Ανταλλάγματα

Αναστατώθηκε για μια ακόμη φορά η Αθήνα με την επίσκεψη του επικεφαλής του Στέϊτ Ντιπάρτμεντ Τζον Κέρι, που ισοδυναμεί σαν να ‘ταν ο ίδιος ο πρόεδρος Ομπάμα. Δεν μας επισκέφθηκε για την ομορφιά μας. Ήρθε να επιβεβαιώσει την υπόσχεση του Ομπάμα προς τον Τσίπρα, όταν ήταν στις ΗΠΑ, ότι συνεχίζουν να μας υποστηρίζουν στην Ε.Ε. και ότι δεν υπάρχει κίνδυνος Grexit.
Ήρθε να κανονίσει τα ανταλλάγματα της μεσολάβησης του προέδρου προς τη Μέρκελ εκείνες τις καυτές ημέρες του καλοκαιριού στη Σύνοδο Κορυφής της Ε.Ε. των “17 ωρών” όπου διεκυβεύετο η θέση της χώρας στο ευρώ. Έχει λεχθεί ότι τις τρεις ημέρες, που ήταν ο κ. Τσίπρας στις Βρυξέλλες για την περίφημη Σύνοδο Κορυφής τότε, είχε τεθεί το θέμα της εξόδου της Ελλάδος απ’ το ευρώ και απλώς οι διεργασίες γινόντουσαν για την επισημοποίησή της. Ήταν η περίπτωση που έγινε τηλεφωνική επικοινωνία Ομπάμα – Τσίπρα, που ούτε διαψεύσθηκε ούτε επιβεβαιώθηκε, να μην βγει απ’ το γραφείο, αν δεν πάρει θετική απάντηση. Ετσι κι έγινε. Η χώρα παραμένει στο ευρώ και κανείς δεν αναλαμβάνει την ευθύνη, να πει, αν καλώς ή κακώς έγινε. Οι γνώμες διίστανται, αν θα ‘μαστε καλύτερα ή χειρότερα.
Όπως φαίνεται, τα πράγματα τα ‘χουν συμφωνημένα μεταξύ τους, να πάρει ο καθ’ ένας ό,τι του “ανήκει”. Αέρας, επιφάνεια, υπέδαφος. Στον αέρα οι Γερμανοί πήραν τα αεροδρόμια. Στην επιφάνεια οι Γάλλοι, όπως επί Βενιζέλου έφτιαξαν τους σιδηροδρόμους και αναμόρφωσαν τη Δημόσια Διοίκηση, έτσι και τώρα ξανάρχονται, να πάρουν τις συγκοινωνίες. Οι Αμερικάνοι, που θέλουν να μπουν βαθειά στη Μ. Ανατολή κατοχυρώνουν τα γεωπολιτικά και θέλουν, ό,τι υπάρχει στο υπέδαφος δικό τους. Αυτά είναι τα συμφέροντα των επικυρίαρχων, τα οποία στηρίζουν με κάθε τρόπο, αφού προσυνεννοούνται. Το θέμα είναι, εμείς πώς βλέπουμε τα δικά μας συμφέροντα, που τα ‘χουμε εγκαταλείψει, αφού ποτέ δεν βρεθήκαμε ενωμένοι να τα υποστηρίξουμε.
Ήρθε, λοιπόν, ο Κέρι, αφού πέρασε απ’ τη Λευκωσία, να στηρίξει παράλληλα με τις άλλες επιδιώξεις του Λευκού Οίκου και την Ελληνική Οικονομία, στέλνοντας μήνυμα στους Αμερικάνους επιχειρηματίες, ότι, αν φέρουν τα δολλάριά τους και επενδύσουν στην Ελλάδα, δεν πρόκειται φεύγοντας, να πάρουν δραχμές.
Προσπάθησε, να μας γοητεύσει με τα ελληνικά του, ότι «οι ΗΠΑ στηρίζουν την Ελλάδα.. Είπε, ότι ο ρόλος της Ελλάδος είναι πυλώνας σταθερότητας στην περιοχή τώρα, που οι συγκρούσεις στη Μεσόγειο είναι αυξημένες, ότι το προσφυγικό δεν είναι Ελληνικό, ούτε Ευρωπαϊκό, αλλά παγκόσμιο και επαίνεσε «τη ζεστασιά και την αυθεντικότητα του Ελληνικού λαού να βγει από την κρίση». Από λόγια μας έχουν χορτάσει. Τα λόγια φανερώνουν τις ιδέες που έχει για τα προβλήματά του και όχι τις σκέψεις, που κάνει για το ακροατήριό του.
Οι Αμερικανοί έναντι της στήριξής τους για το ευρώ και για το μέλλον της οικονομίας, ζητούν πάρα πολλά. Υπάρχουν ανοιχτά θέματα, που οι διεργασίες έχουν δρομολογηθεί και ασκούν πιέσεις, να κλείσουν. Το Σκοπιανό είναι το κυρίαρχο, να λυθεί, για να μπουν στο ΝΑΤΟ, αφού αρθεί το βέτο του Καραμανλή. Η ονομασία δεν τους ενδιαφέρει, είναι δική μας δουλειά. Σκοπός τους είναι να ασφαλίσουν την περιοχή και με το Κόσοβο, γιατί αν συνεχισθούν οι εχθροπραξίες στη Συρία, θα επεκταθούν από κει στον Εύξεινο Πόντο, όπου τελευταίως έκανε την εμφάνισή του αμερικανικός στόλος.
Για το Κυπριακό θέλουν να επανέλθει το Σχέδιο Ανάν με διαφοροποιήσεις προς το χειρότερο. Όσον αφορά τα Ελληνοτουρκικά, θα μπουν στη σειρά. Τα ωκεανογραφικά την επομένη της αναχώρησης του Κέρι αλώνιζαν το Αιγαίο στην Ελληνική υφαλοκρηπίδα. Ας μην κοροϊδευόμαστε, θ’ αρχίσουν και οι κοινές περιπολίες. Πήραμε και γραμμή, να αναγνωρίσουμε το Κόσοβο. Όσοι έπαιξαν κατευναστικό ρόλο θα πάρουν τα ανταλλάγματά τους, το μέγεθος των οποίων θα φανεί σύντομα.
Δυστυχώς δεν βλέπω πόσο επιφυλακτική θα είναι η κυβέρνηση εν σχέσει με όσα έλεγε, όταν ήταν αντιπολίτευση. Διότι έχουν ειπωθεί πολλά, ότι δεν θα γίνουν. Καιρός να μάθουμε πότε μας έλεγαν αλήθεια. Πώς θα υπερασπίσουμε τα σύνορά μας…