«Ανήκομεν εις την Δύσιν»

Κύριε διευθυντά,

ένας προδιαγεγραμμένος πόλεμος ξεκίνησε πρόσφατα στο σπίτι μας, την Ευρώπη του 2022.

Οι Αμερικανοί, το ΝΑΤΟ και η ΕΕ είναι οι ηθικοί αυτουργοί αυτού του πολέμου. Δεν σεβάστηκαν τη Ρωσία ως μια μεγάλη δύναμη, υποδαύλισαν και υποκίνησαν πληθώρα αντιρωσικών ενεργειών, από χώρες δίπλα στη Ρωσία. Το ΝΑΤΟ και η ΕΕ επεκτείνονται συνεχώς σε όλες τις χώρες της πρώην Ανατολικής Ευρώπης, στήνουν και στηρίζουν ποικιλοτρόπως ακροδεξιές και νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις, σπέρνουν βάσεις παντού και θωπεύουν κάθε αντιρωσικη ενέργεια στη γειτονιά της Ρωσίας. Όμως δεν αρκέστηκαν στα παραπάνω αλλά με άκρατη επιθετική και πολεμοχαρή πολιτική τα γεράκια του ΝΑΤΟ εξανάγκασαν κυριολεκτικά τη Ρωσία να ξεκινήσει ένα πόλεμο για να υπερασπιστεί «ζωτικά» της συμφέροντα. Τον πόλεμο αυτό οι Αμερικανοί τον προανήγγειλαν και πρόβλεψαν ακόμα και την ημερομηνία έναρξης του. Αυτός ο πόλεμος δεν είναι μόνο ένας επιθετικός πόλεμος της Ρωσίας του Πούτιν και των Ρώσων ολιγαρχών απέναντι στην Ουκρανία -που είναι καταδικαστέος από κάθε σώφρονα πολίτη- αλλά και ένας επιθετικός πόλεμος της Δύσης, του ΝΑΤΟ, της ΕΕ απέναντι στη Ρωσία, με σκοπό να την αφανίσει οικονομικά, με πρόσχημα την Ουκρανία.

Η εμπλοκή της Δύσης σε αυτό το πόλεμο, είναι οικονομική, με μεγάλη οικονομική βοήθεια στην Ουκρανία και μεγάλες κυρώσεις στη Ρωσία, στρατιωτική, με παροχή εξοπλισμού, πολεμοφοδίων, πληροφοριών κάθε είδους, κ.λπ. Η Ουκρανία μόνη της δεν θα άντεχε ούτε μια εβδομάδα. Η υποστήριξη της Δύσης είναι πολύ ισχυρή και σε επίπεδο προπαγάνδας και παραπληροφόρησης. Όλα τα δυτικά ΜΜΕ εμφανίζουν μονομερώς τις απόψεις της Ουκρανίας και ξεχνούν σκόπιμα ότι πρόκειται για πόλεμο, με πλήγματα σε αμάχους, πρόσφυγες, αναγκαστική μετανάστευση, φτώχεια κ.λπ.

Τα ανθρωπιστικά ιδεώδη που δεν υπήρχε χώρος για αυτά στις περιπτώσεις της Γιουγκοσλαβίας, της Συρίας, του Ιράκ, της Λιβύης, της Σομαλίας, της Αιθιοπίας αλλά και της Κύπρου, τώρα περισσεύουν. Οι Ουκρανοί είναι πολύ περισσότερο πρόσφυγες που έχουν ανάγκη αρωγής από τους Σύριους, τους Ιρακινούς, τους Λιβύους και άλλους λαούς που μετανάστευσαν μαζικά λογω πόλεμου η φτώχειας. Τα γεράκια των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ θριαμβεύουν. Τα κροκοδείλια δάκρυα των ηγετών της Ευρώπης και οι ιαχές τους για ειρήνη, μόνο γέλωτα και περιφρόνηση προκαλούν σε όλους εμάς που ξέρουμε ότι αποτελούν τους ηθικούς αυτουργούς αυτού του πόλεμου.

Ο πόλεμος αυτός που δεν έχει τελειώσει ακόμα, έχει συνέπειες, θετικές η αρνητικές, όσον άφορα την οικονομία, σε όλο το κόσμο. Κερδισμένες οι ΗΠΑ, ο Καναδάς η Αυστραλία, το Ενωμένο Βασίλειο, η Νορβηγία, και οι χώρες παραγωγοί πετρελαίου και φυσικού αέριου. Χαμένοι, Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία, χώρες της Μεσόγειου, και προφανέστατα η χώρα μας. Έχουμε αναζωπύρωση του πληθωρισμού, εκρηκτική αύξηση στις τιμές της ενέργειας και φτώχεια, μεγάλη φτώχεια που διογκώνεται. Ο αγροτικός τομέας παραπαίει, ο δευτερογενής τομέας οδηγείται μαθηματικά σε κλείσιμο και αναστολή λειτουργίας ή λουκέτο, λόγω των πολύ μεγάλων αυξήσεων.

Σε αυτό το διεθνές περιβάλλον η κυβέρνηση Μητσοτάκη δηλώνει, όπως το 1950, με μεγάλη χαρά και προθυμία «Ανήκομεν εις την Δυσιν». Παραχωρεί χωρίς ορους και ανταλλάγματα τις βάσεις του πολέμου, Σούδα, Αλεξανδρούπολη, Άκτιο και αλλού ως αφετηρία επιθετικών ενεργειών απέναντι στη Ρωσία, και προφανώς χαρακτηρίζεται από τη Ρωσία ως εχθρική χώρα. Ως αντάλλαγμα παίρνουμε μόνο «ένα φιλικό χτύπημα στον ώμο», ενώ οι συνέπειες του πολέμου στο εσωτερικό είναι δραματικές. Πληθωρισμός, ενεργειακή κρίση, ενεργειακή φτώχεια, ολοκληρωτική καταστροφή των παραγωγικών τομέων της χώρας. Στα forum της ΕΕ όπου ξιφουλκεί κατά της Ρωσίας, δε προβάλλει ως κυρίαρχο αίτημα την ανάγκη ενιαίας αντιμετώπισης της κρίσης από την Ε.Ε. Παράλληλα ως «χρήσιμος ηλίθιος» χαριεντίζεται, με θέα το Βόσπορο, με τον Ερντογαν προσφέροντάς του για άλλη μια φορά άλλοθι για την προσέγγισή του με την Ευρώπη. Επίσης, η σημερινή διεθνής κατάσταση αποδεικνύει περίτρανα το αδιέξοδο της εξωτερικής και αμυντικής πολιτικής της χώρας. Τα πανάκριβα γαλλικά και αμερικανικά αεροπλάνα καθώς και οι φρεγάτες καμία σχέση δεν έχουν με τις αμυντικές ανάγκες της χωράς. Εξυπηρετούν, μόνο αλλότριους επιθετικούς στόχους του ΝΑΤΟ και της Δύσης.

Τέλος έγινε ξεκάθαρο ότι αν χρειαστεί να πολεμήσουμε θα πολεμήσουμε μόνοι μας, χωρίς καμία υποστήριξη. Η πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική του Δένδια αποδεικνύεται «εν τοις πράγμασιν» μια τρύπα στο νερό. Σε αυτό το διεθνές περιβάλλον ο συνδυασμός ακροδεξιάς ιδεολογίας, άκρατης νεοφιλελεύθερης οικονομικής πολιτικής, και η χωρίς όρια με “παρωπίδες” προσήλωση στη Δύση αποτελούν καθημερινά ένα εκρηκτικό συνδυασμό που μόνο η μονόπλευρη και μονομερής υποστήριξη από το σύνολο των ΜΜΕ μπορεί να διατηρήσει, πια στην εξουσία.

Έρχονται ένας άθλιος νόμος για τα Πανεπιστήμια, ένας νόμος που θα οδηγήσει στην κατάρρευση του ΕΣΥ και του ασφαλιστικού μας συστήματος, φτώχεια, πολύ χαμηλοί μισθοί, ανύπαρκτη στήριξη της κοινωνίας και ξεθεμελίωμα από ιδεολογική προκατάληψη και μόνο κάθε έννοιας δημόσιου, αλλά ευτυχώς «ανήκομεν εις την Δύσιν».

Μανόλης Ντουντουνάκης