Το ’χω πει και το ’χω γράψει χιλιάδες φορές κόντρα στα λεξικά ότι ερασιτέχνης είναι ο εραστής της τέχνης, δηλαδή ο αγαπητικός της, ο θαυμαστής της! Και όπως ο εραστής αγαπά την ερωμένη του πιο πολύ από το σύζυγό της, έτσι και αυτός που ασχολείται με την τέχνη πάρεργα την αγαπά πιο πολύ από αυτούς που ασχολούνται με αυτήν επαγγελματικά.
Αναγκάστηκα να κάνω τη μακριά αυτή εισαγωγή για να τονίσω το μεγαλείο της προσπάθειας 16 Χανιωτών εραστών της λογοτεχνίας που ξεκίνησαν πριν δύο χρόνια σαν μια μικρή λογοτεχνική παρέα τριών-τεσσάρων ατόμων με συναντήσεις κάθε Πέμπτη σε ήσυχο κοσμικό κέντρο των Χανίων με αντικείμενο της κουβέντας τους μόνο τη λογοτεχνία και φτάσανε στο σημείο την Τετάρτη 2 Σεπτεμβρίου να μας παρουσιάζουν και μάλιστα στο Πνευματικό Κέντρο Χανίων το πνευματικό τους τέκνο που είναι ένα καλαίσθητο βιβλίο 225 σελίδων και φέρει τον τίτλο «Ανταύγειες φωτός» και που οι εισπράξεις από την πώλησή του θα διατεθούν για τους «γιατρούς του κόσμου».
Για το βιβλίο πριν από την παρουσίαση θα πω τούτο μόνο: Περιέχει 142 έμμετρα και πεζά κείμενα που αν σβήσεις το όνομα του δημιουργού τους και τα ανακατέψεις με κείμενα «μεγαλόσχημων» λογοτεχνών που δεν φέρουν το όνομά τους, είμαι βέβαιος πως θα προτιμηθούν από το μέσο αναγνώστη.
Όσο για τους μπροστάρηδες που δημιούργησαν το μικρό αυτό θαύμα και για την υφή του θα πρέπει να ασχοληθούν και μάλιστα επί μακρόν όλα τα Μ.Μ.Ε. και να το προβάλλουν σαν παράδειγμα προς μίμηση.
Θερμά συγχαρητήρια λοιπόν σε όλους και να μην σταματήσουν εδώ γιατί τέτοιες προσπάθειες στη δύσκολη εποχή που ζούμε και μας ψυχαγωγούν και μας ζωογονούν και μας διδάσκουν.