Ανοιξη πάλι έφταξες

Ανοιξη πάλι έφταξες,
έβαλες τα καλά σου
και λάμπ’ η γης κι ο ουρανός
απού την ομορφιά σου.
Μ’ ερωντοπαιγνιδίσματα
η φύση ξεφαντώνει
κι η μυρωδιά των λουλουδιών
γλυκά τη μερώνει.
Τραγουδισμέν(ε) έρωντα
άνοιξη ξελογιάστρα,
που τριπηδούνε οι καρδιές
και φτάνουν μέχρι τ’ άστρα.
Τα χελιδόνια φέρνουνε
τσ’ άνοιξης το χαμπέρι,
π’ άλλες πατρίδες άφηκαν
για τα δικά μας μέρη.
Φωλίτσες θα στελιώσουνε,
θα κάμουν μερεμέτια
κι εις τσι παλιές τσι γειτονιές
θα στέσουνε και γλέντια.
Τσι ομορφιές σου άνοιξη
μολύβι δεν τσι γράφει
μούτε τα καταφέρνουνε
ακόμης κι οι ζωγράφοι.
Δεν έχει μόν’ ο ουρανός
τόπους παραμυθένιους
μα ’χει κι η γης αμέτρητους
κόσμους παραδεισένιους.
Ανοιξη πάλι έφταξες
λουλουδοστολισμένη
στη ζέστα σου κι η μαργοσιά
φεύγει κυνηγημένη.