Ανθρωπε ζήσε τη ζωή σε κάθε σκαλοπάτι
βοήθα τον συνάνθρωπο για να θυμάται κάτι.
Αυτόν που η κακοκαιριά τον είχε παρασύρει
τον έπιασες τον έσυρες οπίσω να γαείρει.
…Τούτονα μένει στη ζωή κι άνθρωπος το θυμάται
θωρεί το και στα όνειρα την ώρα απού κοιμάται.
Ξυπνά, του ‘ρχεται τ’ όνειρο στέκει κι αναστοράται
το χέρι που τον έπιασε θα ‘χει για να θυμάται…