Οι φωτιές που έχουν ξεσπάσει σε όλη την Ελλάδα το τελευταίο διάστημα έχουν καταστρέψει πολλά στρέμματα δασικών εκτάσεων. Η φύση που αφανίζεται από τον άνθρωπο έχει αποτελέσει πηγή έμπνευσης σε πολλές τέχνες, από τις οποίες δεν θα μπορούσε να λείπει και το animation.
Ο σκηνοθέτης Ale Abreu, είχε προταθεί για Όσκαρ το 2013 με την ταινία του «Το αγόρι και ο κόσμος». Μια ταινία μεγάλου μήκους, που κερδίζει αμέσως τις εντυπώσεις, καθώς δεν έχει καθόλου διαλόγους. Μάλιστα ένας γνωστός κριτικός κινηματογράφου είπε πως η έλλειψη διαλόγων έχει γίνει «για να μην λερωθεί αυτό το διαμάντι με περιττά πράγματα». Η ταινία αφηγείται την ιστορία ενός αγοριού, που φεύγει από το χωριό του και πηγαίνει στον πόλη για να συναντήσει τον πατέρα του. Ο πατέρας του έχει φύγει αναζητώντας δουλειά, σαν εσωτερικός μετανάστης. Στο ταξίδι του αυτό θα έχει μια σειρά από περιπέτειες, στις οποίες μεταφορικά μπορούμε να δούμε μια σειρά από προβλήματα της σύγχρονης κοινωνίας. Αν και η ταινία αποτελεί βραζιλιάνικη παραγωγή, τα θέματα που διαπραγματεύεται αφορούν όλο τον κόσμο. Αναφέρεται στην εκβιομηχάνιση, στην καταστροφή της φύσης, ενώ θα ακουμπήσει και θέματα ανισότητας ή ακόμα και του φασισμού.
Πριν μερικούς μήνες, ο σκηνοθέτης θα επιστρέψει με τη νέα του ταινία με τίτλο «Perlimps». Θα μπορούσαμε να πούμε πως μοιάζει αισθητικά με την προηγούμενή του, αλλά κινείται σε ένα πιο εικονογραφικό πλαίσιο. Το «αγόρι και ο κόσμος» είχε έναν λιτό σχεδιασμό, που πολλές φορές έμοιαζε με παιδικές ζωγραφιές, ενώ κατά τη διάρκειά της πήγαινε σταδιακά από το χρώμα στις γκρι αποχρώσεις. Στη νέα ταινία επικρατούν τα έντονα χρώματα, και τα σχέδια είναι σαν να έχουν ξεπηδήσει από ένα όμορφο εικονογραφημένο παιδικό βιβλίο.
Οι δύο ήρωες της ταινίας, μια αλεπού και μια αρκούδα, προσπαθούν να σώσουν να βρουν τα πλάσματα που ονομάζονται «Perlimps». Τα πλάσματα αυτά έχουν τη δύναμη να φέρουν την ειρήνη στον κόσμο, καταστρέφοντας έναν μεγάλο τοίχο που χωρίζει τους φτωχούς από τους πλούσιους. Και τα πράγματα θα ήταν εύκολα αν δεν υπήρχαν στη μέση οι γίγαντες οι οποίοι θέλουν να καταστρέψουν το δάσος για να φτιάξουν ένα εργοστάσιο, το οποίο θα οδηγήσει και στον αφανισμό των Perlimps. Επιπλέον οι δύο ήρωες έρχονται από διαφορετικά πλαίσια, ο ένας από το βασίλειο του ήλιου και η άλλη από αυτό του φεγγαριού. Ο πρώτος βασίζεται σε γκάτζετ, ενώ η δεύτερη στο ένστικτο. Έτσι πρέπει πρώτα απ’ όλα να ξεπεράσουν τις διαφορές τους και να ενώσουν τις δυνάμεις τους.
“ΦΩΣ” ΣΤΗΝ ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΚΡΙΣΗ
Στην ταινία συναντάμε τις κοινωνικές ανισότητες, την καταστροφή των δασών, το ζήτημα της συνύπαρξης και όλα αυτά με ένα πιο παιδικό βλέμμα. Το δάσος άλλωστε σύμφωνα με τον σκηνοθέτη, αποτελεί μια μεταφορά για τον φοβερά ελεύθερο κόσμο της παιδικής ηλικίας. Αυτήν άλλωστε την παιδική ελευθερία θέλουν να αγγίξουν οι δύο πρωταγωνιστές της ταινίας. Ακόμα και τα Perlimps, που φαινομενικά θα μπορούσαν να είναι πυγολαμπίδες (η ονομασία τους άλλωστε προέρχεται από το «pirilampos» που στα αγγλικά είναι η πυγολαμπίδα), αν και αναφέρονται πολύ συχνά στην ταινία, ποτέ δεν αποσαφηνίζεται ως προς το τι πλάσματα τελικά είναι. Κάτι που γίνεται θελημένα για να τονίσει την παιδική αθωότητα, αλλά να ενδυναμώσει το στοιχείο της μαγείας στην ταινία. Αποτελεί μια παιδική/εφηβική ταινία, που προτείνει τη λύση της συμφιλίωσης και τους διαλόγους απέναντι στην κλιματική κρίση. «Είναι μια ταινία που θα ικανοποιήσει και το οικογενειακό κοινό και του φαν του animation. Πιστεύω είναι ένα μήνυμα ελπίδας, μια κραυγή για ειρήνη, μπροστά στην εξάντληση των φυσικών πόρων» θα αναφέρει ο ίδιος ο σκηνοθέτης.
Ενδιαφέρον παρουσιάζει και ο τρόπος που εμπνέεται για την δημιουργία ταινιών. Ο Ale Abreu θα μαζέψει για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα σημειώσεις, σκίτσα χαρακτήρων, μικρά κομμάτια διαλόγου ή ιστορίας. Η διαδικασία αυτή κράτησε για δύο με τρία χρόνια. Στη συνέχεια άπλωσε όλες τις σημειώσεις και άρχισε να τις ενώνει σε μικρές ενότητες οι οποίες σιγά-σιγά έβγαλαν και όλη την ιστορία. Έτσι μαζεύτηκε το πρώτο υλικό, το οποίο πήρε άλλα τρία χρόνια για να εξασφαλίσει την απαιτούμενη χρηματοδότηση. Για την παραγωγή πια της ταινίας, ένα μικρό γκρουπ από τους animators, μαζί με τον Abreu, έμειναν για τέσσερα χρόνια σε ένα ορεινό χωριό της Βραζιλίας, όπου έστησαν το στούντιό τους. Το μεγαλύτερο μέρος του animation, όπως των δύο βασικών χαρακτήρων έγινε από τον ίδιο τον Ale Abreu. Την ταινία πλαισιώνει αριστουργηματικά η μουσική, για την οποία έχουν επιλεγεί ιδιαίτερα όργανα (pan drum, μαρίμπα και άλλα παραδοσιακά όργανα), ενώ ποικίλει ανάλογα με τη σκηνή, περνώντας από απαλή σε επική, από επική σε ηλεκτρονική κοκ.
H ταινία Perlimps θα κάνει πρεμιέρα στην Ελλάδα στο φεστιβάλ Chaniartoon, την Παρασκευή 15 Σεπτεμβρίου 2023, στον Δημοτικό Κινηματογράφο «Κήπος», με ελεύθερη είσοδο για το κοινό.
Γραμμοσκιάσεις… Zgur
