Στο πλέγμα
Που το Τίποτα
Ξερνά Ταχύτητα
Η απομόνωση
Στρέφεται στην Αλήθεια.
Θες.
Στο δείπνο, να κομματιάζεις
Τις σκέψεις.
Όχι
Νερόβραστη τροφή.
Το ποτήρι, να γεμίζεις
Με άλαλο νερό.
Όχι
Με φλύαρο κρασί.
Στη χαρτοπετσέτα, να σκουπίζεις
Τελεσίδικες κουβέντες.
Όχι
Φθηνά κραγιόν και σάλτσες.
Θες.
Στη ροή των ποταμών, να ξεκουράζεις
Το σώμα.
Όχι
Να το ποτίζεις με βενζίνα
Για ν’ αποκτήσει
Αντοχή.
Τα πρωινά σου βήματα, να τα χαράζεις
Στα περιβόλια.
Όχι
Σε πίσσες, που στεγανώνουν
Ψυχές και Όνειρα.
Θες.
Να μυρίζεις
Καθαρό Οξυγόνο
Και το άρωμα
Των Λεμονανθών.
Όχι
Άνθρακα, πυρίτιο
Και καμένο χώμα.
Οι λέξεις σου
Ν’ είναι μέλι.
Όχι
Δυναμίτης
Από εκρηκτικό
Υλικό ΤΝΤ
Και φλόγα.
Θες.
Η απάντηση
Να μην έχει ερώτηση.
Το βλέμμα να βρίσκει
Ορίζοντα
Για ν’ εμπνευστεί.
Το χάδι
Σώμα ν’ αγγίξει.
Τα χείλη
Στόμα να φιλήσουν.
Τα Σ’ αγαπώ
Πειστήρια για ν’ ανθίσουν.
Θες.
Ν’ αντιστρέψεις τον κόσμο
Που έχτισες
Από φθαρτά υλικά
Πριν
Εκείνος βυθιστεί
Στις δονούμενες ρωγμές σου.
Θες.
Να γεμίσω
Το κενό σου
Όταν Εγώ
Έγινα Ανάμνηση.
Όταν Εσύ
Έγινες Φόβος και Αποστροφή.
Σημ : Το ποίημα συντάχθηκε τον Ιούνιο, κατά την διάρκεια του σεμιναρίου υποκριτικής, που διεξήχθη στον καλλιτεχνικό χώρο του Youca με συντονιστή και δάσκαλο τον κο Γάκη Κώστα.
