Ανεργος

Όλοι για την επάρατη την κρίση που περνούμε,
λέμε, δεν την αντέχουμε, άλλο δεν την μπορούμε.
Μα τι να πουν οι άνεργοι σ’ όποια και να ’ναι φάση
απού το μεροκάματο το έχουνε ξεχάσει;
Και για να είμαστε σωστοί, άνεργος δε σημαίνει
ο κάθε ένας που μακριά απ’ εργασία μένει
γιατί υπάρχουν άνεργοι που τη δουλειά διαλένε
διότι δεν ζορίζονται κι αν τους ζητάς σου λένε:
Πόσα μου δίνεις; τι δουλειά θα κάνω; πόσες ώρες;
Δεν θα ’ρθω λίγα τα λεφτά πολλή ντουλιά και ζόρες.
Κι άλλοι που οι γονέοι τους χοντρά τους τα ’κουμπάνε,
δεν έχουν νοίκι και ΔΕΗ, πρόβλημα τι θα φάνε
γι’ αυτό στην καφετέρια κάθονται νύχτα – μέρα
και κάνουν τους αναρχικούς και κοπανούν αέρα!
Και υπάρχουν και οι δυστυχείς που όσο κι αν προσπαθούνε
δεν βρίσκουν μεροκάματο και που λοιμοκτονούνε.
Αυτοί ’ναι οι μεσόκοποι που οι δουλειές τους κλείσαν
και πεινασμένους κι άστεγους στους δρόμους τους αφήσαν.