Πρωί ξύπνησε ο κηπουρός. Με βιάση για τον κήπο του κίνησε.
Καθημερινή συνήθεια, χρόνια τώρα! Πότισμα και φροντίδα θέλανε τα λουλούδια του.
Και με ξεβοτάνισμα να τους δώσει ανάσες. Δίχως ζιζάνια και αγκάθια να τους φράζουν…
Έτσι, με νερό δροσίζει τριαντάφυλλα, γαρδένιες, υάκινθους, ορχιδέες. Ολα τους ευωδιαστά και πολύχρωμα…
Χαιρόντουσαν κι αγαλλιάζανε το μάτι σ’ εκείνον τον μπαξέ και η όσφρησή σου …
Μ’ απ’ όλα, με ξεχωριστή φροντίδα και μ’ αγάπη περισσή, ένα βασιλικό αγκαλιάζει!
Το βασιλικό, π’ απ’ την εξώπορτα κοντά του κήπου τέτοια και τόση είχε μυρουδιά κι ομορφιά, τον κόσμο ολάκερο λες κι είχε καταχτήσει…
Ανθρωποι (IΙΙ)…
Ο υπάλληλος υποθέσεις διεκπεραιώνει σιωπηλός. Για να φανεί στον τμηματάρχη αρεστός. Και να την κοπανά από τη δουλιά όποτε θέλει αυτός!
Ο τμηματάρχης αναφέρει: «Όλα βαίνουν καλώς!». Για να φανεί στο διευθυντή αρεστός. Και στις προαγωγές να ληφθεί υπόψη σοβαρώς!
Ο διευθυντής αναφέρει: «Όλα κυλούν ομαλώς!». Για να φανεί στον υπουργό αρεστός. Και ν’ αναφωνήσει «επιτέλους, έχομεν κράτος!» πασίχαρος αυτός!
