«Ανεξάρτητη, αλλά όχι ανεξέλεγκτη»

Eτσι χαρακτήρισε ο Αλέξης Τσίπρας τη Δικαιοσύνη.
Και εγώ, κύριε διευθυντά, αναρωτήθηκα: Από ποιον άραγε, «ελέγχεται» ή πρέπει «να ελεγχθεί» η ανεξάρτητη Δικαιοσύνη;
Από τον πρωθυπουργό; Από τους υπουργούς;
Γιατί το Σύνταγμά μας, στα άρθρα του 87 έως και 100Α, σε κανένα σημείο δεν καθιερώνει κάποιο έλεγχο της ανεξάρτητης Δικαιοσύνης, από την εκτελεστική ή νομοθετική εξουσία. Και είναι άλλο το θέμα του Πειθαρχικού ελέγχου των Δικαστών, που γίνεται από τα Πειθαρχικά τους Συμβούλια και ο έλεγχος των αποφάσεων, που γίνεται από τα ανώτερα Δικαστήρια.
Αλλά έλεγχος, που συνεπάγεται επέμβαση στην ανεξάρτητη Δικαιοσύνη, μόνο από τη Χούντα είχε γίνει, και ποτέ σε ομαλές Δημοκρατικές εποχές.
Και, φυσικά, άλλο είναι η κριτική των δικαστικών αποφάσεων, που όπως είπε και ο Πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας οφείλει να γίνεται με επιστημονικά κριτήρια και άλλο η χυδαία επίθεση στις αποφάσεις των Δικαστηρίων με «ταξικά κριτήρια» ή και στο όνομα ενός αόριστου και επικίνδυνου «κοινού περί δικαίου αισθήματος», που δεν πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τους οι Δικαστές, σύμφωνα και με το άρθρο 87 παράγραφοι 1 και 2 του Συντάγματος.
Φοβάμαι όμως, κύριε διευθυντά, πως ο κ. πρωθυπουργός εννοεί ότι τον έλεγχο στη Δικαιοσύνη θα τον ασκήσει, όπως και όλοι οι προηγούμενοι, με τον νέο πρόεδρο του Αρείου Πάγου που θα εκλέξει, σε αντικατάσταση της δικιάς του, Θάνου. Και, για να σταματήσει αυτή η ιστορία περί «ελέγχου» της Δικαιοσύνης.
Ας τολμήσει, αυτός και όλοι οι πολιτικοί να κάνουν πράξη εκείνο που οι Δικαστικές Ενώσεις και οι Δικηγορικοί Σύλλογοι ζητούν παγίως:
Με την πρώτη αναθεώρηση του Συντάγματος να πάψει η εκάστοτε Κυβέρνηση να διορίζει τους Προέδρους -και τον αντιπρόεδρο του ΣτΕ- και αυτοί να εκλέγονται από τους ίδιους του Δικαστές και έστω από ένα διευρυμένο όργανο, με πλειοψηφία όμως των Δικαστών.
Τότε και μόνο ο εκάστοτε πρωθυπουργός δεν θα μπορεί να ισχυρίζεται ότι θα ελέγξει τη Δικαιοσύνη.