Ανθρώπινα δικαιώματα

Στη δημοσιότητα δόθηκε η ετήσια έκθεση της “Διεθνούς Αμνηστίας” με ειδικό κεφάλαιο για την Ελλάδα, με αναφορές στους εγκλωβισμένους πρόσφυγες στα νησιά, στην εξαναγκαστική εργασία και δουλεία, στους αντιρρησίες συνείδησης, στην ανεργία, τα βασανιστήρια, τον ρατσισμό κ.α.
Η διαπίστωση, όπως κάθε χρονιά, είναι λίγο – πολύ ίδια. Οι παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι μια πραγματικότητα παντού στον πλανήτη.
Οι κυβερνήσεις αδιαφορούν ενώ το έργο των υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι εξαιρετικά δύσκολο μέσα σε αντίξοες συνθήκες.
Και όλα αυτά, 70 χρόνια μετά την Οικουμενική Διακήρυξη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Το αισιόδοξο, όπως επισημαίνουν στελέχη της “Διεθνούς Αμνηστίας” είναι ότι «σε παγκόσμια κλίμακα οι πολίτες κινητοποιούνται με στόχο να καλύψουν την έλλειψη παγκόσμιας ηγεσίας και βρίσκουν νέους τρόπους να οργανώνουν την αντίστασή τους στην οπισθοχώρηση των βασικών δικαιωμάτων».
Το βέβαιον είναι ότι ο αγώνας για τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι ένας αγώνας δίχως τέλος. Και η υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι υπεράσπιση της ίδιας της ουσιαστικής Δημοκρατίας και του πολιτισμού μας. Και προς αυτή την κατεύθυνση, είναι σημαντικός ο ρόλος του Τύπου και των ΜΜΕ, ο ρόλος κάθε ενεργού και ευαισθητοποιημένου πολίτη που δεν εφησυχάζει αλλά εννοεί να αγωνιά, να προσπαθεί και να παλεύει, με ανθρωπιά και αλληλεγγύη.