Τα στοιχεία του Διεθνούς Συμβουλίου Ελαιοκομίας (IOC) δείχνουν ότι η παραγωγή ελαιολάδου στο κόσμο αυξήθηκε τα τελευταία 30 χρόνια (1990/91 μέχρι 2019/20) κατά 96,4% και η κατανάλωση αυξήθηκε 94,2% αντίστοιχα.
Σε όλες τις μεσογειακές χώρες, με εξαίρεση την Ελλάδα και την Ιταλία, που όμως έχει επικεντρωθεί στη υψηλή ποιότητα και ο παραγωγός απολαμβάνει πολύ υψηλότερες τιμές, η παραγωγή ελαιολάδου αυξήθηκε σημαντικά την ίδια περίοδο.
Η Ισπανία υπερδιπλασίασε την ποσότητα και βελτίωσε σημαντικά την ποιότητα, η Πορτογαλία, η Τυνησία και η Τουρκία με συγκεκριμένο στρατηγικό σχέδιο αύξησαν σημαντικά την παραγωγή (300%, 45% και 253% αντίστοιχα) και βελτίωσαν την ποιότητα του ελαιολάδου, όπως και άλλες ανταγωνίστριες χώρες στη Μεσόγειο (Μαρόκο, Συρία, κ.λπ).
Στην Ελλάδα, η παραγωγή ελαιολάδου μειώθηκε κατά 23% για την ίδια περίοδο, αν και έγιναν αρκετές νέες φυτεύσεις.
Δυστυχώς και η βασική καλλιέργεια της χώρας, η ελαιοκαλλιέργεια, είναι στον “αυτόματο” πιλότο.
Κανένας κεντρικός σχεδιασμός με στόχους, καθένας κάνει ό,τι νομίζει για να επιβιώσει με αποτέλεσμα την μείωση της παραγωγής και δυστυχώς σε πολλές περιπτώσεις την υποβάθμιση της ποιότητας του παραγόμενου ελαιολάδου.
Η εξέλιξη των τιμών παραγωγού τα τελευταία χρόνια επιβεβαιώνει τη φθίνουσα πορεία.
Κύριε Χαρτζουλάκη,δεν θα έπρεπε να υπάρχουν άνεργοι στην πατρίδα μας ούτε έρημα χωριά!
Για να φάμε κρέας το εισάγουμε με δανεικά!
Καλά τα λέτε και τα γράφετε! Σας ακούνε;;