Στον μικροπολιτικό εθνικισμό του Ερντογάν “πνίγηκαν” οι όποιες ελπίδες για να καταστεί το Αιγαίο μια «θάλασσα ειρήνης και συνεργασίας» όπως έχει ειπωθεί αμέτρητες φορές από Eλληνες πολιτικούς.
Αναθεώρηση της συνθήκης της Λωζάννης, Δυτική Θράκη, Κύπρος και Αιγαίο ήταν στην “ατζέντα” του Τούρκου προέδρου ο οποίος αντιμετώπισε την επίσκεψή του περίπου ως… ποδοσφαιρικό ντέρμπι “αιωνίων”, επιδιώκοντας μια επιβλητική εμφάνιση στην… έδρα του αντιπάλου του.
Και το κατάφερε, καθώς η ελληνική πλευρά αμήχανη τον άκουγε να προκαλεί. Μετά το “μούδιασμα” οι απαντήσεις δόθηκαν -με ψύχραιμο και ήπιο τόνο- από την κυβέρνηση, όμως η μεγάλη ευκαιρία χάθηκε.
Η επίσκεψη αυτή θα μπορούσε όντως να ήταν ιστορική και η αρχή μιας νέας εποχής για τις διμερείς σχέσεις Ελλάδας – Τουρκίας. Ο Ερντογάν όμως εμφανίστηκε κατώτερος των περιστάσεων.
Ανιστόρητος, προκλητικός και επικίνδυνος, σε μια περίοδο που η ανατολική λεκάνη της Μεσογείου βασανίζεται από πολλά και “καυτά” ζητήματα.
“Ανιστόρητος, προκλητικός και επικίνδυνος” λοιπόν ο Ερντογάν. Το ξέραμε από πριν και έτσι δεν υπήρχε καμία ευκαιρία για θετικές εξελίξεις. Απλά δώσαμε σε έναν επικίνδυνο δικτάτορα την ευκαιρία να πει δημόσια πως πολλά από αυτά που θεωρούμε Ελλάδα είναι Τουρκία.