» Επισημάνσεις σε διεθνές συνέδριο στο Μ.Α.Ι.Χ.
Αλλαγή ζιζανιοκτόνων φαρμάκων και θέσης των καλλιεργιών συστήνουν οι ειδικοί επιστήμονες, καθώς όπως επισημαίνουν, η αλόγιστη χρήση φυτοφαρμάκων και η μονοκαλλιέργεια κάνουν τα ζιζάνια πιο ανθεκτικά.
Οι επισημάνσεις αυτές έγιναν στο διεθνές συνέδριο της Ευρωπαϊκής Ζιζανιολογικής Εταιρείας (European Weed Research Society), που πραγματοποιείται στις εγκαταστάσεις του Μεσογειακού Αγρονομικού Ινστιτούτου Χανίων.
Στη διεθνή συνάντηση συμμετέχουν 80 σύνεδροι από χώρες της Ευρώπης, τις Η.Π.Α., την Τουρκία, τη Λευκορωσία, το Ισραήλ, το Ιράν κ.ά, μεταξύ των οποίων βρίσκονται καθηγητές Πανεπιστημίων, ερευνητές, στελέχη εταιρειών και φοιτητές, εξειδικευμένοι επιστήμονες στη μελέτη των ζιζανίων και της καταπολέμησής τους.
Οπως ανέφερε στα “Χ.Ν.” ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Ζιζανιολογικής Εταιρείας καθηγητής στο Hebrew University of Jerusalem, Μπαρούχ Ρουμπίν, «φιλοσοφία μας είναι μέσω διαλέξεων και συνεδρίων να γίνει διάχυση της γνώσης που έχουμε προς όλους τους αγρότες με επίκεντρο την αειφορική αντιμετώπιση των ζιζανίων και με τις λιγότερες δυνατόν περιβαλλοντικές επιπτώσεις».
Σύμφωνα με τον κ. Ρουμπίν «η αλόγιστη χρήση φυτοφαρμάκων που οδηγεί στην ανθεκτικότητα των ζιζανίων είναι ένα σοβαρό πρόβλημα που απασχολεί την παγκόσμια επιστημονική κοινότητα. Αυτό συμβαίνει επειδή χρησιμοποιούνται συνεχώς τα ίδια ζιζανιοκτόνα φάρμακα, επειδή είναι αποτελεσματικά. Συστήνουμε στους παραγωγούς να αλλάζουν ζιζανιοκτόνα και να αλλάζουν θέση στις καλλιέργειες, ώστε να ξεγελάνε τον “εχθρό”. Με την μονοκαλλιέργεια τα ζιζάνια συνηθίζουν και επεκτείνονται. Γι’ αυτό πρέπει να αλλάζουμε ζιζανιοκτόνα φάρμακα, να αλλάζουμε καλλιέργειες και να προσπαθούμε μ’ όλα τα μέσα και με μία ολοκληρωμένη αντιμετώπιση: με χημικά, μηχανικά, βιολογικά, να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα».
Η πρόεδρος της οργανωτικής επιτροπής αναπληρώτρια καθηγήτρια του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών κα. Γαρυφαλλιά Οικονόμου τόνισε πως «η Ελλάδα βρίσκεται στην “κόκκινη γραμμή” όσον αφορά την εξάπλωση επικίνδυνων ζιζανίων για τις καλλιέργειες λόγω της βιοποικιλότητας, των κλιματικών μεταβολών και της γεωγραφικής θέσης που βρίσκεται, στο σταυροδρόμι μεταξύ βορρά – νότου, ανατολής – δύσης, κ.τλ.».
Ωστόσο σύμφωνα με την ίδια, «βρισκόμαστε σε πολύ καλό επίπεδο όσον αφορά την αντιμετώπισή τους, λαμβάνοντας την αειφορία του περιβάλλοντος. Για μας αυτό που έχει μεγάλη σημασία είναι να περιορίσουμε τα ζιζάνια – εισβολείς που εξαπλώνονται πάρα πολύ εύκολα σε διαφορετικού είδους καλλιέργειες».
Η κα Οικονόμου επεσήμανε πως «τα ζιζάνια – εισβολείς γίνονται πιο ανθεκτικά λόγω της αλόγιστης χρήσης ζιζανιοκτόνων φαρμάκων, γι’ αυτό και δυσκολευόμαστε να τα αντιμετωπίσουμε».
Μάλιστα, πρόσφατα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ανακοίνωσε ότι θα ενδυναμώσει τους μηχανισμούς εντοπισμού φυτών εισβολέων στην ευρωπαϊκή ήπειρο και θα τα θέσει σε καθεστώς καραντίνας, λόγω της τεράστιας οικονομικής ζημιάς που προκαλούν στις καλλιέργειες.
ΕΛΑΙΟΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΕΣ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ
Μιλώντας σχετικά με τις προβλέψεις για την ανάπτυξη καλλιεργειών με βάσει τα κλιματικά μοντέλα ο Γεωπόνος, MSc Δημήτρης Βολουδάκης τόνισε πως «όλα δείχνουν ότι πρέπει να ληφθούν μέτρα για τη μεταβολή του κλίματος. Μέτρα όπως η ορθότερη διαχείριση των υδάτινων πόρων καθώς προβλέπεται μείωση των υδάτινων πόρων από 10 – 25%, ενώ αναμένεται και αύξηση της θερμοκρασίας μέχρι το 2050 κατά δύο βαθμούς Κελσίου. Ετσι δημιουργείται ένα πολύ σύνθετο περιβάλλον το οποίο χρήζει εκτεταμένης έρευνας και μελέτης για να εξασφαλίσουμε την διατροφική επάρκεια του νησιού και της Ελλάδας. Παράλληλα να προσαρμοστούμε γρήγορα στις οικονομικές μεταβολές που θα έρθουν, καθώς επηρεάζεται άμεσα η παραγόμενη ποσότητα, η ποιότητα και οι τιμές βασικών προϊόντων της Κρήτης όπως η ελιά, το σταφύλι, το κρασί κ.ά».
Σύμφωνα με τον κ. Βολουδάκη έρευνες για τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στις καλλιέργιες της Κρήτης δείχνουν ότι το νησί θα έχει πρόβλημα με τη διάβρωση εδάφους, άρα θα έχουμε λιγότερα αξιοποιήσιμα γεωργικά εδάφη. Επίσης θα υπάρξει πρόβλημα με τους υδάτινους πόρους καθώς θα έχουμε λιγότερους. Ακόμη, τα επόμενα τριάντα χρόνια μέχρι τα τέλη του αιώνα η ελαιοκαλλιέργεια φαίνεται να εξαπλώνεται προς βορρά, δηλαδή μεταφέρεται η καλλιέργεια ελιάς προς τα βορειότερα μέρη της Ελλάδας όπως π.χ. η Θεσσαλία. Γενικά, φαίνεται να υπάρχει μία μετατόπιση των πιο ζεστών ζωνών του Ισημερινού και της Αφρικής προς τα βόρεια.
