«Μια αστραπή ‘ναι η ζωή και στ’ άναμμα που κάνει, ό,τι προλάβει ο άνθρωπος, τα υπόλοιπα τα χάνει».
Tον Παυλή τονε γνωρίζω τώρα και σαράντα χρόνια απού συναντηθήκαμε στης Εφορίας τα σαλόνια (1ο και 2ο Ταμείο Χανίων. Ήμαστε εκκαθαριστές μισθοδοσίας των υπαλλήλων των υπηρεσιών μας).
Από τότε μέχρι τώρα πέρασαν τα τόσα χρόνια και άσπρισαν τα μαλλιά μας, κάναμε παιδιά κι εγγόνια. Ο καταξιωμένος και πολυβραβευμένος φίλος Π.Π., συγγραφέας, ποιητής, ευθυμογράφος, με τον δικό του τρόπο έχει φτιάξει το πορτραίτο του στην κοινωνία που ζει και δραστηριοποιείται και έχει εντυπωσιάσει με την πέννα του.
Αν και το πρώτο του βιβλίο (νομίζω) ήταν «Ο πιο κακός ο μαθητής ήμουνα ‘γω στην τάξη», αποδείχτηκε στη συνέχεια ότι είναι ΑΡΙΣΤΟΣ μαθητής.
Με το τελευταίο του βιβλίο «Άνοιξη Ψυχής» με 105 ποιήματα αγάπης (έχει φτάσει ήδη στην 4η έκδοση) επιβεβαιώνεται ο ψυχικός και πνευματικός χαρακτήρας του. Φαίνεται ότι είναι γνώστης και λάτρης της ιστορίας και της παράδοσής μας.
Με τον δικό του τρόπο κατατάσσει τα 105 ποιήματα αγάπης, «Άνοιξη Ψυχής» σε οκτώ ενότητες, προτάσσοντας ένα δίστιχο σε κάθε ενότητα και με το δίστιχο αυτό επιβεβαιώνει «του λόγου το αληθές» των ποιημάτων που περιέχονται σε καθεμιά.
Θα αναφέρω ενδεικτικά τρία δίστιχα της 2ης, 4ης και 7ης ενότητας.
2η «Θεέ μεγαλοδύναμε, δέξου τις προσευχές μας
κάνε να γίνουν άνοιξη όλες οι εποχές μας».
4η «Ξωμάχοι, φτωχογειτονιές κι όλοι οι ξεκομμένοι
φιλοσοφούνε τη ζωή κι είναι ευχαριστημένοι».
7η «Απ’ τα παλιά οι Έλληνες δείξαμε πως μπορούμε
για τη γλυκιά πατρίδα μας θυσία να γενούμε».
Είναι κηρύγματα όλα τα ποιήματά του και σε οδηγούν σε μια ζωή πολιτισμένη και ανθρώπινη.
Ο αναγνώστης διαπιστώνει ότι ο ποιητής ποθεί μια κοινωνία καλύτερη, γι’ αυτό και υμνεί, επαινεί και καυτηριάζει τον άνθρωπο για τη συμπεριφορά του.
Διαπιστώνει ο αναγνώστης ότι ο ποιητής επιθυμεί να ανθρωπέψει περισσότερο ο άνθρωπος, να γίνει άνθρωπος της ειρήνης και της αγάπης και τονίζει το «ως χαρίεν άνθρωπος όταν άνθρωπος ει».
Βροντοφωνάζει ότι η αγάπη είναι θείο δώρο της καρδιάς και το χαμόγελο βγαίνει μέσα από την καρδιά, όχι από τα χείλη.
Απ’ όλα τα αγαθά που κατέχει ο άνθρωπος το πιο ιερό μετά τον Θεό είναι η ψυχή του. Την εποχή που η ανθρωπότητα έχει χάσει την ψυχή της, ο κόσμος γέμισε από ψυχολόγους.
Ο ποιητής Π.Π. «της ζωής το σκοπό έχει πιάσει και γνωρίζει γιατί ήρθε στην πλάση».
Φίλε Παυλή, «Μικρός ο δρόμος της ζωής κι όσο μπορείς αγάπα.
Αγάπα για να σ’ αγαπούν και μην αλλάζεις στράτα».
Σου εύχομαι να έχεις υγεία, να είσαι πολύχρονος, όπως φανερώνει και το όνομά σου (Πολυχρονάκης) και πάντοτε με χαμόγελο να προσφέρεις «της ψυχής σου την άνοιξη» στη χανιώτικη κοινωνία και όχι μόνο.
Δάσκαλος
