Κύριε δήμαρχε,
κηδέψαμε την ημέρα των Αρχαγγέλων με μεγάλο μας πόνο και θλίψη τον δεκατεσσάρων ετών Γιώργο Ιωσήφ Ζερβό. Του οποίου όπως γράφτηκε, η μητέρα συνέστησε να αποχαιρετιστεί με τα δικά του λόγια την αυθορμητή του και γεμάτη φιλοξενία σκέψη για τον ΞΕΝΟ.
Τι όμορφα που τα έγραψε ο Άγγελος τώρα του Θεού κύριε δήμαρχε!
Τι Ανθρώπινα και Αληθινά λόγια αγάπης για τον ΞΕΝΟ.
Μου θύμισε αυτούς που αφιέρωσαν βωμό στον άγνωστο θεό, αυτούς που καθιέρωσαν θεό τον Ξένιο Δία αλλά μου θύμισε ξανά τον προ-έφηβο του καλοκαιριού που γνώρισα να κάνει παρέα με τον εγγονό μου. Δομημένο άκέραιο και σοβαρό. Τον χάρηκαμε έστω για λίγο. Όλοι τον αγαπήσαμε και αισθανθήκαμε υπερήφανοι μαζί με όλη την τότε παρέα μας. Υποσχεθήκαμε να συναντηθούμε το ερχόμενο Καλοκαίρι. Δυστυχώς η υπόσχεση ακυρώθηκε για πάντα.
Κύριε δήμαρχε,
δεν είναι σπάνιες οι φορές που οι έφηβοι δίδουν μαθήματα στους μεγαλύτερους στην ηλικία συνανθρώπους τους. Επιτρεψετέ μου να αναφέρω τα λόγια των εφήβων της Αρχαίας Σπάρτης της ηλικίας περίπου του Γιώργου Ιωσήφ Ζερβού που έλεγαν προς τους μεγαλυτέρους τους: «Αμμές δε γ’ έσομεθα πολλώ κάρρονες». Και είναι ανάγκη κατά τη γνώμη μου αυτές οι φορές να μένουν ανεξίτηλες στη μνήμη των πολιτών, στη μνήμη όλων μας.
Σκέφτομαι και σας προτείνω:
Να αφιερώσουμε έναν δρόμο της ιστορικής πρωτεύουσας της Κρήτης που είναι τα Χανιά μας, ένα δρόμο στον “Ξένο” και σαν αιτία να αναγράφουμε όλα τα λόγια του αγαπημένου παιδιού της πόλης μας που ειπώθηκαν κατόπιν της επιθυμίας της πονεμένης μάνας του στην εξόδιο ακολουθία του, λόγια αποχαιρετισμού του και λόγια παραινέσεις προς όλους εμάς. Με την υπογραφή του, για αιώνια μνήμη και υπενθύμιση. Δεν είναι ανάγκη να προβώ με περισσότερα λόγια στην αιτιολόγηση της πρότασης.
Είμαι σίγουρος πως θα γίνει δεκτή και σας ευχαριστώ εκ των προτέρων.
Μάρκος Εμ. Καραβιτάκης
