Κύριε δήμαρχε,
τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότερα προβλήματα δημιουργούνται εκ μέρους του Δήμου απέναντι στους ελάχιστους υπαίθριους ζωγράφους που δραστηριοποιούνται στο Λιμάνι.
Ελπίζαμε πέρυσι, που αναλάβατε προσωπικά το Λ.Τ., ότι θα μας αντιμετωπίζατε καλύτερα προς όφελος και της καλής εικόνας της πόλης μας, καθώς εκτός από την “τσίκνα” υπάρχει και η Τέχνη. Δυστυχώς, εκδιωχθήκαμε ένθεν και ένθεν. Προσκομίσαμε συναινετικά πιστοποιητικά από όλα τα νομικά πρόσωπα που συμμετέχουν στο νόμιμο συμβούλιο του Λ.Τ. κι ακόμα περισσότερα, ακόμη και της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας που παλαιόθεν εμφανίζεται συνήθως ως “μπαμπούλας”. Απ’ όλα, πλην του Λιμεναρχείου, μολονότι κ. δήμαρχε, ο κ. λιμενάρχης πέρυσι περίμενε ένα επίσημο χαρτί ή έστω ένα προσωπικό σας τηλεφώνημα για να το εγκρίνει.
Δεν το καταφέρατε, αλλά μας υποσχεθήκατε ότι του χρόνου -δηλαδή εφέτος- με κάποιο τρόπο θα μας επιστρέφατε στις παλιές μας θέσεις, λίγο πάνω – λίγο κάτω, έναντι των καταστημάτων της Ακτής Τομπάζη, ανάμεσα στο Γιαλί Τζαμί και στο “Σαντριβάνι”. Κάντε το λοιπόν, γιατί πέρυσι δεν καταφέραμε τίποτα οικονομικά. Εγώ τουλάχιστον, μολονότι δραστηριοποιούμαι και πέραν της θερινής αυτής εργασίας χρωστάω παντού.
Κύριε λιμενάρχα,
πέρυσι που σας γνώρισα, διάβασα στο πρόσωπό σας -και διαβάζω καλά- την καλή κρητική προαίρεση και την μανιάτικη ντομπροσύνη, πλην όμως αυτά δεν άρκεσαν ώστε να λυθεί το πρόβλημά μας.
Είμαι ωστόσο μάρτυρας όπου τουλάχιστον μια φορά αξιωματούχος υφιστάμενός σας, σας απέτρεψε να μας πλησιάσετε. Δεν καταλαβαίνω ποιανών τα συμφέροντα θίγονται από την παρουσία τεσσάρων ή ακόμα και περισσότερων καλλιτεχνών στο λιμάνι.
Η άρνηση του Λιμεναρχείου στηρίζονταν σε εκτίμηση του προηγούμενου λιμενάρχη «για λόγους ασφαλείας» τάχα.
Θα επιθυμούσα λοιπόν από σας εφέτος μιαν απάντηση: για την ασφάλεια τίνος; Μήπως εμποδίζουμε τα άλογα να περνούν; Μήπως για τους περιπατητές τους οποίους απειλούμε; («Περάστε κόσμε! Εδώ τα καλά πορτρέτα!! Επίσης, σουβλάκια, καλαμαράκια, καφέδες απέναντι!!»).
Μήπως για τη διακίνηση των εμπορευμάτων -που γράφει και ο νόμος- ποιων όμως; Μήπως για τη δική μας ασφάλεια τάχα, μην και πέσουμε στη θάλασσα έτσι άκρη που είχαμε τοποθετηθεί;
Μήπως πάλι για την ασφάλεια του… κράτους που απειλείται απ’ τον δικό μας σεμνό πολιτισμό;
Κύριε λιμενάρχα,
κύριε δήμαρχε,
μια απάντηση θα μου ήταν επιθυμητή.
Μάς τσακίσατε ως εργαζόμενους, σεβαστείτε μας ως καλλιτέχνες.
Κάτι ακόμα: η… αποκοτιά και το περιεχόμενο αυτής της επιστολής είναι αποκλειστικά δικά μου. Αυτό, διότι ενίοτε η… χλωμή μας Δημοκρατία αποδεικνύεται άσχημα ανταποδοτική.
Με τιμή
Γρηγόρης Νιόλης
χαράκτης – ζωγράφος
