνομιλίας της με τον υπάλληλο. – Μα η σύνταξή μου είναι 350 ευρώ. – Ναι, τόσα σας έβαζαν τις προηγούμενες φορές.
Μα τώρα σας έχουν βάλει 328. Γύρισα και την κοίταξα. Πρόλαβα να δω το βλέμμα της απόγνωσης που αμέσως το έκρυψε η αξιοπρέπεια. – 328; Είστε σίγουρος; Οι άλλοι γύρω της περίμεναν να πει κάτι για να ξεσπαθώσουν όλοι μαζί. Όμως αυτή έσκυψε το κεφάλι και δεν ξαναμίλησε. Να δεις που λογαριάζει ποια τρύπα θα βούλωνε με τα 22 ευρώ. Και πώς θα τα καταφέρει τώρα χωρίς αυτά, σκεφτόμουν. Θύμωσα με τους αχαΐρευτους, αχόρταγους και αναίσχυντους πολιτικούς μας που είναι ικανοί να ψηφίζουν περικοπές στις μίζερες συντάξεις, αλλά όχι στις δικές τους παχυλές απολαβές. (Ούτε βέβαια και των υμετέρων).
Λες και θα σωθεί η χώρα με τα 10 – 20 ευρώ που κόβουν από τα παπουλάκια. Θυμήθηκα μια τηλεθεάτρια που σε μια σπάνια ζωντανή συζήτηση με έναν υπουργό τον κατηγόρησε πως τα γκατζετάκια που κρατούσε πάνω του στοίχιζαν πολύ περισσότερο από τα ετήσια έσοδα ενός χαμηλοσυνταξιούχου. Θυμήθηκα και την κουβέντα που λέγεται πως κάθε λαός έχει την κυβέρνηση που του αξίζει. Όχι, όχι δεν θέλω να το πιστέψω ότι αυτοί οι αχόρταγοι αυτοί οι ανάλγητοι μας αξίζουν. Εμείς ονειρευτήκαμε μια κοινωνία που όλοι θα ευημερούσαν. Που δεν θα υπήρχαν πεινασμένοι. Πώς τα καταφέραμε έτσι; Εντυπωσιαστήκαμε από τα οικογενειακά ονόματα; Από τα πτυχία μεγάλων σχολών; Ξεγελαστήκαμε από τις σειρήνες του εύκολου πλουτισμού και της κατοχής υλικών πραγμάτων; Και τι να τα κάνω τα ονόματα και τα πτυχία αν δεν υπάρχει ανθρωπιά; Τι να τις κάνω τις θεωρίες με τα βαρύγδουπα λόγια και τις πολυσήμαντες στατιστικές; Εμένα το μέτρο μου είναι ο άνθρωπος. Κι όχι οι αγορές κι η αριθμητική. Την ευημερία των ανθρώπων ψάχνω.
Τη δική μου και των διπλανών μου. Μα η καρδιά των κυβερνώντων μας έχει μικράνει. Και η δυστυχία του κοσμάκη δεν διαπερνά το ξίγκι που περιβάλλει κι αυτή την ολίγιστη που τους έχει μείνει. Και μένει να πλανάται στον αέρα το μέγιστο ερώτημα; Το δικό μου, το δικό σου, του κόσμου το χρέος πιο είναι άραγε; Μπεμπ. Α. Πρόγραμμα ιατρικού ελέγχου στην ευρύτερη περιοχή του Νομού Πιερίας και στη Θάσο Οι Γιατροί του Κόσμου, ανταποκρινόμενοι στις αυξημένες ανάγκες της ελληνικής κοινωνίας και πιστοί στην ιδέα πως η υγεία αποτελεί το πολυτιμότερο αγαθό του ανθρώπου, υλοποιούν για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά το πρότυπο πρόγραμμα ιατρικού ελέγχου «Υγεία για όλους» με τη συνολική χρηματοδότηση της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών.
Το πρόγραμμα «Υγεία για όλους» προσφέρει γυναικολογικό, παιδιατρικό, δερματολογικό και οφθαλμολογικό διαγνωστικό έλεγχο σε γυναίκες και παιδιά, αλλά και σε ευπαθή πληθυσμό με επισκέψεις Κινητών Μονάδων σε περιοχές της ηπειρωτικής και νησιωτικής Ελλάδας. Οι Κινητές Μονάδες των Γιατρών του Κόσμου, κατάλληλα στελεχωμένες από άρτια εκπαιδευμένο και έμπειρο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, παρέχουν δωρεάν μεταξύ άλλων γυναικολογική κλινική εξέταση, τεστ Παπανικολάου, υπέρηχο μαστού, καρδιογράφημα, δερματολογικό έλεγχο και οφθαλμολογικό έλεγχο καθώς επίσης παροχή επιπλέον ιατρικών ειδικοτήτων και εξετάσεων και δυνατότητα παραπομπής για οφθαλμολογικές επεμβάσεις βάση κοινωνικό – οικονομικών κριτηρίων και κριτηρίων ευαλωτότητας.
Ιδιαίτερη μνεία υπάρχει για τα παιδιά με την παροχή παιδιατρικού ελέγχου, εξετάσεων, παιδικού εμβολιασμού και χορήγησης παιδιατρικής φαρμακευτικής αγωγής. Το πρόγραμμα «Υγεία για όλους», το οποίο τη χρονιά που πέρασε προσέφερε ιατρικό έλεγχο σε περισσότερα από 9.000 άτομα σε 30 απομακρυσμένες περιοχές της χώρας. Το πρόγραμμα των επισκέψεων των Κινητών Μονάδων των Γιατρών του Κόσμου όπως διαμορφώθηκε με την υποστήριξη και τη σημαντική συνδρομή τοπικών φορέων έχει ως εξής: Τετάρτη 19/3: ΚΑΤΕΡΙΝΗ – Βόρεια Πιερία, Κολυνδρός, Ιατρείο Κοινότητας (Γυναικολογικός- Παιδιατρικός & Παθολογικός έλεγχος).
Κοινωνικό Ιατρείο «Αλέκος Φτίκας» – Καπνικός Σταθμός (Οφθαλμολογικός Έλεγχος). Παρασκευή 21/3: ΘΑΣΟΣ – Λιμένας, Καλογερικό. Σάββατο 22/3: ΘΑΣΟΣ – Λιμένας, Καλογερικό. Συρία Η 15η Μαρτίου 2014 σηματοδότησε την 3η επέτειο των αιματηρών συγκρούσεων στη Συρία. Οι Γιατροί του Κόσμου στέκονται στο πλευρό της Συρίας και των Σύρων γιατρών, νοσηλευτών και εθελοντών που θέτουν καθημερινά τη ζωή τους σε κίνδυνο για να προσφέρουν ιατρική βοήθεια σε νοσοκομεία και κέντρα υγείας χωρίς επίσημη άδεια λειτουργίας, με την καμπάνια #WithSyria.
Ευχαριστούμε πολύ τον Σύλλογο Φίλων Θεάτρου Χανίων και τον κ. Βουλγαράκη Απόστολο, αντιπεριφερειάρχη Χανίων, για τη δωρεά τους σε φάρμακα. Ευχαριστούμε πολύ την κα Ελευθερία Παπαδογιάννη για τη δωρεά μεγάλης ποσότητας φαρμάκων εις μνήμη του συζύγου της Γεωργίου Παπαδογιάννη.
Στατιστικά πολυϊατρείου Χανίων για την περίοδο 10/3 – 14/3 2014
Εθνικότητες Eξυπηρετούμενοι
Βουλγαρία 23
Αλβανία 10
Ελλάδα 26
Αρμενία 3
Μαρόκο 6
Γεωργία 1
Ρουμανία 1
Αλγερία 1
Σενεγάλη 3
Αίγυπτος 1
Συρία 1
Σύνολο 76
